KC PPR podporz�dkowany by� te� faktycznie pot�ny aparat propagandowy wojska (G��wny Zarz�d Polityczno-Wychowawczy), kt�rego dzia�alno�� do�� daleko wykracza�a poza...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

Prasa i wydawnictwa partii zwi�zanych z PPR podlega�y zar�wno kontroli przez instytucje pa�stwowe (cenzura), jak i na og� bez wi�kszych opor�w uczestniczy�y w wielkich kampaniach propagandowych, podejmowanych wsp�lnie, lecz w zasadzie pod dyktando komunist�w. O�rodki niezale�ne z trudem mog�y si� przebi� przez szczelne sito koncesji i przydzia��w. Ludowcy, kt�rych leader by� wicepremierem, dopiero po d�u�szych staraniach dostali zgod� na wydawanie dziennika ("Gazeta Ludowa"), kt�rego nak�ad by� limitowany znacznie poni�ej zapotrzebowania. Ani Ko�ci�, ani Stronnictwo Pracy nie uzyska�o zgody na druk pisma codziennego. Zdecydowanie te� uniemo�liwiono wydawanie prywatnych dziennik�w i czasopism. Wszystko to zapewni�o PPR niemal ca�kowite panowanie w sferze informacji i propagandy. Utrudniano (przydzia�y papieru) lub wr�cz uniemo�liwiano (cenzura, koncesje) krystalizowanie si� pogl�d�w politycznych czy ideowych, a nade wszystko skupianie zwolennik�w i organizowanie �ycia publicznego poza oddzia�ywaniem komunist�w i ich mniej lub bardziej gorliwych pomocnik�w. Aczkolwiek w propagandzie tej, kt�ra z uwagi na �cis�e powi�zania mi�dzy PPR a aparatem rz�dowym mia�a charakter oficjalno-pa�stwowy, nie brakowa�o element�w og�lnonarodowych - przede wszystkim wezwania do udzia�u w odbudowie zniszczonego kraju i zagospodarowywaniu Ziem Odzyskanych - zasadniczym jej celem by�a walka polityczna. Prowadzono j� z regu�y w spos�b niezwykle brutalny. Gazety, ulotki, broszury, audycje radiowe nasycone by�y agresj� kierowan� z niemal jednakow� determinacj� przeciwko "reakcyjnemu podziemiu", "prze�ytkom arystokracji i bur�uazji", "spekulantom i darmozjadom", "anglosaskiemu imperializmowi" i jego "emigracyjnym s�ugom", jak i "wstecznemu klerowi" czy opozycyjnym ludowcom, kt�rzy nieodmiennie przedstawiani byli jako "reprezentanci bogatego ch�opstwa" i poplecznicy "obcych si�". Prezentowano czarno-bia�y obraz, w kt�rym PPR i jej sojusznicy okazywali si� nie tylko jedynymi gwarantami nowego kszta�tu terytorialnego Polski (co mniej wi�cej odpowiada�o rzeczywisto�ci), ale te� jedyn� si��, kt�ra zdolna jest podnie� kraj z ruin, "repolonizowa� prastare piastowskie ziemie" i dokona� dzie�a reform gospodarczych. Komuni�ci przedstawiali si� jako w�a�ciwi i wierni spadkobiercy ca�ej "post�powej tradycji narodowej" od Komisji Edukacji Narodowej (walka z analfabetyzmem) po sprzeciw wobec autorytarnych - jak pisano "faszystowskich" - rz�d�w "przedwrze�niowych". Ko��taj, Ko�ciuszko, Lelewel czy Rataj lub Niedzia�kowski byli patronami nie gorszymi, a mo�e i lepszymi ni� Wary�ski, Kasprzak czy Marchlewski (nie m�wi�c o R�y Luksemburg). Obficie odwo�ywano si� do odruch�w antyniemieckich i cz�sto pos�ugiwano si� retoryk� pans�owia�sk�, kt�ra mia�a wspomaga� usilnie lansowan� przyja�� polsko-radzieck�, a tak�e pozytywny stosunek np. do jugos�owia�skich komunist�w. Ju� sama druzgoc�ca przewaga w sferze informacji i propagandy mog�a oddzia�ywa� na rzecz nowej, "prawdziwie demokratycznej" rzeczywisto�ci, gdy� ukazywa�a s�abo�� tych wszystkich, kt�rzy na r�ne sposoby przeciwstawiali si� PPR. "Aby propaganda by�a skuteczna, musi sta� za ni� ostry miecz" - ta dewiza mistrza propagandy totalitarnej Josepha Goebbelsa obowi�zywa�a tak�e w Polsce. Przez ca�y rok 1945, zar�wno przed, jak i po utworzeniu Tymczasowego Rz�du Jedno�ci Narodowej, trwa�o rozbudowywanie aparatu bezpo�redniej przemocy. Ministerstwo Bezpiecze�stwa Publicznego, kt�re w maju 1945 r., a wi�c ju� po zorganizowaniu si� na ca�ym terytorium pa�stwowym, liczy�o ok. 11 tys. pracownik�w i funkcjonariuszy, jesieni� by�o 2,5 razy liczniejsze, a sie� agent�w i informator�w wzrasta�a jeszcze szybciej. We wrze�niu przeprowadzono reorganizacj� resortu, w kt�rym mocn� pozycj� zdoby� sobie - obok jednostek zajmuj�cych si� walk� z konspiracj�-agendy maj�ce na celu kontrol� i penetracj� legalnie dzia�aj�cych partii politycznych, stowarzysze� i Ko�cio�a (Departament V), a tak�e nadzoruj�ce r�ne dzia�y gospodarki narodowej (Departament IV). One w�a�nie dzia�a�y g��wnie dzi�ki agentom, werbowanym bardzo cz�sto przez zastraszenie, fizyczny terror lub tzw. materia�y kompromituj�ce. Milicja Obywatelska osi�gn�a stan zatrudnienia przekraczaj�cy 62 tys. etat�w (czyli dwa razy wi�cej ni� liczy�a Policja Pa�stwowa w 35-milionowej II Rzeczpospolitej), a Korpus Bezpiecze�stwa Wewn�trznego liczy� ok. 3,2 tys. oficer�w i ponad 29 tys. podoficer�w i szeregowych. Ministerstwu podlega�o ponad 100 wi�zie� i oboz�w (nie licz�c areszt�w UB, MO i KBW). W wielu akcjach pacyfikacyjnych wykorzystywano regularne jednostki wojskowe, a przez ca�y rok 1945 dzia�a�y w Polsce oddzia�y radzieckich wojsk wewn�trznych i rozliczne agendy NKWD oraz kontrwywiadu. Ostatni� akcj� przeciwpartyzanck� w terenie jednostki NKWD przeprowadzi�y w sierpniu 1946 r. (a opu�ci�y Polsk� dopiero wiosn� 1947 r.). Z uwagi na sk�ad osobowy kierownictwa resortu i �cis�e podporz�dkowanie jego dzia�a� dyrektywom PPR, MBN pe�ni�o faktycznie funkcje czego� w rodzaju "partyjnej policji politycznej"

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.