A teraz - popatrz...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

Niewidzialny mur mi�dzy nami. Ona mnie nie cierpi. - Nie, a� tak �le nie jest - powiedzia�a szybciutko Natalia, �ciskaj�c obur�cz r�ce siostry. - No, ale i tak jest ci�ko. - Ha! Widzisz, a ka�esz mi mie� dzieci... - za�artowa�a Natalia. - A kto powiedzia�, �e ma by� lekko?! - �achn�a si� Gabrysia. - Musisz przyj�� ycie takie w�a�nie, jak przychodzi, po kolei wszystko - dobre i z�e. Niewa�ne, czy boli. Nie o to chodzi. Chodzi o istot� sprawy. - Czyli?... - chcia�a wiedzie� Nutria. - O mi�o�� - odpowiedzia�a Gabriela. Sobota 1. Wok� ciemno. Ciep�o. Pi� si� chce. �ni�o si� jej co� okropnego i obudzi�a si� nagle, �eby ju� tego koszmaru wi�cej nie prze�ywa�. Teraz siedzia�a na pos�aniu, patrz�c wok� siebie z oszo�omieniem. Jakie� kompletnie obce wn�trze - wszystko nie tam, gdzie by� powinno. Nie ma ��ka Pyzy, drzwi nie na swoim miejscu. Okna s� tu ciemne - tylko s�aby, niebieskawy brzask rysuje ich nieznany kszta�t. Bola�o j� w kr�gos�upie, szyja zdr�twia�a. Zrozumia�e - przecie� spa�a nie w ��ku, ale w jakim� dziwacznym, obcym fotelu! Przykryta kocem? W szlafroku? Ko�o kaflowego pieca? Gdzie ja jestem, do kro�set? - zastanowi�a si� Laura. W g�owie mia�a jaki� niezno�ny opar. Zaledwie cz�ci� �wiadomo�ci przebywa�a na jawie, bo strach spowodowany koszmarem trzyma� j� jeszcze troch� w g��bi snu. Czu�a si� okropnie. Ca�a si� lepi�a, a od tego, �e nagle usiad�a kr�ci�o si� jej w g�owie. O, prosz�! - pok�j okr�ci� si� wok� jej fotela, raz i drugi, a� poczu�a, �e zaraz zwymiotuje. Wsta�a, przytrzymuj�c si� oparcia fotela, i kiwn�a si� par� razy, nim z�apa�a r�wnowag�. �eby tylko zd��y� do �azienki! - ale gdzie tu jest �azienka? T�umi�c md�o�ci, posuwa�a si� ostro�nie naprz�d, pomi�dzy ledwie widocznymi sprz�tami. Wystawi�a r�ce przed siebie i stara�a si� nie wpa�� na jak�� szaf� lub futryn�. - Jestem w obcym domu. Jestem w Toruniu. Czyli to mieszkanie nale�y do ciotki Almy Pyziak. Aha, a oto i ona - pochrapuje w s�siednim pokoju, le��c na tapczanie, w po�cieli s�abo bielej�cej w ciemno�ciach. Gdzie� kapie woda - dobrze, to kuchnia. �azienka b�dzie obok. Po cichu domkn�a uchylone drzwi pokoju ciotki, wymaca�a kontakt na �cianie, przycisn�a. Potok okrutnego �wiat�a lun�� gwa�townie na ma�e, bia�e pomieszczenie i Laura st�kn�a, bo zabola�y j� oczy. Kiedy usta�o dzikie dzwonienie w g�owie, podnios�a powieki i w lustrze nad umywalni� ujrza�a siebie - purpurow�, chor� i rozczochran�. Usta mia�a tak spieczone, �e a� czarne. Otworzy�a kran i napi�a si�. Umy�a twarz i r�ce zimn� wod�. Poczu�a si� nieco lepiej. Dla pe�nego komfortu uczesa�a si� szczotk� cioci, le��c� na p�eczce. No, przynajmniej ju� wygl�da �adniej. Chyba kwadrans przesiedzia�a na brzegu wanny, usi�uj�c opanowa� zawroty g�owy, co wreszcie si� jej uda�o. Md�o�ci z wolna usta�y. Kwadraty posadzki ju� nie kr�ci�y si� w ko�o, spocz�y na Swoich miejscach, na przemian czarne i bia�e. Laura wsta�a i pocz�apa�a z powrotem. Zgasi�a �wiat�o w �azience i teraz na odmian� musia�a przyzwyczaja� oczy do ciemno�ci. Przez otwarte drzwi widzia�a na