- Tak, tak...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

Urodzi�am si� za p�no. Jako dziecko mia�am zapami�ta� te trzy twarze (i jego twarz) tak, jak je po raz pierwszy zobaczy�am w powozie w ten pierwszy niedzielny poranek, kiedy miasteczko sobie u�wiadomi�o, �e on drog� wiod�c� z Setki Sutpena do ko�cio�a zamieni� w tor wy�cigowy. Mia�am wtedy trzy lata i nie ulega w�tpliwo�ci, �e widywa�am ich ju� przedtem; na pewno ich widywa�am. Ale tego nie pami�tam. Nawet nie pami�tam, czy sam� Ellen widzia�am kiedykolwiek przed tamt� niedziel�. Wi�c tak to by�o, jak gdyby ta siostra, kt�rej na oczy przedtem nie widzia�am, kt�ra jeszcze zanim si� urodzi�am, znikn�a w twierdzy jakiego� straszliwego ducha czy ludojada, mia�a oto, uwolniona tylko na ten jeden dzie�, wr�ci� na dawno porzucony, ju� jej obcy �wiat. Czeka�am - dziecko trzyletnie obudzone wcze�nie z racji tej uroczysto�ci, wystrojone, wyfiokowane jak na Bo�e Narodzenie, bo mia�a to by� uroczysto�� jeszcze wi�ksza ni� Bo�e Narodzenie, skoro ten ludojad czy straszliwy duch zgodzi� si� wreszcie ze wzgl�du na �on� i dzieci przyjecha� do ko�cio�a, pozwoli� im przynajmniej zbli�y� si� w s�siedztwo zbawienia, da� Ellen przynajmniej t� jedn� szans� na to, by si� z nim zmierzy�a w walce o dusze ich dzieci na polu bitwy, gdzie mog�a mie� poparcie nie tylko nieba, ale i w�asnej rodziny, i ludzi ze swojej sfery; tak, tak, zgodzi� si� nawet sam chwilowo podda� odkupieniu czy te�, je�eli dla niego zatwardzia�ego w grzechach, to by�o niemo�liwo�ci�, zgodzi� si� przynajmniej przez t� chwil� by� rycerski. Tego w�a�nie si� spodziewa�am. A oto, co zobaczy�am, kiedy pomi�dzy ojczulkiem i ciotk� sta�am tam przed ko�cio�em, czekaj�c na pow�z, kt�rym oni mieli przyjecha� te dwana�cie mil z Setki Sutpena. I chocia� na pewno widywa�am i Ellen, i dzieci ju� przedtem, to jest w�a�nie wspomnienie mojego pierwszego spotkania z nimi, obraz, kt�ry zabior� ze sob� do grobu: niby w nadlatuj�cym orkanie mign�� ten pow�z, a w powozie bia�a twarz Ellen i dwie miniaturowe kopie jego twarzy po obu stronach Ellen, a na ko�le twarz i z�by czarnego dzikusa-stangreta, no i on, jego twarz zupe�nie taka jak twarz tego Murzyna, z t� r�nic� tylko, �e nie b�yszcza�y mu z�by (bez w�tpienia po prostu dlatego, �e przys�ania� je zarost). To wszystko mign�o w t�tencie jak grzmot, w galopie, w szale dzikookich koni, w tumanie kurzu. Och, niejeden go podjudza�, pomaga� mu zmieni� t� niedzieln� jazd� do ko�cio�a w wy�cigi; niedziela, godzina dziesi�ta rano, a ten pow�z z przednimi ko�ami w powietrzu p�dzi wprost ku drzwiom ko�cio�a, na ko�le czarny dzikus w chrze�cija�skim ubraniu zupe�nie jak jaki tresowany tygrys w prochowcu i w cylindrze; i Ellen bez kropli krwi w twarzy, trzymaj�ca dwoje tych dzieci, kt�rych wcale nie trzeba trzyma�, kt�re wcale nie p�acz� - tak jak ona idealnie nieruchome, z twarzyczkami zastyg�ymi w tym jakim� potwornym