ďťż
Nie chcesz mnie, Ben. SkĹadam siÄ z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobinÄ
gĂłwnianego szaleĹstwa.
Po
ustąpieniu internowanego w Rumunii Marszałka, E. Rydza-Śmigłego,
gen. Sikorski objął też stanowisko Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych
i Wodza Naczelnego. W ten sposób usiłowano zachować legalną ciągłość
władzy. Polska nie kapitulowała, lecz kontynuowała wojnę w sojuszu z
Francją i Anglią.
Ostatnia większa bitwa w Polsce miała miejsce 5 października pod
Kockiem, gdzie zgrupowanie gen. F. Kleeberga stoczyło pomyślną dlań
walkę, ale musiało kapitulować wobec wyczerpania się amunicji. Warsza-
wa broniła się do 27 września. Załoga Helu walczyła do 2 października.
Wojska niemieckie wycofały się z terenów przewidzianych dla ZSRR. Pro-
ces regulowania tych spraw trwał 2 tygodnie. Miano je zakończyć do 4
października. Niemcy wycofali się z Białegostoku, Brześcia, Borysławia,
Chełma, Drohobycza. W Brześciu przeprowadzono wspólną defiladę zwy-
cięskich armu. 5 października Hitler przyjął uroczystą defiladę swych
wojsk w Warszawie.
2. PODZIAŁ ZIEM POLSKICH POMIĘDZY NIEMCY I ZSRR
Rządy Niemiec i ZSRR w końcu września 1939 r. uznały, że
państwo polskie zostało ostatecznie zlikwidowane. Ziemie polskie zostały
podzielone. W dniu 27 września minister spraw zagranicznych Rzeszy,
14 Początek konfliktu (1939-1941)
Joachim von Ribbentrop, ponownie udał się do Moskwy, gdzie w nastę-
pnym dniu podpisał dwustronny układ o przyjaźni i granicy pomiędzy III
Rzeszą i ZSRR. W preambule do układu napisano: "Rząd ZSRR i rząd
Niemiec, po upadku byłego państwa polskiego, uznają wyłącznie za swoje
zadanie przywrócenie pokoju i ładu na tym terytorium i zapewnienie ży-
jącym tam narodom pokojowego współistnienia odpowiadającego ich
osobliwościom narodowym".
Oba rządy uzurpowały sobie prawo do decydowania o losach narodu
i państwa polskiego. W art. 1 układu ustalono linię graniczną pomiędzy
Rzeszą i ZSRR. Według porozumienia z 23 sierpnia miała ona przebiegać
wzdłuż rzek: Wisła-Narew-San. 28 września linię tę przesunięto nieco
dalej na wschód wzdłuż rzek: Pisa-Narew-Bug-San. ZSRR zrezygnował z
Lubelszczyzny i części województwa warszawskiego, natomiast Niemcy
zgodziły się na przejście Białostocczyzny do ZSRR. W art. 2 stwierdzono,
że granica ma ostateczny charakter. Wykluczono "wszelką ingerencję
trzecich mocarstw do tej decyzji". W art. 3 uznano, że: "Niezbędnej prze-
budowy państwowej na terenach na zachód od wymienionej linii dokona-
ją Niemcy, a na wschód od tej linu rząd ZSRR". W art. 4 przebudowę tę
oba rządy uznały za "niezawodny fundament dalszego rozwijania przyja-
cielskich stosunków między swoimi narodami".
Do układu załączono poufne protokoły. W pierwszym z nich uzgodnio-
no dalsze poprawki do tajnego protokołu z 23 sierpnia. W związku z prze-
sunięciem granicy na terenie Polski na wschód i przejęcia przez Niemey
Lubelszczyzny i części woj. warszawskiego uznano, że Litwa przechodzi z
niemieckiej do radzieckiej strefy wpływów. W protokole drugim uzgodnio-
no akcję przesiedlenia ludności niemieckiej z obszarów przyznanych
ZSRR. Obie strony zobowiązały się do współpracy w zwalczaniu agitacji
polskiej po obu stronach linii granicznej.
