Za��my wi�c, �e �w m�j przyjaciel - nie odwa�y�em si� po raz drugi wymieni� jego imienia - �w m�j przyjaciel wpad� w konflikt, z kt�rym nie mo�e sobie poradzi�...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

Jest bardzo inteligentny i ma olbrzymi� wiedz�. Ma dost�p do najnowszych i najlepszych wynik�w bada� naukowych - wszelkich dzia��w nauki - fizyki, astrofizyki, kosmologii i czego tam jeszcze. Poniewa� u podstaw tego wszystkiego le�y mechanika kwantowa, przyjmuje mechanik� kwantow� jako obowi�zuj�c� - bez tego nie m�g�by wykonywa� pracy, do kt�rej go zaprogramowano. To jest podstawa jego oprogramowania. - Prawie powiedzia�em "osobowo�ci". U�miech przejawia� teraz wi�cej b�lu ni� rozbawienia, ale Sigfrid nadal s�ucha�. - A r�wnocze�nie, Sigfridzie, on ma drug� warstw� oprogramowania. Nauczono go my�le� i zachowywa� si� - by�, w tak du�ym stopniu, jak to mo�liwe - bardzo inteligentn� i m�dr� osob�, kt�r� nie �yje od bardzo d�ugiego okresu czasu, a kt�ra kiedy� uwa�a�a, �e mechanika kwantowa jest w ca�o�ci b��dna. Nie wiem, czy taki konflikt poczyni�by szkody u istoty ludzkiej - rzek�em - ale na pewno mo�e powa�nie uszkodzi�... eee... program komputerowy. Na czole Sigfrida pokaza�y si� kropelki potu. Skin�� g�ow� w milczeniu, a ja do�wiadczy�em kr�tkiego, bolesnego przeb�ysku wspomnie� - czy to, jak Sigfrid wygl�da teraz, przypomina mnie w tych czasach dawno, dawno temu, kiedy chodzi�em do niego na seanse? - Czy to mo�liwe? - dopytywa�em si�. - To powa�na dychotomia, tak - odszepn��. I wtedy zapad�em si�. Cienki l�d trzasn��. Tkwi�em po kostki w mokradle. Jeszcze nie ton��em, ale ju� nie potrafi�em si� wydosta�. Nie wiedzia�em, co dalej robi�. Moja koncentracja posz�a w diab�y. Rozejrza�em si� dooko�a z poczuciem bezsilno�ci, patrz�c na Essie i innych, i czu�em si� bardzo stary i bardzo zm�czony - jak r�wnie� bardzo chory. Tak bardzo si� zapl�ta�em w problem dokonania psychoanalizy mojego psychonalityka, �e zapomnia�em o b�lu w brzuchu i cierpn�cych ramionach; ale teraz te objawy powr�ci�y ze wzmo�on� si��. To nie dzia�a�o. Za ma�o wiedzia�em. By�em absolutnie pewny, �e odkry�em podstawowy problem, kt�ry spowodowa� amnezj� Alberta - i nic z tego nie wynika�o! Nie wiem, jak d�ugo bym tam siedzia� jak g�upi, gdybym nie otrzyma� wsparcia. Nadesz�o od dw�ch os�b r�wnocze�nie. - Impuls - wyszepta�a Essie z naciskiem w moje ucho, a w tej samej chwili Janie Yee-xing poruszy�a si� i rzek�a niepewnie: - Ale musia� by� jaki� incydent, kt�ry bezpo�rednio to spowodowa�, prawda? Twarz Sigfrida sta�a si� pusta. Trafiony. W czu�e miejsce. - Co to by�o, Sigfrid? - spyta�em. Brak odpowiedzi. - No jazda, Sigfrid, stara psychoanalityczna maszynko, wyrzu� to z siebie. Co by�o t� rzecz�, kt�ra wypchn�a Alberta przez �luz�? Popatrzy� mi prosto w oczy, ale nie mog�em odczyta� wyrazu jego twarzy, bo obraz by� zamazany. Wygl�da� prawie jak ekran piezofonu, w kt�rym co� psuje si� w obwodach, wi�c obraz blednie. Blednie? Czy ucieka w amnezj�? - Sigfrid - krzykn��em - prosz�! Powiedz nam, co tak wystraszy�o Alberta, �e uciek�? A je�li nie mo�esz, sprowad� go tu, �eby�my mogli z nim porozmawia�! Jeszcze wi�ksze zak��cenia. Nie by�em ju� w stanie okre�li�, czy nadal na mnie patrzy. - Powiedz mi! - rozkaza�em i z rozmazanego holograficznego cienia dobieg�a odpowied�: - Kugelblitz. - Co? Co to jest kugelblitz? - rozejrza�em si� wok� skonsternowany. - Cholera, sprowad� go tu, �eby sam nam m�g� powiedzie�. - On tu jest, Robinie - szepn�a mi Essie do ucha. Wtedy obraz zn�w si� wyostrzy�, ale nie przestawia� ju� Sigfrida. Schludna twarz Freuda z�agodnia�a i rozszerzy�a si� staj�c si� �agodn�, workowat� twarz� niemieckiego kapelmistrza, a siwe w�osy wyros�y nad smutnymi oczami mojego najbli�szego i najlepszego przyjaciela. - Jestem, Robinie - rzek� Albert Einstein z �alem. - Dzi�ki za pomoc. Ale nie wiem, czy ty masz mi za co dzi�kowa�. Tu si� nie myli�. Nie podzi�kowa�em mu. Pomyli� si� jednak, je�li chodzi o przyczyn�, gdy� nie podzi�kowa�em mu nie dlatego, �e to co powiedzia� by�o przera�aj�co nieprzyjemne, tak straszliwie niezrozumia�e, ale tak�e dlatego, �e moja sytuacja nie by�a dla tego odpowiednia, kiedy sko�czy�. Kiedy zacz��, moja sytuacja nie poprawi�a si� znacz�co, poniewa� rozczarowanie jego powrotem utrzyma�o si� jeszcze p�niej. By�em zm�czony. Wyczerpany. Nie by�o dla mnie niczym dziwnym, �e by�em wyczerpany, m�wi�em sobie w duchu, bo B�g mi �wiadkiem, �e tak stresuj�cego napi�cia nigdy w �yciu nie do�wiadczy�em, ale to by�o co� gorszego ni� zwyk�e wyczerpanie. Czu�em si� �miertelnie chory. Odczucie to nie wi�za�o si� tylko z moim brzuchem, ramionami czy g�ow�; to by�o tak, jakby z moich akumulator�w znika�a ca�a moc i mog�em jedynie z najwy�szym wysi�kiem skoncentrowa� si� na tym, co on m�wi. - To tak ca�kiem nie by�a amnezja, cho� wy tak to nazywacie - rzek� obracaj�c nie zapalon� fajk� w palcach. Nie zada� sobie trudu, �eby wygl�da� �miesznie. Mia� na sobie podkoszulek i proste spodnie, ale jego stopy tkwi�y w butach, a sznurowad�a by�y zawi�zane

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.