commemdro, 1...

wspomnieæ, przytoczyæ, opowiadaæ:allquid[I 14; 43 i inn. S³ownik. , -, -r- --—— ————.——.^«.« • m-*f -*tf l 11111. commendatio, onis, f. [cornmendo] zlecenie,- polecenie VIII 52. commendo, 1. [con-mando] polecaæ kogo komu: se alicui IV 27; zalecaæ kogo (protegowaæ): VIII 50 (p. honor) petitionem sacerdotii, ubieganie siê O godno¶æ kap³ana (augura) VIII 50. commentarius, ii, m. [commentor, l frequ. od—commi.iiscor, rozwa¿aæ zw³aszcza pisz±c co, napisaæ, wypracowaæ z- my¶li, obja¶niæ] pismo dla pamiêci, pamiêtnik, VIII 4; 30; 38; VIII praef.; VIII 48. commeo, 1. chodziæ tu i ówdzie, przychodziæ i odchodziæ, bywaæ, przybywaæ, przyje¿d¿aæ I 1; VII 36. CQmmTnus, a d v. [con-inanus] w jêz. wojen n. w walce zapa¶niczej, ztrliska, twarz± w twarz: pugna- 34 commissura — 2 compSro. re 1 52; VII 50; gladio comminus rern gerere, z mieczem w d³oni, p. gero. oommlesura, ae, f. [committo] spojenie, punkt po³±czenia, staw (ossium), szczelina: ad commissuras pluteorum atque aggeris, w punktach po³±czenia, t. j. w miejscach, w których zas³ony (priedpier¶cienie) wie¿ dotyka³y wa³u VII 72. oommitto, misi, missum, 3. [con-mitto] 1) zes³aæ do kupy, z³±czyæ, po³±czyæ: malos belki, cpmmissis tur-rium malis,—³±cz±c pionowe s³upy swych wie¿, wznosili nowe piêtra VII 22—-2) dopuszczaæ, pozwalaæ na co: a) w j ê z. woj- proeiium, zacz±æ, zawi±zaæ walkê, stoczyæ walkê I 15; 22 i inn.; proelio commisso, gdy rozpoczê³a siê bitwa IV 35; committere coepe-runt zaczêli (wszczynaæ) V 9 — p I e-onasmus — "b) dopu¶ciæ, pope³niæ co¶ z³ego, wykroczyæ, zawiniæ: delic-,tum VII 4; nihil (nic takiego) V 35; neque commissum a se (esse aliquid), quare (própter quod) timeret, i nic takiego przezeñ pope³nione nie «sta³o, z powodu czego mia³by siê obawiaæ I 14; z n a s t ê p> u t = pozwalaæ na to, ¿eby, byæ przyczyna ¿e — 113; 46; VII 47.—3) zdaæ, poleciæ, poruczyc, powierzyæ, oddaæ: salutem (vitam, se) alicui I 42; IV 21; VI 43; VIII 38; 44; alicui nihil komu¶ w niczym nie wierzyæ IV 5; dawaæ na pastwê nieprzy-1 jacielowi legiones hostibus VIII 26. ' Oommius, ii, wódz Atrebatów IV 21; 27 sqq. oommSde, a d v. [con-rriodus] 1) stosownie, w³a¶ciwie, dobrze, zgrabnie, nale¿ycie II 20; commodius (« c. quam cetefae civitates> lepiej, stosowniej = meliyset rectias VI 20.—5) wygodnie, z ³atwo¶ci± I 25; III 13 i inn. commSdum, i, n. [commodus] dogodno¶æ, wygoda, korzy¶æ III 22; VII 29 i inn. cpmmoda rei familiaris, p. res; quas sui quisque comrnodi fecerat (sc. nayes) dla swojej wygody V 8; facere commodo rei publicae zgodnie z dobrem kraju, w interesach kraju I 35; V 35; VI 33. oommódus, 3 [con-modus] stosowny, w³a¶ciwy, nale¿yty, dobry, dogodny I 42; 47 i inn. commone-fScio, feci, factum, 3. przypomnieæ, Upomnieæ I 19.* com-móror, 1. d e p o n. zabawiæ, zatrzymaæ siê, pozostawaæ VIII 44; commoratus w znacz, p a r t i c. p r a e s. bawi±c V 7; VII 32. com-moveo, móvi, mótum, 2. 1) wprowadzaæ w ruch, poruszaæ, ruszaæ: se ex loco III 15.—2) w p r¿eñ. a) wzruszaæ, dotykaæ, niepokoiæ, wprawiaæ w os³upienie aliquem I 49; com-motus, zaniepokojony, uderzony I 13; 37 i inn. — b) pobudzaæ, podniecaæ I 20; II 2. communico, ³. [communis]: 1) robiæ wspólnym, udzielaæ, dawaæ udzia³, dzieliæ siê z kim: victum aticui dzieli siê jad³o VI 23; honorem VI 13; prae-mium cum aliquo (p. praemium); pe-cunias cum dotibus dok³adaæ do wiana VI 19.—2) wspólnie radziæ, roztrz±saæ, daæ poznaæ: aliquid cum aliquo IV 13; VI 20 i inn.; consilium cumaiiquo dawaæ poznaæ komu swoje zamiary, naradzaæ siê z kim; VI 2; consilio com-municato naradziwszy siê wspólnie VI 33; z nastêp. u t — porozumiewaæ siê i zachêcaæ, wzywaæ V 36; communicet porozumia³ siê co do VII 63. corn-munio, lvi (ii) Ttum, 4. obwarowaæ silnie, ze wszystkich stron, wzmoc-rftæ, umocniæ: castra V 49; castella wzmocniæ obwarowania, opatrzyæ (p. castellum) 18, communis, e, (munus)'wspólny ogólny I 30; 35; 39 i inn. commut&tio, onis, f. [commuto] odmiana, zmiana, zwrot I 14; II 27 i inn. comm. rerum facta .= gdy okoliczno¶ci zmieni³y siê VI 12. oom-muto, 1