ďťż

Słowo Pannons można wyprowadzić częściowo z greki, a po części z Zielonego Języka...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.
Mianem Pannoni określano w starożytności obszar położony między Dacją, Noricum i Ilirią. W pewnym przybliżeniu - zwłaszcza z punktu widzenia Francuza- można było się nim posłużyć także w odniesieniu do Polski. O wykorzystaniu przez Nostradamusa tego właśnie terminu mogły zadecydować dodatkowe jeszcze okoliczności. Po łacinie bowiem pannosus znaczy "nędzny", "obszar- pany", "obdarty", i w takim też położeniu znalazła się Polska na skutek polityki prowadzonej przez Katarzynę. Jak już wskazywaliśmy, istnieje pewien związek między Rosją a występu- jącym w pierwszej linijce wyrażeniem Vers Aquilon - herbem Rosji był bowiem dwugłowy orzeł. Teraz, mając świadomość miejsca, jakie przypada w tym czterowierszu Polsce, możemy zaproponować inną interpretację zna- czenia tego wyrażenia. W herbie Polski również widnieje orzeł. Zwrot Vers Aquilon można zatem tłumaczyć zarówno "w kierunku Północy", jak i "w kierunku Polski". Tym samym radykalnej zmianie ulega sens pierwszej linijki. Możemy ją obecnie przetłumaczyć: "Wielkie osiągnięcia męskiej kobiety skierowane w stronę Polski". Polityka Katarzyny doprowadziła do znacznego poszerzenia terytorium Rosji kosztem jej zachodniego sąsiada. Podczas pierwszego rozbioru w 1772 roku Polska straciła jedną czwartą swojego terytorium i w przybliżeniu tyle samo ludności. Drugi rozbiór z 1793 przyniósł zmniejszenie terytorium Polski do jednej trzeciej obszaru przedrozbiorowego. Liczba ludności spadła do jednej czwartej stanu sprzed rozbiorów. Ostatni, trzeci rozbiór z 1795 roku wykreślił Polskę z mapy Europy na ponad sto lat. W istocie, jak napisał Nostradamus, Rosja stopniowo stała się panem życia i śmierci (vie & mort renforcer) Polaków (Pannons). Krótki przegląd wojennych dokonań Katarzyny pozwala zrozumieć, dla- czego Nostradamus, pragnąc jak najdokładniej opisać jej charakter, posłu- żył się w odniesieniu do cesarzowej terminem hommasse, tak podobnym w brzmieniu do słowa homicide, "morderca". Dziwny kalendarz Niewielu komentatorów potrafiło zrozumieć przesłanie przepowiedni za- wartej w czterowierszu I.42. Francuski uczony Anatole le Pelletier próbował dowieść, że zachowany tekst proroctwa jest zniekształcony, a wielu współ- czesnych uczonych przyjęło w pełni jego pogląd. Interesujący nas cztero- wiersz brzmi następująco: Les dix Kalendes d'Avril de fait Gotique Ressuscite encor par gens malins, Le feu estaint, assemblee diabolique, Cerchant les os du d'Amant & Pselin. Proponujemy następujący przekład: Dziesiąte kalendy kwietnia według systemu gockiego Wskrzeszone przez złych ludzi, Ogień zgaszony, diabelskie zgromadzenie, Szukając kości Amanta i Pselina. Le Pelletier starał się wykazać, że przedostatnie słowa czterowiersza d'A- mant & Pselin powinny być czytane jako Demon dell. Niemniej nawet po tej emendacji przesłanie czterowiersza pozostaje niejasne. Le Pelletier był prze- konany, że Nostradamus nawiązuje bezpośrednio do dzieła jedenastowieczne- go bizantyjskiego filozofa Michała Psellosa De Daemonibus. Niestety, nie- wiele argumentów można przytoczyć na poparcie tej hipotezy. Jednakże jeśli nawet istnieje jakiś związek czterowiersza z dziełem Psellosa, nie wyjaśnia to jeszcze jego sensu. Niemniej hipoteza le Pelletiera, sformułowana w ro- ku 1867, została - pomimo oczywistych słabości - przyjęta przez licznych badaczy. Musimy się zatem zastanowić, czy przypadkiem czterowiersz ten - w od- różnieniu od innych tekstów Nostradamusa - nie jest pozbawiony charakte- ru profetycznego. Czy rzeczywiście występują w nim jedynie niejasne od- wołania do rytów i obrzędów związanych z czarną magią? Czy naprawdę rację mają ci, którzy twierdzą, że zachowany tekst czterowiersza jest znie- kształcony? Z przeprowadzonej przez nas analizy wynika niezbicie, że czterowiersz ten jest rzeczywistym proroctwem, że w żadnej mierze nie dotyczy obrzędów czarnej magii i że jego tekst nie został zniekształcony. Dowodzi on jedno- cześnie po raz kolejny mistrzostwa Nostradamusa w stosowaniu zarówno astrologicznego symbolizmu, jak i zasad Zielonego Języka. Przyjrzyjmy się więc pierwszej linijce: Les dix Kalendes d'Avril de fait Gotique - Dziesiąte kalendy kwietnia według systemu gockiego. Większość komentatorów przyjmowała, że pod określeniem "system gocki" (fait Goti- que) kryje się rzymski kalendarz zreformowany przez Juliusza Cezara, obec- nie nazywany kalendarzem juliańskim. Kalendarz ten został zastąpiony no- wym kalendarzem dopiero po śmierci Nostradamusa. Stąd ewentualne odwo- łanie się do niego w czterowierszu oceniać można wyłącznie z perspektywy profetycznej. Jednak, jak postaramy się dowieść, Nostradamus w interesują- cym nas czterowierszu nie podejmuje w ogóle kwestii kalendarza juliańskie- go. Rzymski termin - kalendy - służy wskazaniu daty dziennej. Stosowany przez Rzymian system oznaczania poszczególnych dni miesiąca radykalnie odbiegał od sposobów przyjętych w tym względzie w XVI wieku, a także używanych obecnie. Rzymianie wyróżniali w miesiącu trzy stałe dni- kalendy, nony i idy. Kalendy przypadały zawsze na pierwszy dzień miesiąca. W przypadku interesującego nas kwietnia nony przypadały na piąty dzień miesiąca, a idy na trzynasty. Pozostałe dni oznaczano w odniesieniu do tych trzech wyróżnionych terminów w porządku malejącym. W przypadku dni między kalendami a nonami liczono, ile dni oddziela poszczególny dzień od non. Podobnie postępowano w odniesieniu do dni między nonami a ida- mi, określając tym razem, ile dni brakuje do id. W przypadku pozostałych dni wskazywano, ile dni brakuje do kalend, rzecz jasna, kalend następnego miesiąca. Zgodnie z tym systemem 10 kalendy kwietnia przypadały na 21 [sic!- przyp. tłum.) marca według naszego systemu pomiaru czasu. Czy data 21 marca miała jakieś szczególne znaczenie dla Nostradamusa? Na skutek gregoriańskiej reformy kalendarza juliańskiego dziesięć dni w 1582 roku~ zostało pominiętych. 5 października.1582 roku stał się w ten sposób 15 października. W rezultacie wiosenne zrównanie dnia z nocą przypadło na 21 marca. Tym samym dochodzimy do zasadniczego tematu pierwszych dwóch linijek omawianego czterowiersza. Wydaje się bowiem, że Nostrada- mus podejmuje w nim zagadnienie reformy kalendarza, przeprowadzonej ponad piętnaście lat po jego śmierci, wprowadzonej w życie w jego rodzinnej Francji jeszcze później. Z tego punktu widzenia trudno nie uznać tych wersów za profetyczne. Wątpliwe jest jednak, aby Nostradamus, oficjalnie pobożny katolik, uzna- wał reformę kalendarza przeprowadzoną na polecenie papieża za diabelską. Tymczasem pozostałe wersy wydają się wskazywać na jakieś tajemne rytuały czarnej magii związane z kalendarzem rzymskim
Wątki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gĂłwnianego szaleństwa.