ďťż
Nie chcesz mnie, Ben. SkĹadam siÄ z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobinÄ
gĂłwnianego szaleĹstwa.
Krzyże te obecnie wiszą w
przybudówce kaplicy Matki Bożej
na Jasnej Górze.
2. Od 12 października do 8
grudnia - to okres modlitwy
każdej parafii w intencji odnowy
i rozwoju Kościoła na całym
świecie. W tym czasie delegacje
parafialne przybywały na Jasną
Górę, składając w darze różańce
- na misje - symbol
wewnętrznego zwycięstwa. W
zamian otrzymywały różańce i
medaliony z napisem: "Pro
victoria Ecclesiae". Po powrocie
delegacji urządzano w parafii
"Soborowy Dzień Modlitwy", na
który składały się adoracja
Najświętszego Sakramentu,
modlitwa różańcowa i Msza święta
- "Pro victoria Ecclesiae".
Jak co roku, parafia brała
udział w dobie modlitwy. Dzięki
zaś delegacjom parafialnym
czuwanie na Jasnej Górze trwało
blisko trzy miesiące.
Jasna Góra przygotowała
również różańce dla wszystkich
ojców soborowych, którzy bardzo
serdecznie przyjęli je z rąk
Księdza Prymasa i biskupów
polskich. Dziękując za nie
listownie, niejednokrotnie
prosili o dodatkowe różańce dla
nieobecnych na Soborze biskupów.
Podczas trzeciej sesji Soboru
Ojciec święty, przychylając się
do próśb Prymasa Polski i całego
Episkopatu, w dniu 21 listopada
1964 roku ogłosił Maryję "Matką
Kościoła", oddając Jej
Niepokolanemu Sercu, wobec
całego Soboru, Kościół i świat.
Czwarte czuwanie soborowe w
czasie czwartej sesji Soboru w
1965 roku trwało od 14 września
do 8 grudnia i miało na celu
przeprowadzenie oddania się
parafii w macierzyńską niewolę
Maryi za Kościół święty.
W okresie pierwszym, od 14
września do 7 października,
parafie przygotowywały swoją
Księgę Świętego Niewolnictwa,
ustalały "Zobowiązanie
Tysiąclecia" i przygotowywały
się duchowo do oddania parafii
Matce Kościoła.
W okresie drugim, od 15
października do 8 grudnia, we
wszystkich parafiach zostało
przeprowadzone oddanie się Matce
Bożej w niewolę za Kościół. Na
tydzień przed uroczystością
parafialną przybywały na Jasną
Górę delegacje parafialne. Tam
składały swoją "Księgę Świętego
Niewolnictwa" z wpisanym Aktem
Oddania. Otrzymywały obraz Matki
Bożej na nawiedzenie rodzinne,
opatrzony błogosławieństwem
Księdza Prymasa.
Po powrocie delegacji z Jasnej
Góry miała miejsce uroczystość
parafialna, której centralnym
punktem była Msza święta i akt
oddania parafii: "Odtąd Matko
nasza, uważaj naszą parafię i
wszystko, co posiadamy, za
wyłączną własność Twoją, oddaną
w więzy Twej słodkiej
macierzyńskiej niewoli.
Pozostawiamy Ci całkowite i
zupełne prawo rozporządzania
nami i naszą parafią, według
Twego upodobania, dla dobra
Kościoła świętego, ku większej
chwale Boga, w czasie i w
wieczności. Pragniemy tym aktem
zabezpieczyć w Twych
macierzyńskich dłoniach wiarę
naszą i chrześcijańskie obyczaje
Narodu drugiego Tysiąclecia,
wypraszając równocześnie wolność
Kościoła w Ojczyźnie naszej i na
całym świecie".
Wróćmy jednak do przerwanej
relacji chronologicznej. Na
Konferencji Episkopatu 14
czerwca ujawniono przywiezione
przez Księdza Prymasa z Rzymu
nominacje biskupie,
arcybiskupstwo tytularne dla
biskupa Kominka, biskupstwo
tarnowskie dla ks. Ablewicza i
nominację biskupa Wosińskiego na
administratora apostolskiego w
Płocku. Do Komisji Głównej
Episkopatu dokooptowano ks.
biskupa Bronisława Dąbrowskiego,
najlepiej obeznanego ze sprawami
zakonnymi i przepisami prawa
państwowego oraz polityką
wyznaniową partii. Episkopat
omawiał list pasterski o
współczesnej laicyzacji.
Zacytuję kilka jego mocnych i
nadzwyczaj trafnych sformułowań:
"Dla Kościoła w Polsce ważny
jest fakt, że ruch laicyzacji jest
u nas działaniem zorganizowanym,
zmierzającym do przyspieszenia
procesu zeświecczenia i
kierowania nim.
Jest on ruchem politycznym,
gdyż opięty jest planowaniem
politycznym,
kierowany przez instancje
polityczne, a wspierany i
egzekwowany środkami
administracyjnymi
|
WÄ
tki
|