dziecinnym wyrazie jeszcze wtedy niezupe�nie dla nas zrozumia�ym. Och, tak, tak, niejeden mu pomaga�, podjudza� go; nawet on by nie m�g� urz�dzi� wy�cig�w nie maj�c si� z kim �ciga�. Bo je�li co� go wreszcie powstrzyma�o, to nie opinia publiczna, nawet nie ci m�czy�ni, kt�rych �onom i dzieciom w rozp�dzonych powozach grozi�o niebezpiecze�stwo zwalenia si� do rowu; to pastor osobi�cie przem�wi� w imieniu kobiet Jefferson i hrabstwa Yoknapatawpha. Wi�c on sam przesta� przyje�d�a� do ko�cio�a; odt�d w niedzielne poranki przyje�d�a�a tylko Ellen z dzie�mi. Wi�c ju� przynajmniej wiedzieli�my, �e nikt nie b�dzie si� zak�ada�, skoro to, co odbywa�o si� teraz, trudno w�a�ciwie nazwa� prawdziwymi wy�cigami, skoro nie by�o ju� tam jego twarzy, tylko ta idealnie nieodgadniona twarz czarnego dzikusa-stangreta z z�bami b�yszcz�cymi ju� nie tak bardzo. Wi�c ju� nie by�o wiadomo, czy to s� wy�cigi, czy te� ponosz� rozhukane konie. Ale je�eli kto� wtedy triumfowa�, to tylko ten cz�owiek w oddalonej o dwana�cie mil Setce Sutpena - on, kt�ry po to, �eby triumfowa�, nawet nie musia� by� przy tym, nie musia� tego widzie�. Teraz ca�e zamieszanie wywo�ywa� jego Murzyn: mijaj�c inne powozy m�wi� do tamtych koni to samo, co m�wi� do swoich - m�wi� co� nie s�owami, bo prawdopodobnie s�owa nie by�y mu potrzebne, tylko t� mow�, kt�r� te dzikusy mamrota�y przez sen w mule moczar�w, w B�g wie jakich ciemnych okolicach, tam gdzie on ich znalaz� i sk�d ich sprowadzi� tutaj... Wi�c teraz to robi� ten Murzyn. Tumany kurzu, t�tent jak grzmot, pow�z jak tr�ba powietrzna p�dzi� ku drzwiom ko�cio�a, kobiety i dzieci rozbiega�y si� z krzykiem, a m�czy�ni z ca�ej si�y �ci�gali lejce koniom przy innych powozach. Murzyn na chwil� zatrzymywa� pow�z przed drzwiami, �eby Ellen z dzie�mi wysiad�a, i jecha� dalej na miejsce postoju w lasku, t�uk�c konie za to, �e si� rozhuka�y; kiedy� nawet znalaz� si� g�upiec, kt�ry pr�bowa� si� w to miesza�, ale Murzyn zamierzy� si� na niego biczyskiem, b�ysn�� z�bami i powiedzia�: �Pan ka�e, ja robi�. Powiedz panu.� Tak, tak. Od nich samych; od nich samych trzeba ich by�o uchroni�. A tym razem to ju� nawet nie by� pastor, sprzeciwi�a si� temu sama Ellen. Ciotka rozmawia�a z ojczulkiem, a ja wesz�am do pokoju i ciotka powiedzia�a: �Wyjd� si� pobawi�.� Cho�bym nawet nie s�ysza�a tej rozmowy przez drzwi, i tak potrafi�abym j� powt�rzy�. Ciotka m�wi�a: �To przecie� twoja c�rka, twoja rodzona c�rka.� A ojczulek: �W�a�nie. To jest moja c�rka. Kiedy b�dzie chcia�a, �ebym si� do tego wtr�ci�, powie mi sama.� Bo to akurat w t� niedziel� Ellen i dzieci, wychodz�c na frontowy ganek, zobaczy�y, �e przed domem czeka nie pow�z, tylko faeton Ellen ze star� �agodn� klacz�, kt�rym Ellen sama zwykle powozi�a, i �e zamiast tego czarnego dzikusa siedzi na ko�le stajenny ch�opiec niedawno kupiony przez niego

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.