przestrza� pok�j, w kt�rym spa�a - s�abo majaczy�y, o odcie� tylko ja�niejsze od ciemnej �ciany, prostok�ty okien. Przy kaflowym piecu k��bi�o si� jej legowisko, w g��bi �wieci� zielony punkcik. Komputer. Zaraz za nim garbi�a si� niklowana lampa biurowa. Laura znalaz�a przycisk, zapali�a �wiat�o. pok�j od razu o�y� i sta� si� znajomy. Tak, pami�ta�a ten piec , i ten sekretarzyk z ciemnego drewna. �adny mebel. A ile szufladek! Dobrze by�oby mie� co� tak pi�knego zamiast tego rega�u ze sklejki. Nad wie�cz�c� sekretarzyk galeryjk� sta�y obrazki - ca�a wystawa fotografii. O, tak! O, tak! - trafi�a tam, gdzie mia�a trafi�. Bez �adnych w�tpliwo�ci. Na czele wszystkich obrazk�w, wysuni�te do przodu, sta�o kolorowe zdj�cie: szczup�y, wysoki szatyn o stalowych oczach i zwyci�skim u�miechu opiera� si� o mask� czerwonego samochodu. Obok niego sta�a jaka� m�oda blondynka w szortach, z dw�jk� dzieci, wszyscy u�miechni�ci i opaleni. Jeszcze dalej, za nimi - para w d�insach. Jacy� starsi pa�stwo. Chyba to wszystko towarzysze podr�y, bo maj� plecaki i trampki. S� tu i starsze zdj�cia - Laura przybli�y�a si� i ciekawie j�a ogl�da� obrazek po obrazku, przesuwaj�c ramki i wprowadzaj�c nie�ad do wystawki. Ma�y ch�opczyk na rowerku trzyko�owym... Oczy! Tak, to on, tatu�, kiedy mia� kilka lat! A tu, ju� starszy, stoi obok t�gawej okularnicy. A to zdj�cie na pewno robiono w Australii - zn�w tatu� i okularnica - oboje ju� doro�li. W tle bujna ro�linno��, g�r� niebo dziwnie b��kitne. Nigdzie nie by�o zdj�cia myszowatej cioci Almy - to dziwne. Aha, i nie ma te� �adnej fotografii �lubnej. �atwo si� domy�li�, �e ciocia nie by�a zadowolona z o�enku brata - odgad�a nagle Laura. - To dlatego nie by�o jej na �lubnym zdj�ciu rodzic�w i nigdy si� nie odezwa�a, nigdy nie zapyta�a o jego dzieci. To dlatego nie ma tu zdj�� Laury i Pyzy, nie m�wi�c ju� o mamie. No, chyba �e jakie� zdj�cia s� w szufladkach... Niewiele my�l�c, wysun�a t� pierwsz� od g�ry. Listy. Nie wolno czyta� cudzych list�w - m�wiono jej to od dzieci�stwa, powtarzano jej to tyle razy dlatego, �e ona wci�� je czytywa�a. Okropnie j� ciekawi�y. No, ale dobrze. Nie wolno czyta� - to nie. Mo�e jednak wolno popatrze� na stempel i adres zwrotny? E, nic takiego. Listy s� krajowe, na odwrocie kopert lub w lewych g�rnych rogach - jakie� nic nie m�wi�ce nazwiska. Nie by�a jednak zbyt pewna w�asnych racji, bo na pierwszy odg�os z pokoju obok - kaszlni�cie i szelest po�cieli - zgasi�a natychmiast lampk� i wr�ci�a na swoje prowizoryczne pos�anie. Zamkn�a oczy, opieraj�c g�ow� o plusz fotela - ale alarm by� przedwczesny. Ciocia nie poruszy�a si� ju� wi�cej. Tymczasem Laurze odechcia�o si� wstawa�. Mi�o si� le�a�o. Jej organizm wyra�nie potrzebowa� odpoczynku. Zreszt�! - do czego ma si� spieszy�. Ju� wie, �e na pewno jest u siostry tatusia. Teraz nie b�dzie trudno go odnale��. A skoro ma si� tak� pewno��, mo�na spokojnie poczeka� do rana. I jeszcze troch� pospa�. 2. - Dzwoni�, bo co� si� wydarzy�o - powiedzia� kto� w pobli�u i Laura otworzy�a oczy. S�o�ce! Z ulicy dobiega�y odg�osy normalnego ruchu

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.