Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.
Pn. wsch. zbocza Równi s± w du¿ej czê¶ci zalesione, natomiast stoki pd.-zach. u¿ykowane rolniczo. Zim± w rejonie Równi wystêpuj± doskona³e warunki ¶niegowe. Wykorzystuj±c naturalne walory terenu, na pn.-wsch. zboczach Gromadzynia urz±dzono o¶rodek sportów zimowych. Znajduje siê tu wyci±g orczykowy wybudowany w 1973-75 d³ugo¶ci 800 m, tor saneczkowy, dwie trasy zjazdowe d³ugo¶ci 1200 i 800 m, trasy biegowe
140
TRASY DROGOWE
standardowe d³ugo¶ci 5 i 10 km oraz skocznia narciarska. Na samym grzbiecie góry trasa biathlonowa ze strzelnic± wybudowan± w 1980. Ró¿nica wzniesieñ pomiêdzy górn± a doln± stacj± g³ównego wyci±gu wynosi oko³o 150 m, za¶ stoki w obrêbie tras zjazdowych posiadaj± nachylenie 30-70°. Zim± czynna jest tu dy¿urka GOPR. Maj±c nieco czasu mo¿na podej¶æ w górê le¶nej przecinki na grzbiet Gromadzynia.
Z otwartej wierzchowiny ³adne i dalekie widoki. W dole zabudowania Równi i zak³adów drzewnych. Ponad nimi lesisty wa³ ¯uko-wa, a w g³êbi wierchy Jawora, Sto¿ka, Ostrego, Otrytu i dalekie szczyty wysokiej partii Bieszczadów.
Na pd. krañcu miasta, na zboczach Gromadzyns. (doj¶cie ul Kolejow±) znajduje siê stary cmentarz ¿ydowski, na którym zachowa³o siê jeszcze ok. 80 kamiennych stel nagrobnych z XIX-XX w.
Z Ustrzyk Dolnych tras± podkarpack± dalej na pn.-wsch. Droga prowadzi dolin± Strwi±¿a, miejscami bardzo w±sk±, w¶ród podgórskich krajobrazów.
27 km. Brzegi Dolne (430 m), wie¶ po³o¿ona w kotlince u uj¶cia potoków £odynki i Smorza do Strwi±¿a, w otoczeniu zalesionych wzgórz: Czereniny (621-632 m) od wsch., Orlika (618 m) i Kamiennej Laworty (768 m) od zach. oraz Wid³y (615 m) i Kiczora (632 m) od pn. Wie¶ za³o¿ona w XVI w. zwa³a siê dawniej Berechy Dolne. W 1932 w czasie próby zorganizowania tu przez w³adze powiatowe tzw. ¶wiêta pracy dosz³o do zamieszek, które sta³y siê pod³o¿em wybuchu ch³opskiego buntu znanego pod nazw± powstania leskiego. Wie¶ wyludniona w 1951 zosta³a od nowa zasiedlona. Zabytkowy ko¶ció³ parafialny Matki Boskiej Ró¿añcowej (d. cerkiew), drewniany, wzniesiony w 1844 przez cie¶lê M. Buchaj± Rcieja, przebudowany 1884 i 1909.
Na pn. zach. od Brzegów Dolnych w podgórskich dolinach le¿± wioski £odyna, D¼winiacz Dolny, Wola Maækowa i Romanowa Wola. Dolinami potoków Uchniaczki i £odynki wiod± lokalne drogi do Wañkowej. Z wymienionych osad najciekawsza jest £odyna (450 m) lokowana w XVI w. Zabytkowy ko¶ció³ ¦w. Antoniego (d.cerkiew) z 1861, gruntownie restaurowany 1971 oraz kilka starych XIX-wiecznych cha³up. Na skraju wioski dolna stacja wyci±gu narciarskiego orczykowego na Kamienn± Lawortê. Wy-
UHERCE-SOLINA-MYCZKOW
141
ci±g uruchomiony w 1980 posiada d³ugo¶æ 970 m (ró¿nica wzniesieñ 280 m) i atrakcyjn± trasê zjazdow± d³ugo¶ci oko³o 1200 m.
