Wojciecha, RadzymaGautentego...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

W grudniu 999 r. uda� si� Otto III w otoczeniu wysokich dostojnik�w papieskich i pan�w �wie ckich przez p�nocne W�ochy, Niemcy i �u�yce do Polski celem odwie dzenia grobu �w. Wojciecha i przeprowadzenia z Boles�awem Chro brym wa�nych rozm�w politycznych. Cesarz zosta� z honorami powi tany przez w�adc� polskiego w okolicach I�awy nad Bobrem, sk�d udali si� do Gniezna. Wiosn� 1000 r. na odbytym tu zje�dzie Otto III po twierdzi� uroczy�cie powzi�te wcze�niej w Rzymie decyzje w sprawie organizacji ko�cielnej w Polsce, uwolni� Boles�awa Chrobrego od obo wi�zk�w trybutarnych, obdarzy� tytu�em patrycjusza rzymskiego oraz wyrazi� symbolicznie zgod� na koronacj� kr�lewsk�. Ofiarowana go spodarzowi spotkania gnie�nie�skiego w��cznia �w. Maurycego by�a wyrazem uzgodnionej przez obie strony wsp�pracy w t�pieniu zakorzenionego g��boko w�r�d plemion po�abskich poga�stwa i zwalczaniu pot�guj�cego si� u nich ducha oporu. Tak wi�c zjazd gnie�nie�ski trzeba oceni� jako wielki wy�om w dotychczasowej polityce w�adc�w niemieckich w stosunku do Polski, d��cych do jej pe�nego podporz�d kowania interesom cesarstwa. Tote� kurs, jaki w tym wzgl�dzie zapo cz�tkowa� Otto III, spotka� si� z dezaprobat� ze strony tego obozu feuda��w niemieckich, kt�ry g��wne swe zadania i cele upatrywa� w agre sywnej polityce wschodniej. Podobn� polityk�, jak w stosunku do Polski, prowadzi� Otto III r�wnie� na W�grzech. Zgodzi� si� wi�c na utworzenie w tym kraju me tropolii ko�cielnej w Ostrzyhomiu oraz godno�� kr�lewsk� w�giers kiego Stefana. TRUDNO�CI WE W�OSZEGH I W NIEMCZECH POD KONIEC RZ�DbW OTTONA III Wracaj�c z Gniezna via Akwizgran do W�och, zasta� tu Otto III sy tuacj� wielce dla siebie niepomy�ln�. Na po�udniu oderwa�y si� od ce 105 sarstwa ksi�stwa: Neapol, Gaeta, Salerno, Amalfi, Kapua i Benewent, w samym za� Rzymie wybuch�o przeciw niemu powstanie, wzniecone przez elementy feudalne, opowiadaj�ce si� za wi�ksz� niezale�no�ci� W�och i maj�ce za przyw�dc� komendanta floty rzymskiej Grzegorza z Tusculum. Cho� bunt ten zosta� st�umiony przy pomocy wiernych ce sarzowi wojsk niemieckich i w�oskich, jednak�e widoczna na ka�dym kroku wrogo�� Rzymian zmusi�a Ottona III i jego stronnika, papie�a Sylwestra II, do opuszczenia miasta i szukania schronienia w p�nocnych cz�ciach W�och. Podj�te p�n� wiosn� i latem 1001 r. pr�by opa nowania Rzymu nie przynios�y rezultatu. W czasie dalszych przygoto wa� do ostatecznej rozprawy z przeciwnikami w�oskimi w miejscowo�ci Paterno zasta�a go �mier�. Zgodnie z �yczeniem pochowany zosta� w dawnej stolicy monarchii karoli�skiej, Akwizgranie. Otto III pozostawi� cesarstwo w sytuacji, kt�ra nie mog�a napawa� optymizmem. Plan stworzenia uniwersalnego cesarstwa zachodniochrze�cija�skiego okaza� si� nierealny. Chwilowe zbli�enie Niemiec do Polski i W�gier by�o ca�ym jego