ďťż

W rzeczywistości przesunęliśmy ciężar badań, skupiając się na procesie szybkiego rozszczepiania atomów...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.
W tym celu musieliśmy zadbać o zasoby zystego grafitu, bo ten zwykły, przemysłowy, zostaje w proce-ie produkcji skażony borem. Zapewniliśmy już sobie dostawy z Pargas w Finlandii i Oshirabetsu, kopalni na Hokkaido. Sporo pozyskaliśmy też ze złóż w Zawaliu na Ukrainie. Eksploatowaliśmy je do czasu wycofania naszych wojsk do Generalnej Guberni. Dzięki zmianie kierunku badań oraz wykorzystaniu bardzo wydajnych maszyn liczących, które nieuszkodzone 309 wymontowaliśmy z francuskiego okrętu, Rzesza otrzyma broń atomową w 1945 roku. Mogę to obiecać. Rok później Związek Sowiecki zniknie z powierzchni ziemi. Rozległ się szmer ożywionych głosów. Twarz Fiihrera pojaśniała niczym niebo u zarania nowego dnia. Nawet Goering wyglądał na zadowolonego. — Oczywiście to jeszcze nie wszystko — powiedział Himmler. — Na razie musimy pokonać Churchilla i zająć Wyspy Brytyjskie. Odgrodzić Amerykę od Europy. Japonia powinna podobnie zabezpieczyć swoje terytorium na wschodzie. Za kilka minut powiem więcej na ten temat, ale sądzę, że najpierw chciałby zabrać głos generał Oshima. Ambasadorze? Generał Oshima podziękował Reichsfuhrerowi i wstał, aby przemówić do zebranych. Nie mógł powiedzieć, że ich rozumie. Wraz z pojawieniem się armady z przyszłości owa „rasa nadludzi" jak sami siebie nazywali, okazała zatrważający brak pewności siebie, który zaowocował bezprzykładną rzezią dokonaną we własnych szeregach. Przez ostatnie miesiące Oshima nie raz i nie dwa skłonny był sądzić, że Trzecia Rzesza rozszarpie sama siebie. Tokio zaczęło poważnie rozważać cenzurowanie materiałów wysyłanych do Berlina, gdyż każda, nawet pozornie całkiem niewinna wiadomość uzyskana z archiwów Sutanto zdawała się podsycać trawiącą nazistów paranoję. Pojawienie się Dessaix położyło kres tym rozważaniom. Francuski „niszczyciel stealth" zmaterializował się u południo-wo-zachodnich brzegów Afryki, w pobliżu hiszpańskiej bazy marynarki wojennej na Wyspach Kanaryjskich, całe tygodnie po zjawieniu się floty Kolhammera pod Midway. Pierwsi spostrzegli go rybacy. Niemiecki okręt podwodny, który w tajemnicy pobierał tam paliwo, został natychmiast wysłany, aby sprawdzić ich meldunki. Opanowanie okrętu nie nastręczyło problemów. Jedna czwarta załogi nie żyła, co było kolejną nie- 310 wyjaśnialną różnicą w stosunku do przypadku Sutanto, reszta pozostawała nieprzytomna. Oshima zastanawiał się potem, co jeszcze mogło przybyć z przyszłości, pozostając na razie niezauważonym. Albo co jeszcze przybędzie. Dessaix zburzył równowagę sił między sojusznikami, czyniąc Japonię w pewien sposób zależną od Rzeszy i zmuszając ją do uczciwszego postępowania wobec niej. Okręt okazał się nieporównanie potężniejszy od indonezyjskich jednostek, gorzej natomiast było z załogą. Tylko garstka marynarzy zgodziła się na współpracę, a i wśród nich nie zabrakło sabotażystów i zdrajców. Próbowali przeszkodzić nawet w usuwaniu z pokładu pocisków do ataków na cele lądowe i przenoszeniu ich do Donzenac we Francji, co samo w sobie było wystarczająco trudną operacją. Ambasador przeklął w duchu dwulicowych Francuzów. — Po pierwsze, niech będzie mi wolno przekazać podziękowania od cesarza, który jest głęboko wdzięczny za przyjaźń i pomoc okazaną przez Rzeszę — powiedział. — Jak wskazał już Reichsfuhrer Himmler, jeśli mamy przetrwać wojnę i zmienić historię, musimy utrzymać Amerykę za barierą oceanów na tyle długo, aby zdobyć środki niezbędne do utrwalenia tego stanu rzeczy. Zobaczycie zaraz ostatnie wiadomości z Australii. Wydadzą się wam niepomyślne, ale zapewniam, że poza paroma drobnymi problemami wszystko toczy się dokładnie tak, jak zaplanowaliśmy. Goebbels, mistrz kłamstwa, uniósł brew. Oshima skłonił się w jego kierunku i uśmiechnął porozumiewawczo. — Oceniamy, że podczas walk z oddziałami generała Hom-my lądowe i morskie siły Kolhammera zużyły do osiemdziesięciu procent własnych materiałów wojennych. Udało im się najwyraźniej pokonać niektóre problemy logistyczne, jak zaopatrzenie we właściwe paliwo, ale nie mogą niczym zastąpić wystrzelonych pocisków czy nawet kul karabinowych. Nie mają fabryk do ich produkcji i utworzenie specjalnej strefy w Kalifornii niewiele tu zmienia, podobnie jak i budowa mniejszych, 311 podobnych ośrodków w Zjednoczonym Królestwie, Kanadzie, Nowej Zelandii i Australii. Oshima poprosił o przyciemnienie świateł. Za pomocą schowanego w dłoni urządzenia sterującego włączył ustawiony na końcu stołu projektor. Nie był większy niż paczka papierosów i pochodził z Dessaix, gdzie znaleziono setki różnych cudownych urządzeń. Po chwili na starym, rozwijanym ekranie pojawił się krystalicznie czysty obraz. Ujrzeli wygenerowaną komputerowo mapę świata. Himmler bezwiednie nastawił się na podkład muzyczny. Za radą Leni Riefenstahl sam zawsze dołączał go do swoich prezentacji w PowerPoincie. Okazało się jednak, że Oshima ma inne zwyczaje. Ambasador otworzył cztery osobne okna ukazujące mapy Kanału Angielskiego, Środkowego Wschodu, Hawajów i po-łudniowo-zachodniego Pacyfiku. — Plany operacji Lew Morski znacie o wiele lepiej niż ja — powiedział. — Podobnie jak operacji Fali Griin na Środkowym Wschodzie. Mogę dodać, że wraz z odejściem Hillary Clinton z Hawajów rozpoczęła się operacja HI. Na wszystkich ekranach pojawiły się zegary odmierzające czas lokalny. — Za dwanaście godzin Dessaix znajdzie się na pozycji wystrzelenia pocisków na morskie i lądowe instalacje USA na Hawajach — stwierdził Oshima, otwierając kolejne okno z widokiem francuskiego okrętu
Wątki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gĂłwnianego szaleństwa.