* artTfTcium, i i, n...

[ars-facio], 1)dzie³o sztuki, sztuka VI 17, 2. 2) podstêp, podej¶cie, przebieg³o¶æ VII 29, 2. artus, 3. ¶cis³y, ¶ci¶le zwi±zany, w±ski, gêsty VII 18.* Arvgrni, órum, Arwernowie, jeden z liczniejszych ludów celtyckich, zamieszka³y w Gallia. Aquitana, dzisiejszej Overgne; p. G e r g o v i a I 35; 45; VII 3; 5 sqq.; s i n g. Arver-nus VIII 44. '• arx, cis, f. (arceo) wynios³o¶æ obwarowana, warownia, zamek, twierdza I 38; VII 84. ascendo, di, sum, 3 [ad — scando] s ³. p r z. i nprz. wej¶æ, wst±piæ: ju-gum (vallum, murum, ripas) I 21; II 27 i inn. ' ascensus, us, m. (ascendo) 1) wstêpowanie, wchodzenie; asc. hostiupr' S³ownik. J i 18 ascisco atque. tardare przeszkodziæ we wstêpowaniu VII 72; asc. dare pozwoliæ wej¶æ VII 85; aliquem prohibere ascensu nie pozwalaæ wstêpowaæ V 32.—/2) concr. wchód, wej¶cie, przystêp: facilis (ar-duus) l 21, 1; II 33; qualis in cir-cuitu ascensus, jaki jest przystêp do-kola I 21, 1; alio ascensu innym dogodniejszym wej¶ciem VII 45; 50; tanto coilis ascensu • wobec tak stromego spadku wzgórza VIII 14; ex ascensu wdrapawszy siê wy¿ej VII 86. ascisco, Tvi, Ttum, 3 [ad-scisco] s ³. p r z. przyznawaæ, przyjmowaæ, przy³±czaæ, przybieraæ, przyw³aszczaæ: all-quem sibi socium kogo jako (za) sprzymierzeñca I 5; III 9. aspectus, us. m. [aspicio] wejrzenie, widok; postaæ, kszta³t: V 14; VII 56; 76. asper, Sra, um, a d j. szorstki, nierówny; p r z e n. mozolny, trudny, nie- ' pomy¶lny: oppugnatio V 45. aspSrius, a d v. [c o m p. od aspere] zbyt trudno, mozolnie, stromo VIII 44.* asslduus, 3. [assideo, ad-sedeo] trwa³y, nieustanny, skrzêtny, pilny VI 22; VII 24 i inn. asslsto, astlti,—3. [ad-sisto] s ³. n p r z. staæ obok, postawiæ siê, pokazaæ siê, wyst±piæ: in publico VI 18. assuSfacio, feci, factum, 3. [assuS nieu¿yw. i facio] s ³. p r 7. przyzwyczajaæ do czego IV 2; partie, assuefactus, 3. przyzwyczajony, nawyk³y: officio (moribus) IV 3; supe-rari nawykli do pora¿ek VI 24. assuesco, suevi, su6tum, 3. [ad-sue-sco, i n c h o a t. od nie u¿yw. ad-sueo] przywykaæ: ad homines VI 28.* aseum (adsum), affui (adfui), adesse (aff5re=affuturumesse)V27; 8; 48, 6; —1) byæ obecnym, byæ gdzie, przy kim lub przy czym I 32, 1; V 29, 2 i inn.; byæ gotowym, pod rêk±, przybywaæ 116, 6; V 48, 6 i inn.; 2) allcul, pomagaæ komu, broniæ kogo VII 62, 5. ftt, co n j. 1) lecz, atoli, przeciwnie I, 52 V 43; g³ównie przy przej¶ciu od jednego tematu do drugiego II 23; IV 12; 24; 31 i inn. 2) po zdaniach warunkowych: to przynajmniej,—si... at I 43, 9'i inn. AtTus, ii, Q. A. Varus, dowódca jazdy w wojsku Cezara VIII 28. atque, w skróæ, ac (przed wyrazem zaczêtym od q. nie bierze siê ac; przed c jest w I 44.)— 1) ³±czy dwa jedno-gatunkowe pojêcia, w znaczeniu i: agger atque vallum VII 72; scientia atque usus II 20; bene atque emendate VIII praef.; petere atque orare, p. oro; s³u¿y niekiedy do utworzenia figury, zwanej hendiadys (hen dia dyoin), w której dwa rzeczowniki oznaczaj± jedno pojêcie tak, ¿e jeden z nich zastêpuje przymiotnik i powinien byæ wziêty w dope³niaczu: bellum atque fortitudo dzielno¶æ wojenna I 2; jus-jurandum ac fides zobowi±zanie pod przysiêg± VII 2; vis atque arma si³a orê¿a VII 33; ratio atque ordo systematyczny porz±dek li 22; labore atque itinere == laboriosis itineribus—-uci±¿liwymi pochodami = trudami pochodu V 19; voces ac timor g³osy, krzyki przera¿enia I 39; tu nale¿y równie¿: intercidit atque itnperat surowo zakazuje V 22, 5 i inn., gdzie jedno ze s³ów zastêpuje siê przys³ówkiem; s³u¿y do mocniejszego nacisku a) w znaczeniu nawet l, a nawet, a nadto H 28; V 16; VII 8; VI 34. (p. g e n s, stirps, periculuhi) i inn.; atque secun-do (atque ipsi) VII 53; 76; ac tum (ac sic) V 43; 51; atque occupatis (atque contrahit) V 15, 49; ac jam (ac jam ut nawet przypu¶æmy, ¿e) III. 8; 9; acnon necesse sit, a nawet niema potrzeby VII 38; przy oznaczeniu liczbowym: binae ac ternae (naves) III 15; w opowiadaniu oznacza przej¶cie do czego¶ nowego, nieoczekiwanego, wa¿nego: atque his diebus, a przytym III 17; atque adduxefunt IV. 1