Nie zmieni�em tempa...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

Owej nocy, kiedy ostatnio odwiedzi�em ten dach, pokona�em przepa�� atwiejsz� drog�, ale teraz nie by�o czasu na takie lu- ksusy � przynajmniej tak to sobie t�uma- czy�em po fakcie. W rzeczywisto�ci tym ra- zem zas�uga � albo wina � le�a�a po stronie tych pop�dliwych nerw�w rdzenio- wych. Automatycznie oceni�em odleg�o�� pod- czas zbli�ania, skoczy�em z miejsca, kt�re moje cia�o uzna�o za idealne, przefrun��em nad parapetem ochronnym, przygotowa�em r�ce i nie spuszcza�em celu z oka. Zawsze przy takich okazjach martwi� si� o �ydki. Jedno silne uderzenie i pot�ny b�l m�g�by przerwa� �a�cuch koniecznych czynno�ci. A tu potrzebna by�a �cis�a koor- dynacja � kolejny minus. Idealna sytuacja 0RAMY W PIASKU 335 podczas wspinaczki istnieje w�wczas, gdy jednorazowo potrzebna jest jedna g��wna czynno��. Gdy jednak trzeba skoordyno- wa� zbyt wiele element�w, pojawia si� g�u- pie ryzyko. Kiedy indziej to, co teraz robi- �em, by�oby g�upie. Rzadko skacz� licz�c na uchwyt r�k. Mog� to zrobi�, je�li co� przy okazji zyskuj�. Ale to w�a�ciwie wszy- stko. Nie wyznaj� zasady wszystko albo nic. Jednak�e... Stopami uderzy�em w d�wigar tam moc- no, �e poczu�em to w z�bach m�dro�ci. Le- wym ramieniem oplot�em pionowy wspo- rnik, obok kt�rego wyl�dowa�em, a to, co si� dzia�o wewn�trz ramienia, na pewno spodoba�oby si� Tor�uemadzie. Zachwia- �em si� do przodu, jednocze�nie skr�caj�c w lewo i trac�c oparcie pod stopami. Wy- rzuci�em w lewo praw� r�k�, �eby chwyci� si� tego samego wspornika. Cofn��em si� na d�wigar, z�apa�em i utrzyma�em r�wno- wag�. Zobaczy�em uciekiniera i pu�ci�em wspornik. Kierowa� si� do platformy, na kt�rej ro- botnicy trzymali w beczkach i pod brezen- tem swoje rzeczy. Sam ruszy�em w jej kie- runku biegn�c po d�wigarach, obmy�laj�c 336 Roger �elazny najkr�tsz� drog�, tam, gdzie by�o to konie- czne, uchylaj�c si� i obchodz�c przeszko- dy. Zobaczy� mnie. Wskoczy� na stert� przy- kryt� brezentem, potem na skrzynk� i na wy�sze pi�tro. Chwyci�em si� jakiego� pr�ta i boku belki, zamachn��em si� do g�ry, znalaz�em oparcie dla lewej stopy u szczytu pr�ta, podci�gn��em si�, chwyci�em si� d�wigara nad g�ow�, wci�gn��em si� na g�r�. Kiedy stan��em, zobaczy�em, jak kot zni- ka nad kraw�dzi� platformy o pi�tro wy�ej. Powt�rzy�em manewr. Nigdzie nie by�o go wida�. Mog�em tylko za�o�y�, �e dalej si� wspina�. Poszed�em w jego �lady. O trzy pi�tra wy�ej zn�w go dostrzeg�em. Zatrzyma� si� na w�skim przej�ciu z kilku desek s�u��cym robotnikom jako podest przy windzie i patrzy� na mnie. �wiat�o z do�u i z ty�u jeszcze raz odbi�o si� w jego oczach. A potem ruch! Przylgn��em do mego wspornika i ramie- niem os�oni�em g�ow�. Okaza�o si� to jed- nak niepotrzebne. BRAMY W PIASKU ' 337 Brz�k, stuk i �oskot dobywaj�cy si� z wiadra �rub czy nit�w, kt�re zepchn�� z platformy, doszed� do mnie. min�� mnie i odbijaj�c si� echem spad� na ziemi�, gdzie zamilk�/zamilk�/w ko�cu zamilk�. Oddech, kt�ry m�g�bym wykorzysta� na przekle�stwa, zachowa�em do