Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.
sibi salutem (auxilium rei) I 53; III 15; pas s. okazywaæ siê, byæ I 29, 3; = wynale¶æ (my¶l±), odkryæ, poznaæ, dowiedzieæ siê: reperiebat esse vera, dowiedzia³ siê I 18; hanc reperiebat causam, quod, znalaz³ przyczynê w tym, ¿e I 50; nihil de eo re-perire V 13; z a c c. c. i n f. 118; 40 i inn.; z pyt. uboczn. IV 20; sic (taki stan rzeczy) II 4; 15; s z c z e g. wynale¶æ, wymy¶leæ (co¶ nowego); disciplinam VI 13.
rg-peto, lvi, (ii), Itum, 3. znowu mówiæ = powtarzaæ, znowu prosiæ, wy-/ praszaæ: aliquem ab al i quo V 49; ¿±daæ napbwrót, domagaæ siê zwrotu: obsi-des I 31 poenas ab aliquo, ukaraæ kogo I 30.
pg-pleo, Svi, gtum, 2. znowu nape³niæ, dope³niæ: exercitum his rebus, zaopatrzyæ w ofbito¶ci VII 56.*
rS-p5rto 1. odnie¶æ, odwie¶æ z powrotem, odprowadziæ (z powrotem): mili-tes IV 29; V 23.
rS-pósco, —, —, 3. domagaæ clê (rzeczy z prawa nale¿nej) ¿±daæ: ab ali-quo rationem V 30.*
r¦-praesento, 1. [re-praesens] uobecniæ co; st±d uczyniæ natychmiast,'przy¶pieszyæ: aliquid I 40.
pg-pr6herido, 5ndi, Snsurn, 3. 1) z ty³u schwyciæ, z³apaæ, cofn±æ, wstrzymaæ. — 2) p r z e n. zbijaæ, przekonywaæ; ganiæ, naeaniaæ: consilium V 33; temerit±tem VII 52; aliquid in ali-quo I 20.
rSprTmo, pressi, pressum, 3. [re-pre-mo] w ty³ odpieraæ, odpychaæ: ali-quem VII 8; pow¶ci±gaæ, wstrzymywaæ, opó¼niaæ, przeszkadzaæ: cursum fueam III 14.
rgpudio, 1. odepchn±æ, odrzuciæ, wzgardziæ: gratiam alicuius I 40.
repugno, 1. 1) zwalczaæ, stawiæ opór, opieraæ siê, broniæ siê III 4; VII 42.— 2) sprzeciwiaæ siê, byæ przeciwnym VIII 22; his omnibus rebus unum re-ptiwnabat quod, to tylko sta³o na przeszkodzie, ¿e l 19.
rSpDlsa, ae, b. {repello] odmowa, nie-
requlro — re-scribo.
155
wybranie na urz±d, nieudanie siê za-bi«gów o urz±d VIII 50.
rSquIro, sivi, sltum, 3. [re-quaero] 1) szukaæ, poszukiwaæ, pragn±æ przywrócenia: indulgentiam alicuius (o-gl±daæ siê za) VII 63. —2) wymagaæ, domagaæ siê (co nale¿y, co jest konieczne, p. reddo, refero): res requirit diligentiam VI 34.
rSs, r6i, f. rzecz: 1) Istota, to co jest, co Istnieje: natura rerum, rzeczy t. j. wszystkiego, co istnieje VI 14; trans-marinae re? (towary) VI 24; jako wyraz pojêcia ogólnego bierze siê: a) zamiast powtórzenia poprzednio u¿ytego rzeczownika: neque ad hoc tem-pus ei rei student, nie bardzo dbaj± o ten rodzaj wojska (= equitatui)
II 17; his rebus =-saepibus II 17; p o r . II 5 (quae res, stanowisko) III 12; IV 2; VII 14 i inn.; huic rei = w tym celu V 2; o sumie istot ¿yj±cych: summa omnium rerum erat, wszystkiego (wszystkich ich) by³o I 29. — b) opisowo zamiast zaimków i przymiotników w rodzaju nijakim: ea res, to I 4; quam rem, to I 43; quarum rerum nihil, nic takiego I 32;
III 4; V 1; inopia omnium rerum brak wszystkiego I 27; cujus rei occulta-tio p. occultatio; ea re (his rebus) tym I 40; IV 3; ad utramque rem, na jedno i na drugie (co b±d¼ zechc±) VII 89; qua in (ex) re I 12; 20 i inn.; multis rebus, w wielu razach, (w wielu wzglêdach) VII 54; omnibus rebus (we) wszystkim (pod wszystkimi wzglêdami, wszystkimi sposobami) III 17; IV 14; VIII 8; utraque re, jedno i drugie utrudnia³o (= pod jednym i drugim wzglêdem utrudnione by³o) III 12; reliquis rebus (a b 1. causae) z innych wzglêdów VI 32; innymi ¶rodkami (a b 1. i n s t r.) VI 12: — 2). = sprawa, w³a¶c. sprawy: ³±czno¶æ, ¶rodków, wiadomo¶ci i t. p. (sztuka): res militaris, sztuka wojenna I 21; res nautica III 8; res maritimae = wojny na morzu IV 23; 5; res frumen-taria, p. frumentarius; res divinae o-fiary, sk³adanie ofiar VI 13; 21; res pubHca, p. publicus; rem suscipere, podj±æ sprawê I 9; cum his mini res sit, z tymi chcê mieæ sprawê (= mówiæ) VII 77; in turpissimis habent re-
, bus, uwa¿aj± za rzecz najsromotniej-I sz± VI 21 (p. habeo); = wypadek, i okoliczno¶æ: his de rebus, o tycn wy-| padkach IV 5; res major, wa¿niejszy wypadek VII 3; de mprte si res in suspicionem venit, je¶li wypadek jest podjerzany VI 19 (p. venio); demon-i strare rem opowiedzieæ o wypadku j V 38; certissimae res najpewniejsze i dane 119; sine certa re, bez dostatecznej podstawy (nie licz±c i a powstanie ca³ej Gallji) V 29; imperitus rerum, p
|
WÄ…tki
|