ďťż

Podobnie świadomość jest czysta, ponieważ czysta jest dusza...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.
Ale ta czysta świadomość zmienia się w zależności od obcowania z jakościami materialnymi. Prawdziwa świadomość jest świadomością Kryszny. Jeśli więc ktoś jest świadomy Kryszny, to jego życie jest czyste. Jeżeli jednak jego świadomość zostanie zanieczyszczona pewnym typem mentalności materialnej, to w przyszłym życiu otrzymuje on ciało odpowiadające tej świadomości. Niekoniecznie musi to być ciało ludzkie. Można otrzymać ciało kota, psa, świni, półboga albo jednej z wielu innych form spośród 8 400 000 gatunków życia. Tekst 10 utkramantam sthitam vapi     bhunjanam va gunanvitam vimudha nanupaśyanti     paśyanti jnana-caksusah utkramantam – opuszczając ciało; sthitam – usytuowany w ciele; va api – albo; bhunjanam – radując się; va – albo; guna-anvitam – pod urokiem sił natury materialnej; vimudhah – niemądre osoby; na – nigdy; anupaśyanti – mogą zobaczyć; paśyanti – mogą zobaczyć; jnana-caksusah – którzy posiadają oczy wiedzy. Głupcy nie mogą zrozumieć, w jaki sposób żywa istota może opuścić swoje ciało. Nie mogą też zrozumieć w jakim ciele doznaje przyjemności pod wpływem sił natury. Lecz wszystko to zobaczyć może ten, kto posiada oczy wiedzy. ZNACZENIE: Znaczące jest tutaj słowo jnana-caksusah. Kto nie posiada wiedzy, ten nie może zrozumieć, w jaki sposób żywa istota opuszcza swoje obecne ciało, ani nie wie, jaki typ ciała przyjmie ona w życiu następnym; nie wiedząc też dlaczego teraz ma taki a nie inny rodzaj ciała. Wymaga to ogromnego zasobu wiedzy z Bhagavad-gity i podobnej literatury, przyswojonej poprzez słuchanie od bona fide mistrza duchowego. Szczęśliwy jest ten, kto wyszkolony jest w postrzeganiu tych rzeczy. Pod wpływem materialnej natury każda żywa istota opuszcza swoje ciało w pewnych określonych warunkach, żyje w określonych warunkach i znajduje upodobanie w określonych warunkach. W efekcie cierpi ona różnego rodzaju szczęście i nieszczęście, ulegając złudzeniu radości zmysłowych. Osoby, które bezustannie ogłupiane są przez pragnienie i pożądanie, tracą wszelką moc rozumienia zmian swojego ciała i swojego pobytu w określonym ciele. Nie są w stanie ogarnąć tego rozumem. Jednakże ci, którzy rozwinęli wiedzę duchową, mogą zrozumieć, że duch jest różny od ciała, że zmienia on swoje ciało i raduje się w rozmaity sposób. Osoba, która posiada taką wiedzę, może zrozumieć, w jaki sposób uwarunkowana żywa istota cierpi w tym życiu materialnym. Dlatego ci, którzy w wysokim stopniu rozwinęli swoją świadomość Kryszny, robią wszystko, aby dostarczyć tej wiedzy ogółowi ludzkości, gdyż uwarunkowane życie pełne jest problemów. Ludzie powinni uwolnić się od takiego życia, powinni stać się świadomymi Kryszny i wyzwolić się, aby móc następnie przenieść się do świata duchowego. Tekst 11 yatanto yoginaś cainam     paśyanty atmany avasthitam yatanto ’py akrtatmano     nainam paśyanty acetasah yatantah – dążąc; yoginah – transcendentaliści; ca – również; enam – to; paśyanti – mogą zobaczyć; atmani – w duszy, avasthitam – usytuowany, yatantah – czyniący wysiłek; api – chociaż; akrta-atmanah – osoby nieusytuowane w samorealizacji; na – nie; enam – to; paśyanti – zobaczyć; acetasah – nie mając rozwiniętego umysłu. Czyniący wysiłek transcendentalista, który osiągnął samorealizację, widzi to wszystko bardzo wyraźnie. Lecz osoba