Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.
Na rysunku
tym po³±czono strza³kami te pary ró¿nych znaczeñ obrabowywania sklepu, które
charakteryzowa³a silna asymetryczno¶æ relacji „za pomoc±", tj. takie, gdzie wysokiej
ocenie sensowno¶ci zdania ,/i za pomoc± B" towarzyszy³a niska ocena sensowno¶ci
zdania ,fi za pomoc± A".
Rysunek ten wskazuje wyra¼nie na istnienie kilku piêter mo¿liwych sensów obrabowy-
wania sklepu: niektóre znaczenia s± bardziej bazalne od innych („pokazanie broni"
implikuje „kradzie¿ pieniêdzy", a ta „ujawnienie niemoralno¶ci" i „nara¿enie siê policji",
ale nie na odwrót). Vallacher i Wcgner (1985) wykazali w serii badañ, ¿e stopieñ
ogólno¶ci, na którym cz³owiek identyfikuje sens w³asnego dzia³ania ma istotne kon-
sekwencje dla jego przebiegu (np. stopnia podtrzymywania dzia³añ i ich skuteczno¶ci),
a to samo dzia³anie mo¿e zyskiwaæ sobie ró¿ne identyfikacje „poziome" w zale¿no¶ci od
79
ró¿nych czynników (np. sens takiego aktu jak „zawarcie ma³¿eñstwa" zmienia siê nie
w zale¿no¶ci od tego, czy identyfikowany jest na d³ugo przed, tu¿ przed, czy tu¿ po zaward|
ma³¿eñstwa).
pokazywanie
broni
NISKI
POZIOM
ZNACZENI
okazanie
nara¿enie
nastraszenie
uzyskanie
podjêcie
nie-
siê policji
sprzedawcy
pieniêdzy
ryzyka
moralno¶ci
WYSOKI
POZIOM I
ZNACZEÑ
Rys. 13. Z³o¿ona hierarchia znaczeñ Ideologicznych dzia³ania „obrabowywanie sklepu" uzyskana w wyni!
badania asymetryczno¶ci relacji „A za pomoc± B" ³±cz±cej wszystkie mo¿liwe pary znaczeñ tego epizodu. Strza³
umieszczone na rysunku oznaczaj± wszystkie stwierdzone relacje wyra¼nie asymetryczne (Vallacher i WegnJ
1985, zmodyfikowany rys. 3.2.).
Z punktu widzenia problemu niniejszej pracy wa¿niejsze jest jednak odnotowanie dwii
innych faktów. Po pierwsze, na ka¿dym piêtrze mo¿liwe jest istnienie sensów dzia³anj
niezale¿nych, tj. takich, które nie implikuj± siê wzajemnie. Warstwa znaczeñ teleologiczti
dzia³ania nie stanowi zatem pojedynczej, przejrzystej hierarchii (w rodzaju tej, jij
postuluj± np. teoretycy skryptów), lecz jest hierarchi± z³o¿on±, co pomna¿a mo¿liw± lic
sensów dzia³ania. Po drugie, najwy¿sze piêtro znaczeñ teleologicznych ujawnia takie se
dzia³ania, które w ogóle nie s± semantycznie podobne, stanowiæ wiêc mog± punkt wyj¶cia J
czê¶ciowo alternatywnych, a nawet wzajem sprzecznych dalszych wniosków.
Owe dalsze wnioski tworz± trzeci± warstwê interpretacji dzia³ania, warstwê znaæ
personalistycznych, które dotycz± nie tylko w³asno¶ci dzia³ania, ale w³asno¶ci wykonuj±c
je cz³owieka - jego cech wnioskowanych na podstawie obserwacji zachowania. Rys.j
ilustruje przyk³adowe znaczenia personalistyczne „uderzania m³otkiem" - mimo
prostoty tego aktu, nawet on mo¿e prowadziæ do daleko id±cych i wzajemnie wykluczaj±c
siê interpretacji personalistycznych (przypisywania aktorowi sprzecznych cech), co nit
pliwie zapo¶redniczone jest zró¿nicowanym odczytaniem celu czy intencji aktora, a wil
zró¿nicowaniem teleologicznej interpretacji jego dzia³ania.
80
Wskazane trzy poziomy znaczeñ aktów zachowania niew±tpliwie ró¿ni± siê stopniem
swojego zautomatyzowania. Znaczenie podstawowe identyfikowane jest automatycznie,
tj. szybko, bezwysi³kowo, bezintencjonalnie i nie wymagaj±c szczególnych, ¶wiadomych
delibcracji ze strony podmiotu (Bruner, 1957; Gilbert, Pclham i Krull, 1988; Trope, 1986).
Podobnie rzecz siê ma przynajmniej z bardziej konkretnym poziomem znaczeñ teleologicz-
nych. Im bardziej jednak znaczenie teleologiczne ma charakter abstrakcyjny, w tym wiêk-
szym stopniu jego interpretacja mo¿e byæ wynikiem procesu ¶wiadomie kontrolowanego,
co oczywi¶cie tym bardziej stosuje siê do znaczeñ personalistycznych. Niedostêpno¶æ
operacyjnych zasobów umys³u (wskutek zaanga¿owania podmiotu w wykonanie innych
równoleg³ych dzia³añ) wymusiæ mo¿e jednak bardziej automatyczny charakter identyfikacji
nawet personalistycznych znaczeñ dzia³ania, a podobna automatyzacja mo¿e byæ skutkiem
wielokrotnie powtarzaj±cej siê identyfikacji sensu jakiego¶ dzia³ania (kto¶, kto wielokrot-
nie mia³ nieszczê¶cie pilnowaæ studentów zdaj±cych egzamin, ka¿d± „niezg³oszon±"
wymianê zdañ miêdzy zdaj±cymi sk³onny jest traktowaæ jako ¶ci±ganie i przejaw oszustwa,
nawet je¿eli znudzeni zdaj±cy w istocie snuj± wspomnienia z dzieciñstwa). Interesuj±c±
konsekwencj± zró¿nicowanego stopnia automatyczno¶ci tych trzech poziomów znaczeñ jest
ich zró¿nicowana czêsto¶æ, czy te¿ nieodzowno¶æ ich wystêpowania w trakcie rzeczywistych
I interakcji spo³ecznych. Poniewa¿ interpretacje automatyczne s± niezale¿ne od celów
obserwatora i warunków, w jakich dochodzi do pojawienia siê dzia³ania, maj± one wiêksz±
szansê na wystêpowanie uniwersalne (jako nieodzowny element samej obserwacji),
podczas gdy interpretacje kontrolowane (szczególnie wnioski personalistyczne) wystêpuj±
jedynie w specyficznych okoliczno¶ciach.
Warstwa znaczeñ personalistycznych ma te¿ szczególne znaczenie z punktu widzenia
przedmiotu niniejszej monografii, poniewa¿ logicznie rzecz bior±c kszta³towanie siê ocen
interpersonalnych powinno pozostawaæ pod znacznie silniejszym wp³ywem personalistycz-
j nych znaczeñ dzia³ania ni¿ znaczeñ ni¿szego rzêdu
|
WÄ…tki
|