Babilonia i Asyria w okresie 2000-1350 p...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.
n.e. (S:; Iski podleg³e hróiestwo; w owym czasie proces 'ten ju¿ siê rozpocz±³, gdy¿ ta- w ukla;?zie zawartym w Lagasz przysiêga zasta³a z³o¿ona rlie na imiF~ na- Iszmedagana z Isinu (nominalnego suzerena miasta), lecz na imiê cz³o- ziej wieka, o którym wiemy, ¿e byl w³adc± Larsy. lów Teksty literackie przedstawiaj± Iszmedagana jako króla, który "wpro- wadzi³ w kraju prawo". Sformu³owanie to odnosi siê przypuszczalnie do tel wprowadzenia przezeñ ustawodawstwa, jakkolwiek jedyny znany nanA e- dot±d zbiór praw z czasów tej dynastii wydany zosta³ przez jego nastêpcê, oli- Lipitisztara; fragmenty owych praw znaleziono w Nippur i w Kisz. Sam stw Lipitisztar mówi o ,.oswobodzeniu" obywateli niektórych miast, co pra·,~- Na dopodobnie odnosi siê do reform spo³ecznych zwi±zanych z wyzwoleniem el' e niewolników. g°~ Pod wzglêdem politycznym proces rozpadu królestwa Isinu, rnzpoczy- nia ty za panowania Iszmedagana, pog³êbi³ siê znacznie za Lipitisztara. Szcze- ry~ gó³y tych wydarzeñ s± bardzo ma³o znane, lecz Larsa wyra¼nie wysuwa siê jako g³ówny rywal, a formu³y roczne wspominaj± o kilku operacjach za wojskowych, przeprowadzonych przez l~róla Larsy, Gungunuma (1932-- za- 1906 p.n.e.). Spo¶ród tych operacji szczególne znaczenie mia³o zdobycie uk Ur, dziêki czemu Larsa uzyska³a kontrolê nad przechodz±cymi przez to ze- miasto szlakami handlu zagranicznego z Bahrajnem. O¿ywiona by³a tak- gu ¿e dzia³alno¶æ budowlana. Godny uwagi jest fakt, ~e jedno¶æ religijna Ba- iu bilonii okaza³a siê trwalsza od rozdrobnienia politycznego: za panowania r°- Gungunuma córki Iszmedagana i Lipitisztara by³y arcykap³ankami Nanny w Ur, a nastêpca Lipitisztara z Isinu faktycznie sk³ada³ w tym nxie¶cie Y ofiary, jakkolwiek politycznie podlega³o ono ju¿ Larsie. siê Nastêpcy Gungunuma w wyniku dzialañ wojennych rozci±gnêli swa ug wiadzê a¿ po pólrocn± Babiloniê, anektuj±c ostatecznie szereg mia>t, u~~ w szczególno¶ci Nippur i Uruk, które poprzednio nale¿aly do Isinu. Donio- ¶lejsza wszak¿e od zwyciêstwa wojskowego okaza³a siê w koñcowym efclt- s³e cie uwaga, jak± w³adcy dynastii z Lax~sy po¶wiêcali systemowi irygacyjne- u mu. Gertrudo Bell zastosowa³a do Iraku powiedzenie, ¿e "ten, kto ma vv lo_- r- ku kana³y nawadniaj±ce panuje nad krajem"; królowie Larsy s±dz±c p« bi , , ich dzia³alno¶ci na tym polu, doskonale zdawali sobie sprawê z tej prawdy. Jest nawet mo¿liwe, ¿e zlekcewa¿enie tej zasady przyczyni³o siê do upadku ch imperium III dynastii z Ur, w pó¼niejszej bowiem czê¶ci tego okresu s³y- o- szymy wprawdzie wiele o realizowaniu szerokiego programu budowy d- ¶wi±tyñ, ale znacznie mniej o pracach publicznych przy kana³ach. e- Na czasy panowania drugiego nastêpcy Gungunuma, Sumuiluma, przy- padaj± pocz±tki s³ynnej dynastii, znanej powszechnie jako I dynastia z Ba- m. ¿e bilonu (1894-1595 p.n.e.). Za III dynastii z Ur Babilon by³ ma³ym miastem. el- rz±dzonym przez ensi, ale nie wiemy, czy pó¼niej by³ czê¶ci± obszaru znaj- duj±cego siê pod panowaniem królów Isinu. Jak dot±d nie mamy te¿ zbyt a sPi~llco¶( i upadek Babilonii 66 Wielko¶æ i upadek B~abilanii wielu informacji o za³o¿ycielu I dynastii, Sumuabumie. Jego imiê, a tak¿e pewne cechy charakterystyczne struktury spo³ecznej za³o¿onego przezeñ królestwa wskazuj±, ¿e by³ on pochodzenia zachodniosemickiego, ale czy podobnie jak swego czasu Iszbierra - pozostawa³ poprzednio na s³u¿bie innego pañstwa mezopotamskiego, czy te¿ podbi³ Babilon dzia³aniami prowadzonymi wprost z pustyni, na razie nie wiadomo; co prawda popierany przez~ni kult zdaje siê wskazywaæ na jakie¶ zwi±zki z Isinem. Znaczna czê¶æ czternastoletniego panowania up³ynê³a na umacnianiu Babilonu przez budowê fortyfikacji oraz na ujarzmieniu za pomoc± akcji wojskow5ch lub ¶rodkami dyplomatycznymi szeregu innych miast v:~ tym rejonie, zwaas zeza takich, jak Kisz i Sippar. Róvmoczesna ekspansja Larsy na po³udniu i Babilonu na pó³nocy nieuchronnie doprowadzi³a w koñcu do zatargu miêdzy obu tymi potêgami. By³oby jednak uproszczeniem upatrywaæ w walce miêdzy tymi miastami-pañstwami klucza do dziejów Mezopotamii w na.stc~pnym stuleciu. Od Mari n_sd Eufratem po rzekê Dijalê i granice Elamu wci±¿ jeszcze istnia³a znaczra liczba innych miast-pañstw, które - choæ skazane na wch³oniêcie przez Babiloniê lub Larsê i w koñcu zjednoczone pod rz±dami Hammurabiego n<~ gazie zachowa³y, w mniejszym lub wiêkszym stopniu, niepodleg³o¶æ i mo¿no¶æ ekspansji terytorialnej. Pod koniec okresu III dynastii z TJr nap~~r przenikaj±cych tu plemion semickich doprowadzi) do tego, i¿ w wielu spo¶ród tych miast-pañstw usadowili siê wladcy amoryccy
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. SkÅ‚adam siÄ™ z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobinÄ… gównianego szaleÅ„stwa.