ďťż

Węgrzce (dziś Węgrzce Wielkie) położone są bowiem i w pobliżu Staniątek, i Zakrzowa Wielkiego (dziś Zakrzów)...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.
Z materiałów SHG wynika ponadto, że obok Węgrzec w parafii Bodzanów, stanowiących własność klasztoru, istniały jeszcze są- 130 siadujące z nimi, ale położone już w parafii Wieliczka Węgrzce Wielkie i Małe,, będące własnością szlachecką i katedry krakowskiej. Bardzo możliwe, że Węgrzce klasztorne to istotnie pierwotny Kargów, na który przeszła nazwa wyrosłej obok późniejszej osady. Dokument posiada pismo odbiorcy (klasztoru w Staniątkach), a dyktat wystawcy. 1284, 8 grudnia, w Krakowie VI idus Decembris, Ind. XII 86 Paweł bp krakowski zawiera ugodę z Leszkiem księciem krakowskim, sandomierskim i sieradzkim, w myśl której Leszek za uwięzienie biskupa zobowiązuje się zapłacić do lat sześciu 6000 grzywien, zabezpieczonych w połowie zastawem Starego Korczyna i częścią wsi Dzierążni zwanej Koniarami, a w połowie poręczonych przez imiennie powołane osoby. Or. Kraków, Archiwum Państwowe (Wawel), nr AS 1. Wyd. KKK, I, 85. Uw. Pismo i dyktat notariusza Jana. 1286, 24 lutego, w Wawrzeńczycach VI Kal. Marcii, Ind. XIIII 87 Paweł bp krakowski za zgodą kapituły powierza Fryczkowi wójtowi z Bytomia osadzenie wsi Krzeszowice na prawie niemieckim. Or. Kraków, Archiwum Kapitulne, nr 68. Wyd. KKK, I, 87. Uw. Wieś „Cressouicy" z dokumentu identyfikuje wydawca ze Skrzeszowicami w parafii Biórków (podobnie A. Gąsiorowski, Ze studiów nad szerzeniem się tzw. prawa niemieckiego we wsiach ziemi krakowskiej i sandomierskiej (do roku 13.33), Rocz. Hist., t. XXVI, 1960, s. 142), co nie wydaje się jednak słuszne, gdyż Skrzeszowice były własnością szlachecką. Kapituła miała tam wprawdzie role, ale utraciła je już w r. 1273 (por. Reg. nr 66, 72). Natomiast Krzeszowice były do XVI w. własnością biskupów krakowskich (Lib. bert., I, s. 38—39, 237; II, s. 64; SPPP, II, nr 3209, 3664) i w XIV w. było tam sołectwo (KKK, I, 233). Dokument posiada pismo i dyktat notariusza Jana. 1286, 31 marca, w Krakowie 88 pridie Kal. Aprilis. Ind. Xliii, epacta XXIII, concurrence prima Albert dziekan i oficjał krakowski rozstrzyga spór o dziesięciny z Czy-żyn między Dobrosławem rektorem kościoła Sw. Wojciecha w Krakowie a Engelbertem opatem klasztoru Cystersów w Mogile. Or. Kraków, Archiwum opactwa Cystersów w Mogile, nr 35. Wzór 31. Wyd. KM, 37. Uw. Pismo i dyktat klasztoru mogilskiego. 1286, 30 listopada, w Krakowie pridie Kal. Decembris, Ind. XIIII 131 89 Leszek ks. krakowski, sandomierski i sieradzki jako zadośćuczynienie za krzywdy wyrządzone biskupowi krakowskiemu Pawłowi nadaje mu wieś Dzierążnie, a kasztelaniom sławkowskiej i piątkowiskiej liczne przywileje i wolności. Or. nieznany. Kop. Kraków, Archiwum Kapitulne, Liber Antiquus, k. 61. Wyd. KKK, I, 88. Uw. Kasztelania Piątkowisko -- dobra biskupów krakowskich zwane później pabianickimi, a w w. XII kasztelanią chropską (por. F. Bujak, Studia nad osadnictwem Małopolski, część I, RAU, t. 47, 1905, s. 255). Dokument posiada dyktat notariusza Jana. 1287, 15 maja, w Krakowie Idus Maii, Ind. XV 90 Paweł bp krakowski wraz z kapitułą odstępuje klasztorowi w Tyńcu dziesięciny z Leńcz i Rzozowa w zamian za wsie Byczynę i Gorysławice z dziesięcinami oraz dziesięciny z Dąbrowna koło Lelowa. Or. nieznany. Kop. l—3 wylicza K. Mieszkowski, Krytyka... Wyd. KDT, 33. Uw. Dokument autentyczny (por. K. Mieszkowski, Krytyka...); dyktat notariusza Jana. 1288, 18 maja, w Krakowie XV Kal. lunii, Ind. prima 91 Paweł bp krakowski zawiera ugodę z komesem Mironiegiem i jego żoną Bogusławą, w myśl której zrzekają się oni pretensji do Swiniarska i Muszyny zapisanych biskupowi w testamencie przez kanonika krakowskiego Wysza z Niegowici, a biskup zrzeka się pretensji do reszty spadku po Wyszu. Or. Kraków, Archiwum Kapitulne, nr 70. Wyd. KKK, I, 89. Uw. Pismo i dyktat notariusza Jana. 1288, 23 maja, na dworze książęcym w Krakowie X Kal. lunii, Ind. prima 92 Leszek ks. krakowski, sandomierski i sieradzki zatwierdza układ biskupa krakowskiego Pawła zawarty z komesem Mironiegiem i jego żoną Bogusławą w sprawie wsi Swiniarska i Muszyny. 132 Or. Kraków, Archiwum Kapitulne, nr 71. Wyd. KKK, l, 90. Uw. Pismo i dyktat notariusza Jana. 1290, 24 sierpnia, w Krakowie IX Koi. Septembris, Ind. IIII [!] 93 Przemysł ks. Wielkopolski i Krakowa nadaje Albertowi dziekanowi kapituły krakowskiej 100 grzywien lanego srebra z żup krakowskich. Or. Kraków, Archiwum Kapitulne, nr 72. Wzór. S. Krzyżanowski, Dyplomy i kancelaria..., tabl. VIII, fig. 14. Wyd. KKK, I, 91. Uw. Na rok 1290 przypada indykcja III; pismo i dyktat notariusza Jana. 1290, 12 września, w Krakowie pridie Idus Septembris, Ind. IIII [!] 94 Przemysł ks. Wielkopolski i Krakowa nadaje Pawłowi biskupowi krakowskiemu dziesięcinę z połowy dochodów z żup krakowskich. Or. Kraków, Archiwum Kapitulne, nr 73. Wyd. KKK, I, 92. Uw. Indykcja winna być III (por. Reg. nr 93); pismo i dyktat notariusza Jana
Wątki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gĂłwnianego szaleństwa.