niezrealizowana, o nierozwiniętym umyśle, pomimo starań nie jest w stanie pojąć tego, co się dzieje. ZNACZENIE: Jest wielu transcendentalistów na ścieżce duchowej samorealizacji, ale kto nie jest zrealizowany, ten nie może zrozumieć, w jaki sposób zachodzą zmiany w ciele żywej istoty. Ważne w tym związku jest słowo yoginah. W dzisiejszych czasach jest wielu tzw. yoginów i jest wiele tzw. stowarzyszeń yoginów, ale w rzeczywistości są oni ślepcami, jeśli chodzi o realizację duchową. Zajmują się jedynie pewnym rodzajem ćwiczeń gimnastycznych i zadowalają się dobrze zbudowanym i zdrowym ciałem. Nie posiadają innej wiedzy. Nazywani są oni yatanto ’py akrtatmanah. Pomimo iż czynią wysiłki w tzw. systemie yogi, nie są samozrealizowani. Ludzie tacy nie mogą zrozumieć procesu transmigracji duszy. Tylko ci, którzy rzeczywiście praktykują yogę i zrealizowali duszę, świat i Najwyższego Pana, innymi słowy – bhakti-yogini, ci którzy zaangażowani są w czystą służbę oddania w świadomości Kryszny, tylko oni mogą zrozumieć, w jaki sposób wszystko to się odbywa. Tekst 12 yad aditya-gatam tejo     jagad bhasayate ’khilam yac candramasi yac cagnau     tat tejo viddhi mamakam yat – to, co; aditya-gatam – w blasku słonecznym; tejah – blask; jagat – cały świat; bhasayate – oświetla; akhilam – całkowicie; yat – to, co; candramasi – w księżycu; yat – to, co; ca – również; agnau – w ogniu; tat – to; tejah – światło; viddhi – zrozumieć; mamakam – ode Mnie. We Mnie ma swoje źródło światłość słoneczna, która rozprasza ciemność całego świata. Ode Mnie jest również blask ognia i czar księżycowego światła. ZNACZENIE: Nieinteligentni nie mogą zrozumieć, w jaki sposób dzieją się różne rzeczy. Wiedza zaczyna się w momencie, kiedy zrozumie się to, co Pan tutaj tłumaczy. Każdy widzi słońce, księżyc, ogień i światło elektryczne. Należy jedynie próbować zrozumieć, że światłość słońca, księżyca, światło elektryczne czy ogień, wszystko to pochodzi od Najwyższej Osoby Boga. Takie pojmowanie życia jest już wielkim krokiem naprzód dla uwarunkowanej duszy w tym świecie materialnym i jest ono początkiem świadomości Kryszny. Żywe istoty są integralnymi cząstkami Najwyższego Pana i tutaj otrzymują one od Niego wskazówkę, w jaki sposób mogą powrócić do Boga, do domu. Z wersetu tego dowiadujemy się, że słońce oświetla cały system słoneczny. Istnieją różne wszechświaty i systemy słoneczne, w których są różne słońca, księżyce i planety, ale w każdym wszechświecie jest tylko jedno słońce. A księżyc – jak oznajmiaBhagavad-gita (10.21) – jest jedną z gwiazd (naksatranam aham śaśi). Źródłem blasku słonecznego jest światłość duchowa pochodząca z nieba duchowego Najwyższego Pana. Wraz ze wschodem słońca zaczyna się aktywność ludzkich istot. Zapalają one ogień, aby przygotować pożywienie, aby uruchomić fabryki itd. Tak wiele rzeczy robi się z pomocą ognia. Zatem wschód słońca, ogień i światło księżyca są wielkim dobrodziejstwem dla ludzkich istot. Żadna istota nie może żyć bez nich. Więc jeśli ktoś jest w stanie zrozumieć, że światło i blask słońca, księżyca i ognia emanują z Najwyższej Osoby Boga, Kryszny, wtedy zaczyna się jego świadomość Kryszny. Światło księżyca odżywia wszystkie warzywa. Światło księżyca jest tak przyjemne, że ludzie mogą bez trudu zrozumieć, iż żyją dzięki łasce Najwyższej Osoby Boga, Kryszny
Wątki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gĂłwnianego szaleństwa.