- To...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

.. ten... prze... kl�ty rufowy - wymamrota�. - Zaci�� si�. - Statek Ligi si� zbli�a - obwie�ci� Kolcer. - A po fladze poznaj�, �e na pok�adzie jest sam Mistrz Ligi. Chmurny Wilk odwr�ci� si� gwa�townie. - Be�kot... - zacz�� i urwa�. Pot�ny stw�r nie nadawa� si� do pe�zania po kad�ubie. Tak jak Grot P�dziwoda i Zygwint �elazna Szcz�ka. D�bowy elf Kolcer, cho� ch�tnie by to zrobi�, nie mia� do�� si�, by uwolni� wielki �elazny obci��nik. Idealnym kandydatem by�by Gadio �lizgowkr�t, gdyby nie by� takim tch�rzem. A Klapsiad, goblin p�askog�owiec, cho� nieustraszony w boju i nieoceniony podczas ka�dej utarczki, by� zbyt g�upi, by zapami�ta�, co ma zrobi�. - Lepiej sam p�jd� - mrukn��. Stru�ek wyskoczy� naprz�d. - Pozw�l mnie! Ja to zrobi�! Chmurny Wilk zmierzy� go surowym spojrzeniem, mocno zaciskaj�c w�skie usta. - Ty przecie� musisz zosta� przy d�wigniach - doda� Stru�ek. - Statek Ligi dwie�cie krok�w od nas! - zawo�a� Kolcer. Chmurny Wilk skin�� g�ow�. - Dobrze - powiedzia�. - Ale nie zawied� mnie. - Nie zawiod� - obieca� Stru�ek z zaci�t� min�. Pop�dzi� na ruf�, tam chwyci� lin� i wskoczy� na reling. Daleko w dole mign�� ciemnozielony las. - Nie patrz w d�! - rozleg� si� g�os Grota P�dziwody. �atwo powiedzie�, pomy�la� Stru�ek, ostro�nie chwytaj�c si� takielunku, kt�ry oplata� kad�ub statku niczym wielka paj�czyna. Im ni�ej schodzi�, powoli i ostro�nie, tym bardziej zawisa� do g�ry nogami. Wiatr szarpa� jego w�osy i szczypa� palce, ale ju� wida� by�o rufowy obci�znik zapl�tany w liny. Stru�ek schodzi� coraz ni�ej, szepcz�c do siebie s�owa zach�ty i otuchy: - Jeszcze tylko troszk�. Tylko odrobink� ni�ej... - Jak idzie? - us�ysza� g�os ojca. - Ju� prawie jestem! - odkrzykn��. - Statek Ligi sto krok�w od nas i coraz bardziej si� zbli�a - rozleg� si� komunikat Kolcera. Stru�ek, dygocz�c z napi�cia, wyci�gn�� r�k� i szarpn�� za k��b lin. Obci�znik powinien opa�� swobodnie. Gdyby tylko zdo�a�... Si�gn�� jeszcze dalej, do wielkiego w�z�a. Nagle k��b si� rozplata�, obci��nik opad� i... poszybowa� daleko w d�. Stru�ek j�kn�� z przera�enia, patrz�c, jak wielki �elazny kr�g pruje powietrze, p�dz�c w stron� lasu w dole. - Co� ty narobi�? - rozleg� si� g�os. Nale�a� do Chmurnego Wilka, kt�ry najwyra�niej by� w�ciek�y jak jeszcze nigdy. - Ja... ja... - zaj�kn�� si� Stru�ek. Podniebny statek ko�ysa� si� jak hu�tawka, od dziobu po ruf�, od sterburty po bakburt�. Stru�ek m�g� tylko stara� si� nie spa��. W�a�nie, co on narobi�? - Uwolni�e� ko�o sterowe! - rykn�� kapitan. - Na Niebiosa! My�la�em, �e tylko Klapsiad jest g�upi! Stru�ek zadr�a�. W oczach stan�y mu pal�ce �zy, kt�rych nie m�g� otrze�, je�li nie chcia� spa��. A mo�e lepiej spa��, pomy�la� z rozpacz�, uwolni� si�, znikn��? Wszystko jest lepsze ni� stani�cie przed rozgniewanym ojcem. - Stru�ek! S�yszysz mnie, ch�opcze? - rozleg� si� drugi g�os. Nale�a� do Grota P�dziwody. - Zaraz wyrzucimy �adunek. To znaczy, �e otworzymy �adowni�. Lepiej si� stamt�d szybko zbieraj! Wyrzuci� �adunek? Serce mu si� �cisn�o, a po policzkach pop�yn�y �zy. Tak wiele wysi�ku i pieni�dzy zu�yli na jego zdobycie, a