Zawierucha wojenna 1914 r

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.
przyniosBa moskalofilom, zwanym starorusinami, znaczne straty, szczególnie na Aemkowszczyznie. Austriacy cofajcy si na caBym 4 J. Tarnowycz, /lustrowana istorija Aemkiwszczyny, Lwów 1936, s. 232 234, 246 248; J. M > : 1 a k, MychajBo Kaczkowski) i czytelnie jego imienia na Aemkowszczyznie,  Magury" 1987, s. 60; R. Reinfuss, Zladami..., s. 120 121. 5 J. Tarnowycz, op. cit., s. 233. * W. JarosBawycz, Historia parafii w Zwitkowej Wlk. w thim. W. Grzesika,  Magury" 1987, s. 40. 7  K.u.K. Operierendes Oberkommando zu K.R. Nr 833 von 1914, Nachrichtenabteilung. Beilage", tBum. T. A. OlszaDski,  Magury" 1985, s. 96 98. 316 Krzysztof Z. Nowakowski Sytuacja polityczna ... galicyjskim froncie przed armiami rosyjskimi, obwiniajc wszystkich i wszystko za swoj klsk, rozpoczli  polowanie na czarownice". Pierwsz ofiar histerii padli galicyjscy moskalofilc podejrzani o szpiegostwo, a wic zdrad monarchii. W wyniku represji okoBo 5 tys. duchownych grckokatoli-ckich, nauczycieli i chBopów z Acmkowszczyzny trafiBo do wizieD i obozu koncentracyjnego w Talerhofie. Wielu zostaBo straconych bez sdu, np. rozstrzelany w Gorlicach przez |andarmów ks. prawosBawny Maksym Sandowicz ze Zdyni. W[ród Aemków silne byBo przekonanie, |e czynny udziaB w akcji represyjnej brali UkraiDcy, którzy wykorzystali zaistniaB sytuacj do wyeliminowania swoich przeciwników politycznych8. W listopadzie 1914 r. front rosyjsko-austriacki przeciB terytorium Acmkowszczyzny na poBow, biegnc od Gorlic przez grzbiet Magury MaBastowskicj, Smcrekowiec, Skwirtnc, gór Kozie {ebro do PrzeBczy Wysowskicj. Walki pozycyjne trwaBy bez przerwy do maja 1915 r. Ludno[ Bemkowska z przyfrontowych wiosek znalazBa si w bardzo ci|kich warunkach. Tymczasem na terenach Galicji zajtych przez Rosjan rozpoczBy si prze[ladowania UkraiDców. Zaczto od zakazu u|ywania jzyka ukraiDskiego i likwidacji wyznania grekokatolickiego. Starorusini-moskalofile, korzystajc ze swej przewagi, przyczynili si do tego, |e wielu UkraiDców wywieziono na Syberi. Wielki ksi| MikoBaj MikoBajewicz wydaB odezw  Do narodu karpato-rus-kiego", a urzdujcy we Lwowie generaB gubernator J. BobrzyDski o[wiadczyB publicznie, |e Galicja Wschodnia i Aemkowszczyzna stanowi cz[ Wielkiej Rosji, a jej mieszkaDcy s ludno[ci rdzennie rosyjsk9. Nic wic dziwnego, |e gdy na froncie odwróciBa si sytuacja i po przeBomie gorlickim wojska austro-wgiersko--niemieckic pognaBy Rosjan, ofiar terroru ponownie padBa ludno[ ruska, podejrzana o sympatie prorosyjskie. Spora grupa Aemków, by unikn prze[ladowaD, wycofaBa si wraz z armi rosyjsk. Cho wojna trwaBa nadal sytuacja na Acmkowszczyznie zaczBa si stabilizowa, mimo |e w górach panowaBy ndza i gBód. Do wiosek, witani jak bohaterowie, powracali ci co prze|yli austriackie wizienia i obóz w Talerhofie. Ofiarom stawiano tzw.  talerhofskie kresty". A| do jesieni 1918 3., czyli do rozpadu monarchii austro-wgierskiej, w Beskidach zapanowaB spokój. W pazdzierniku 1918 r. cesarz Karol I podjB rozpaczliw prób ratowania upadajcego paDstwa i 16 X ogBosiB manifest o przeksztaBceniu monarchii w zwizek wolnych narodów. ByB to akt spózniony i wywoBaB raczej niezadowolenie w[ród narodów d|cych do uzyskania peBnej niepodlegBo[ci. 18 X 1918 r. powstaBa we Lwowie UkraiDska Rada Narodowa, w zaBo|eniu gBówny organ wBadzy dla terenów etnograficznie ukraiDskich, nale|cych do Austro--Wgicr
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. SkÅ‚adam siÄ™ z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobinÄ… gównianego szaleÅ„stwa.