dalszej wspinaczki i gdy tylko powietrze si� oczy- �ci�o, jeszcze raz podj��em drog� w g�r�. Zacz�� mn� szarpa� zimny wiatr. Rzucaj�c okiem za siebie i w d�, dostrzeg�em na s�siednim, o�wietlonym dachu ludzkie fi- gurki z zadartymi g�owami. Nie by�em pe- wien, ile widz�. Zanim dotar�em do miejsca, sk�d spad� na mnie grad pocisk�w, obiekt po�cigu znalaz� si� o dwa pi�tra wy�ej i najwyra�niej chwyta� oddech. Teraz lepiej widzia�em, bo platformy skurczy�y si� do nielicznych desek i wchodzi�y w �wiat twardych, prostych linii i zimnych, pros- tych k�t�w tak klasycznych i oszcz�dnych jak jedno z twierdze� Euklidesa. W miar� jak wchodzi�em wy�ej, wiatr szarpa� mn� z wi�ksz� si��, powoli porzucaj�c przypadko- wo�� i zyskuj�c na sta�o�ci. W czubkach palc�w poczu�em wra�enie lekkiego aryt- Roger �elazny znego chwiania si� ca�ej konstrukcji, re obj�o ca�e moje cia�o. Odg�osy u- >nego miasta przesta�y istnie� jako od- :lne d�wi�ki. Najpierw by�o to chrapa- potem brz�czenie, a� w ko�cu wiatr ar� i przetrawi� wszystko. Gwiazdy i ;�yc o�wietla�y geometri�, w�r�d kt�rej lewrowali�my, a wszystkie powierzch- by�y suche, co w�a�ciwie jest jedynym jeniem nocnego alpinisty, alej szed�em za stworem w g�r�. W go-Poprzez dwa oddzielaj�ce nas poziomy, im jeszcze jeden. ta� o poziom wy�ej wbijaj�c we mnie ok. Nie by�o ju� wi�cej pi�ter. Osi�gn�- ly szczyt. Wi�c czeka�, atrzyma�em si� i w odpowiedzi wbi�em ok w niego. - Got�w przyzna�, �e to koniec? � mkn��em. � Czy gramy dalej? adnej odpowiedzi. Ani komentarza. Po stu sta� i mnie obserwowa�, rzesun��em r�k� w g�r� po wznosz�-1 si� obok mnie wsporniku, ciekinier skurczy� si�. Przysiad�, zebra� BRAMY W PIASKU 339 Cholera! Kiedy osi�gn� ten poziom, przez kilka chwil b�d� w niekorzystnej sy- tuacji. G�ow� b�d� mia� ods�oni�t�, a r�ce zaj�te podci�ganiem si� w g�r�. Z drugiej strony sam b�dzie nie�le ryzy- kowa� skacz�c na mnie i dostaj�c si� w zasi�g moich r�k. � My�l�, �e blefujesz � powiedzia�em. � Id� na g�r�. Wzmocni�em chwyt na wsporniku. Przysz�a mi wtedy do g�owy my�l, kt�ra rzadko si� tam pojawia�a: A co, je�li spad- niesz? Zawaha�em si� � by�o to tak nowa my�l � sytuacja, kt�rej si� po prostu nie roz wa�a. Oczywi�cie zdawa�em sobie spraw�, �e co� takiego mo�e si� zdarzy�. Przytrafi�o mi si� to wiele razy i to z r�nym skut kiem. Jednak nie jest to rzecz, nad kt�r� cz�owiek si� g��boko zastanawia. Ale na d� jest daleko. Nigdy si� nie za- stanawiasz, jaka b�dzie twoja ostatnia my�l, tu� przed zga�ni�ciem �wiat�a? Chyba ka�dy si� kiedy� zastanawia� przez kr�tszy czy d�u�szy czas. Jednak nie tn ��lr 340 Roger �elazny fikowa� jako oznaka czego�, co powinno zosta� z�o�one w ofierze na poplamionym o�tarzu zdrowia psychicznego. Ale... Sp�jrz w d�. Jak daleko? Jak wielka odleg�o��? Jak to jest, kiedy si� spada? Czy w nadgarstkach, d�oniach, stopach, kostkach czuje si� mrowienie? Oczywi�cie. Ale zn�w... Zawr�t g�owy! Ogarn�� mnie ca�ego. Fala za fal�. Co�, czego nigdy przedtem nie do- �wiadczy�em z tak� intensywno�ci�

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.