G

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

, co pewnie oznacza�o Roksana Grabar. Zajrza�em do szuflady. �ma tkwi�a na swoim miejscu. Zabra�em ubranie, latark�, prowiant, koc i zszed�em do baru. Roksana czyta�a tym razem wiersze. - Dzi�kuj� - u�miechn��em si� do niej i pos�a�em ca�usa. - Na zdrowie - odpowiedzia�a. Korzystaj�c z cienia otaczaj�cego dworek przeszed�em na jego ty�y, potem k�adk� przez potok, obszed�em wie� i od strony p�l zakrad�em si� do ko�cio�a. Znalaz�em sobie ustronne miejsce w k�cie, mi�dzy murem a pniem grubego drzewa, z widokiem na ty� i boki ko�cio�a. Zak�ada�em, �e w�amywacz b�dzie omija� obficie o�wietlone wej�cie. Okry�em si� kocem robi�c z niego male�ki namiot. Zostawi�em tylko niewielki otw�r, przez kt�ry widzia�em teren. Popija�em gor�c� kaw�, zagryza�em j� kanapkami i czeka�em, sam nie wiem na co. Oko�o p�nocy zacz�� si�pi� deszcz. Przemoczy� mnie do pierwszej. O drugiej oczy zacz�y mi si� klei�. Mo�e nawet przysn��em. O trzeciej zm�czony wpatrywa�em si� tylko we wskaz�wki zegarka, staraj�c si� wzrokiem pop�dza� czas, by ta trudna, zimna noc czym pr�dzej si� sko�czy�a. O czwartej zbudzi� mnie dziwny szmer. Podnios�em g�ow�. Jaki� cie� przesun�� si� mi�dzy nagrobkami. Wydawa�o mi si�, �e widz� ciemniejsza plam� ko�o przypory i bocznego wej�cia do �wi�tyni. Wy�lizn��em si� z koca, niezgrabnie wsta�em na zdr�twia�ych nogach. Poprawi�em czarny kaptur bluzy i zacz��em si� skrada�. Nagle poczu�em silne uderzenie w plecy. Upad�em, ale zd��y�em si� odwr�ci�, by zobaczy� szpetn� twarz jakiego� cz�owieka, a potem dosta�em drugi cios, po kt�rym straci�em przytomno��. *** Przypuszcza�em, �e obecno�� Paw�a na cmentarzu w�a�nie tej nocy jest zb�dna. We wsi szybko si� pewnie rozesz�o, �e w �Rancho� zatrzyma�o si� dw�ch obcych. Wie�� ta dotar�a do namiotu cyrkowego �Titanica� i mog�a zaniepokoi� w�amywacza. Na jego miejscu przyczai�bym si� i obserwowa� nowych ludzi. Do p�na czyta�em ksi��k� o sztuce �redniowiecznej. Zm�czony zasn��em przy lekturze. Obudzi�em si�, gdy na dworze si�pi� deszcz. Mia�em nadziej�, �e Pawe� zrezygnowa� i wr�ci� do hotelu. Wtedy jednak przysz�a mi do g�owy zupe�nie inna my�l. - Mo�e w�amywacz uderzy w�a�nie dzi�? - powiedzia�em sam do siebie. - Zwr�ci na nas uwag� organ�w �cigania. To my jeste�my nowi, a wi�c podejrzani. Szybko wsta�em, ubra�em si� i wyszed�em z pokoju. Na dole spotka�em Roksan�. By�a ju� ubrana w kr�tki p�aszczyk. Czarne w�osy splot�a w niezgrabny kucyk. - Pan te�? - przywita�a mnie pytaniem. - Co �te��?! - zdziwi�em si�. - Chod�my - dziewczyna poci�gn�a mnie za r�k� na zewn�trz. Sz�a szybko holuj�c mnie. - Mam przeczucie, �e co� z�ego sta�o si� panu Paw�owi - t�umaczy�a. - Jest pani czarownic�? - Moja mama wr�y z kart tarota. Mo�e odziedziczy�am po niej zdolno�� przewidywania? Szybko dotarli�my pod ko�cielne wzg�rze. Wspinali�my si� �cie�k� do furtki w murze od strony wsi. Nagle Roksana przystan�a. - Czuj� jak�� dziwn� moc - szepn�a. - Czaj� si� tu z�o i zwierz�cy strach... Nie rozumia�em jej tajemniczych s��w i przyspieszy�em tym bardziej, �e zza muru dobiega�y mnie jakie� niepokoj�ce odg�osy, szybkie kroki, czyj� st�umiony krzyk. Wbieg�em na teren przyko�cielnego cmentarza w sam� por�, by ujrze� tylko dziwne cienie umykaj�ce mi�dzy drzewa. Wiedziony instynktem pod��y�em w k�t, w kt�rym sam bym czatowa� na z�odzieja. Pawe� le�a� tam bez czucia. Bez s�owa wskaza�em go Roksanie. Podejrzewa�em, �e to przebudzenie bardzo b�dzie odpowiada�o mojemu podw�adnemu. Sam ostro�nie przeszed�em si� po cmentarzu. Bez skutku. Obszed�em �wi�tyni� - nie znalaz�em �lad�w w�amania. Gdy znowu natkn��em si� na Roksan� i jeszcze lekko oszo�omionego Paw�a, od strony bramy podbieg�o do nas kilku miejscowych m�czyzn. Byli uzbrojeni w wid�y, grabie, trzonki do �opat i mieli gro�ne miny. - Patrzcie, czarownica przyprowadzi�a hieny cmentarne - us�ysza�em z mroku. - Pewnie jak�� czarn� msz� tu odprawiali - doda� kto� inny. - Pilnujcie ich, a ja sprawdz�, czy groby s� ca�e - mrukn�� kto�. - Po co si� bawi�? Zr�bmy im porz�dne lanie, a t� czarn� j�dz� to trzeba wyp�dzi�... - Spok�j! - do rozmowy w��czy� si� organista, kt�ry nadszed� z drugiej strony. - Znam ich, nic z�ego by nie zrobili. - Ta czarna... - Zaraz p�jdzie do domu. T�umek roze�lonych m�czyzn niech�tnie rozszed� si�. - Kto� widzia�, jak po cmentarzu kr�c� si� jacy� ludzie i wezwa� s�siad�w - t�umaczy� organista. - Musicie mi jednak wyt�umaczy�, o co tu chodzi, bo oni - znacz�c� wskaza� na wie� - z ochot� wr�c�. Uradzili�my, �e p�jdziemy do �Rancho�, gdzie wszystko opowiemy organi�cie

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.