osi�gni�ciem. W�ochy, kt�re wed�ug obrazu ewangeliarza klasztoru w Reichenau, przedstawiaj�cego symbo licznie uniwersalistyczne koncepcje Ottona III, mia�y obok Germanii, Galii (czyli Francji) i Sclavanii (czyli S�owia�szczyzny Zachodniej) sta nowi� jeden z g��wnych sk�adnik�w federacji pa�stw chrze�cija�skich, wy�ama�y si� w�a�ciwie spod w�adzy cesarskiej. R�wnie� sytuacja w sa mych Niemczech pod koniec panowania Ottona III u panuj�cej tu dy nastii mog�a budzi� niepok�j. Korzystaj�c z d�u�szej nieobecno�ci mo narchy w tym kraju, jak i jego �agodnej polityki wewn�trznej, do g�osu zacz�li dochodzi� wielcy feuda�owie i dzia�a� na w�asn� r�k� jako udzielni w�adcy w obr�bie swoich posiad�o�ci. Zaznaczy� si� wyra�nie rozdzia� interes�w prywatnych i og�lnopa�stwowych. Najlepszym przy k�adem jest tu posta� margrabiego mi�nie�skiego Ekharda, kt�ry bez porozumienia si� z cesarzem og�osi� si� ksi�ciem Turyngii i uzna� Cze chy za swoje lenno. Podobnie zacz�o si� zachowywa� i wy�sze ducho wie�stwo w Niemczech. Tendencje te pog��bi� jeszcze bardziej kryzys wewn�trzny, jaki wy buch� w okresie interregnum na tle wyboru nowego kr�la. Otto III nie pozostawi� po sobie ani nie wskaza� spadkobiercy korony niemieckiej, do kt�rej zg�osi�o pretensje a� trzech kandydat�w: syn zmar�ego w 995 r. Henryka K��tnika, ksi�� bawarski Henryk, margrabia mi�nie�ski Ekhard i ksi�� szwabski Herman. Ka�dy z nich mia� za sob� poka� n� liczb� stronnik�w, gotowych czynnie poprze� swoich kandydat�w. Zagmatwana sytuacja wewn�trzna zacz�a si� wyja�nia� w 1002 r., gdy Henryk bawarski z racji swoich zwi�zk�w pokrewie�stwa i wp�y w�w zdo�a� przeci�gn�� na swoj� stron� znaczn� cz�� episkopatu nie mieckiego z arcybiskupem mogunckim na czele oraz zaw�adn�� insyg niami kr�lewskimi. W lecie 1002 r. sprzyjaj�ce Henrykowi stronnictwo obwo�a�o go w Moguncji kr�lem, a tamtejszy arcybiskup dokona� aktu koronacji. Kontrkandydaci do tronu niemieckiego elekcji tej nie uznali i zanosi�o si� na dalsze zaostrzenie si� ca�ego konfliktu o w�adz�. Do 106 wojny domowej jednak nie dosz�o. Najpierw z grona przeciwnik�w Henryka wyeliminowany zosta� Ekhard, kt�ry pad� ofiar� zamachu, Herman za�, stoj�c na straconej pozycji, zmuszony by� podda� si� Hen rykowi jesieni� 1002 r. , kiedy �w uzyska� uznanie ze strony pozosta�ych o�rodk�w politycznych kraju - Lotaryngii, Saksonii i Turyngii. POLITYKA WEWN�TRZNA HENRYKA II Obj�cie w�adzy przez Henryka II oznacza�o ostateczne zerwanie z utopijnymi tendencjami Ottona III, zmierzaj�cymi do stworzenia uni wersalnego cesarstwa, i zast�pienie ich bardziej ograniczonym progra mem politycznym, kt�ry najlepiej wyra�a napis na jego piecz�ci kr�le wskiej: "Renovatio regni Francorum". By� to program zak�adaj�cy przywr�cenie dawnej monarchii karoli�skiej pod hegemoni� Niemiec. I ten cel okaza� si� tak�e nieziszczaln� ide�

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.