33 km. Kro¶cienko (400 m), du¿a wie¶ po³o¿ona w dolinie Strwi±¿a u uj¶cia doñ potoku Stebnik, niedaleko granicy pañstwa z Ukrain±. Od pd. wzgórza Czerenina (621 m) i Oratyk (644 m), przedzielone parowem Stebnika. W jego g³êbi by³a niegdy¶ ma³a osada Huta Stara, powsta³a przy nieistniej±cej od dawna hucie szk³a. Wie¶ Kro¶cienko powsta³a w XVI w. W XVIII stuleciu posiada³a charakter miasteczka. Nigdy¶ by³a to du¿a i ludna osada, któr± wojna i pó¼niejsze zmiany granic doprowadzi³y do upadku. W opuszczonej osadzie w 1952 osiedli³a siê spora grupa politycznych uchod¼ców greckich, przyby³ych do Polski w 1949. Po 1956 znaczna ich czê¶æ powróci³a jednak na Ba³kany. Grecy za³o¿yli tu wówczas Spó³dzielniê Produkcyjn± "Nowe ¯ycie", która istnieje do dzi¶. Kro¶cienko jest obecnie zamieszkane przez ludno¶æ polsk±, z osadnictwa greckiego pozosta³y ju¿ tylko resztki. Widoczn± pami±tk± tamtych czasów jest pomnik N. Belojannisa (1916-1952), lewicowego bohatera greckiego. We wsi jest nowa szko³a, dom kultury, o¶rodek zdrowia i tartak. Na wzniesieniu zabytkowy ko¶ció³ parafialny Narodzenia NMP (d.cerkiew), drewniany, wzniesiony w 1794, restaurowany 1972-73, z oddzielnie stoj±c± XIX-wieczn± dzwonnic±.
U wsch. krañca wioski odga³êzienie drogi do Ku¼miny - 24 km, maj±cej w dalszym ci±gu po³±czenie do Przemy¶la. Tu¿ za wsi± trasê podkarpack± zamyka szlaban graniczny. Wkrótce ma tu powstaæ przej¶cie garniczne na Ukrainê.
Koniec trasy.
10. UHERCE MINERALNE - SOLINA - MYCZKÓW
(15 km)
Proponowan± trasê tworzy ci±g kilku dróg lokalnych, umo¿liwiaj±cych dotarcie w rejon jezior bieszczadzkich oraz Myczkowiec i Soliny. Na trasie komunikacja PKS.
142
TRASY DROGOWE
Od Uherców drog± lokaln± na pd. w kierunku Myczkowiec, prowadz±c± praw± stron± doliny rzeczki Olszanica, u podnó¿y masywu Czulni.
1 km. Zabudowania przysió³ka Podkamionka, rozga³êzienie dróg. Zasadnicza trasa skrêca w lewo, natomiast na wprost prowadzi droga do wioski Zwierzyn - 1,5 km i hydroelektrowni. Doprowadza ona do wielkiego zakola Sanu, obrze¿onego od zach. zalesionymi stokami Czulni. Szerokie, p³ytkie i kamieniste koryto rzeki jest tu niemal ca³kowicie pozbawione wody, któr± zatrzyma³a tama w Myczkowcach. Po przeciwnej stronie Sanu, na malowniczym cyplu, wioska Zwierzyn (350 m) wymieniana»>w 1580. Na skraju wioski zabytkowy ko¶ció³ Sw. Jana Chrzciciela (d. cerkiew), murowany z kamienia w XVIII w. Oko³o 2 km poni¿ej uczepiony brzegu dolny budynek hydroelektrowni stanowi±cej drugi element zapory w Myczkowcach. Tu znajduje siê wylot sztolni doprowadzaj±cej wodê z wy¿ej po³o¿onego jeziora do napêdu jej turbin. Hydroelektrownia, uruchomiona w 1962 posiada dwie turbiny o ³±cznej mocy 38 MW.
Droga przekracza rzeczkê Olszanicê uchodz±c± poni¿ej do Sanu. Nieco powy¿ej mostu na zalewiskach powsta³ych w wyrobisku d. ¿wirowni siedlisko bobrów. Za mostem droga wznosi siê stromo na wysoki brzeg doliny. W tym miejscu znajduje siê oryginalne urwisko skalne opadaj±ce w dó³ kilkudziesiêciometrowej wysoko¶ci ¶cian±, zbudowan± z grubych, niemal pionowo ustawionych ³awic piaskowca. U jego podnó¿a koryto rzeki przegradzaj± gêste kamienne progi i wy¶cielaj± wielkie g³azowiska. Urwisko jest chronione jako pomnik przyrody
|
WÄ…tki
|