teraz si� go pozbywaj�! Wszystko przez niego. - Wchod�! - wrzasn�� Grot. Stru�ek gor�czkowo zacz�� pi�� si� po olinowaniu, dop�ki znowu nie znalaz� si� w pozycji g�ow� do g�ry. Podni�s� oczy; w jego stron� wyci�ga�a si� wielka czerwona �apa Grota P�dziwody. Chwyci� j� z wdzi�czno�ci� i a� j�kn��, gdy olbrzym wci�gn�� go na pok�ad. - Gotowe, kapitanie! - zawo�a� Grot. Stru�ek u�miechn�� si� i chcia� mu podzi�kowa�, ale pot�ny pirat odwr�ci� si�, jakby nie m�g� na niego patrze�. Musieli wyrzuci� �adunek, a to oznacza�o brak zarobku. Cho� Podmiasto by�o n�dzne i brudne, nie mo�na by�o w nim �y� bez pieni�dzy. - Otworzy� �adowni�! - rozkaza� Chmurny Wilk. - Tak jest, kapitanie - odpowiedzia� Zygwint �elazna Szcz�ka. Potem, g��boko z trzewi statku, rozleg�o si� szcz�kanie �a�cuch�w, a po nim g�o�ny �oskot. Stru�ek odwr�ci� g�ow�. Pnie drzewa �elaznego turla�y si� na zewn�trz, jeden po drugim. Spojrza� przez burt�. W tej samej chwili drzwi �adowni otworzy�y si� na o�cie� i ca�y �adunek wypad� na zewn�trz. Drzewa spad�y na Kresob�r, z kt�rego zosta�y wyci�te. Statek Ligi natychmiast zrezygnowa� z po�cigu i zacz�� schodzi� do l�dowania w �lad za spadaj�cymi pniami. Nie mo�na by�o zlekcewa�y� �adunku takich rozmiar�w. Stru�ek nie potrafi� spojrze� za�odze w oczy. Jej strata oznacza�a zysk �eglarzy Ligi. - Nie mo�emy wyl�dowa� i stan�� z nimi do walki? - spyta�. - Ja si� nie boj�. Chmurny Wilk spojrza� na niego z najwy�sz� pogard�. - Nie mamy ko�a sterowego - wycedzi�. - Nie mamy kontroli nad sterem. Latamy tylko dzi�ki lotnemu kamieniowi. - Odwr�ci� si�. - Postawi� groty! - rykn��. - Wyr�wna� kurs! I m�dlcie si�! Ale tak, jak jeszcze nigdy w �yciu. Jedna burza i stracimy nie tylko �adunek, ale statek! Nikt si� nie odzywa�, gdy powietrzny statek wraca� ostatkiem si� do Podmiasta. By�a to najd�u�sza, najpe�niejsza napi�cia podr� w �yciu Stru�ka. Kiedy na horyzoncie pojawi�y si� przy�mione �wiat�a miasta Sanctaphrax, zapad� ju� zmierzch. Podmiasto dusi�o si� pod ci�kim ko�uchem dymu. Wszyscy milczeli. Stru�ek czu� si� okropnie. Ul�y�oby mu, gdyby piraci krzyczeli i przeklinali, gdyby obrzucili go stekiem wyzwisk. Wszystko by�oby lepsze od tego ci�kiego milczenia. W porcie roi�o si� od �odzi patrolowych, ale nikt nie zwr�ci� wi�kszej uwagi na okaleczony statek. Lecia� z otwart� �adowni�, wi�c z pewno�ci� nie mia� nic do ukrycia. Chmurny Wilk wprowadzi� ��owc� Burz� do ukrytego doku. Zygwint rzuci� kotwic�, Kolcer szybko wyskoczy� na pomost, by przywi�za� cumy do �elaznych pier�cieni. Za�oga wysiad�a na brzeg. - Brawo, paniczu! - sykn�� Gadio �lizgowkr�t, mijaj�c Stru�ka. Ch�opak wzdrygn�� si�, ale przecie� w pe�ni zas�u�y� na wszystkie wyrzuty. Gadio nigdy go nie lubi�. O wiele gorsze by�o jednak to, �e inni nawet na niego nie patrzyli. �a�o�nie pocz�apa� za nimi w stron� pomostu. - Ty nie - zatrzyma� go Chmurny Wilk. Stru�ek przystan��. Teraz si� zacznie. Odwr�ci� si� ze spuszczon� g�ow�. Kapitan przem�wi� dopiero, kiedy ostatni pirat zszed� z pok�adu. - �e te� do�y�em dnia, w kt�rym m�j syn, m�j rodzony syn okaleczy sw�j statek - powiedzia�

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.