29 września oba rządy ogłosiły wspólne oświadczenie, w którym wyra-
ziły przekonanie, że likwidacja państwa polskiego stworzyła podwaliny
długotrwałego pokoju w Europie oraz wzywały Anglię i Francję do uzna-
nia nowego stanu rzeczy i likwidacji stanu wojny z Niemcami. Odpowie-
dzialność za kontynuowanie wojny przerzucono by na te państwa. Zapo-
wiadano, że w wypadku kontynuowania wojny rządy Niemiec i ZSRR
będą się konsultowały ze sobą w sprawie niezbędnych posunięć.
Tak więc wspólna walka z Polską prowadziła do sojuszu wojennego
Niemiec i ZSRR. Był to dziwny sojusz. ZSRR z jednej strony deklarował
swą neutralność, a z drugiej popierał Niemcy i groził ich przeciwnikom.
Do 1939 r. oba państwa ostro się zwalczały. Komuniści i naziści walczyli
ze sobą na śmierć i życie. W ciągu kilku miesięcy walka ta przekształciła
się w przyjaźń i współpracę. Przywódcy ZSRR propagowali swój sojusz
Podziat ziem polskich pomiędzy Niemcy i ZSRR 15
z Hitlerem w wielu ofcjalnych wystąpieniach w prasie i na posiedzeniach
najwyższych władz państwa.
W dniu 6 X 1939 r. Hitler wygłosił długie przemówienie w parlamen-
cie. Dowodził on, że: "Polska Traktatu Wersalskiego nie zostanie nigdy
odbudowana". Zakładał natomiast możliwość utworzenia tzw. polskiego
państewka szczątkowego (polnische Reststaat). Wysunął ideę zachowania
takiego państewka, by uzyskać zgodę Anglii na podjęcie rozmów pokojo-
wych.12 X 1939 r. premier brytyjski, N. Chamberlain, oświadczyłjednak
w Izbie Gmin, iż rząd brytyjski nie podejmie rokowań. W ślad za tym
Hitler zrezygnował z idei tworzenia polskiego państewka szczątkowego
i postanowił podzielić przejęte przez Rzeszę ziemie polskie na dwie czę-
ści. Jedną z nich, obejmującą Górny Śląsk, Pomorze, Wielkopolskę, woj.
łódzkie, część województw: krakowskiego i warszawskiego, wcielono bez-
pośrednio do Rzeszy. Decyzję tę podjęto już 8 października. Natomiast
12 października z ziem nie wcielonych do Rzeszy utworzono Generalne
Gubernatorstwo. W dniach 16-17 października Komisja Ministerstwa
Spraw Wewnętrznych Rzeszy ustaliła linię, rozgraniczającą obszar wcie-
lony do Rzeszy od obszarów nie wcielonych. Do Rzeszy wcielono obszar
91974 km2, zamieszkany przez 10,1 mln osób, w tym 8,9 mln Polaków,
607 tys. Niemców, 600 tys. Żydów,11 tys. Ukraińców i 21 tys. innych na-
rodowości. Obszar ten podzielono na cztery prowincje. Generalne Guber-
natorstwo początkowo obejmowało obszar 94 tys. km2 zamieszkanych
przez 12 mln ludności, w tym 9,7 mln Polaków, 156 tys. Niemców,
1,5 mln Żydów, 526 tys. ITkraińców i Białorusinów. Do Rzeszy wcielono
też obszar Wolnego Miasta Gdańska. Wąskie skrawki na południu Polski
przekazano Słowacji.
Ziemie wcielone do ftzeszy miały zostać zgermanizowane. Ludność
polską planowano z nich usunąć. Natomiast GG miało stanowić obóz
przejściowy dla ludności polskiej i Żydów. Generał F. Halder w dzienniku
swym odnotował, że 18 X 1939 r. Hitler instruując swych współpracowni-
ków w sprawie Polski twierdził, że GG, to: "W przyszłości niemiecki re-
jon koncentracji wojsk. Polska ma mieć swoją administrację. Jednak nie
ma ona być "wzorowym" państwem. Nie dopuścić, aby Polska inteligencja
utworzyła nową warstwę kierowniczą
|
WÄ
tki
|