Trudno oczekiwa�, bym panu, Mr...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

Holmes, odpowiedzia� na to pytanie. - Czy chce pan przez to powiedzie�, �e pan nic nie wie? - Prosz� tutaj, je�li �aska. B�d� pan tak dobry wej�� do �rodka. - Wprowadzi� nas do wielkiej, komfortowo urz�dzonej sypialni. - Niech pan na to spojrzy! - wskaza� na wielk�, czarn� kas�, stoj�c� przy ��ku. - Mr. Holmes, nigdy nie by�em zbyt bogaty. Nie dokona�em te� w �yciu �adnej inwestycji z wyj�tkiem jednej, o kt�rej opowie panu dr Trevelyan. Bankom jednak nie dowierzam. W �adnym wypadku nie zaufam bankierowi, Mr. Holmes. Mi�dzy nami m�wi�c, niewiele mam w tej kasie. Ale zdaje pan sobie spraw�, co dla mnie znaczy, gdy nieznani osobnicy w�amuj� si� do moich pokoj�w. Holmes wpatrywa� si� w Blessingtona we w�a�ciwy mu, badawczy spos�b. Wreszcie potrz�sn�� g�ow�. - Nie potrafi� udzieli� rady, je�li pan nie b�dzie m�wi� prawdy - odrzek�. - Ale� ja panu wszystko powiedzia�em! Holmes odwr�ci� si� od niego z gestem obrzydzenia. - Dobranoc, doktorze Trevelyan - powiedzia�. - I nie otrzymam �adnej rady? - krzykn�� ami�cym si� g�osem Blessington. - M�wi� prawd�! Oto moja rada, sir! W chwil� p�niej znale�li�my si� na ulicy. SzliMmy spacerem ku domowi. Min�li�my Oxford Street i dotarli�my do po�owy Harley Street, zanim m�j przyjaciel wyrzek� pierwsze s�owa. - Przykro mi, Watsonie - powiedzia� wreszcie - i� fatygowa�em ci� w tak ciemnej sprawie. Chocia� to nawet interesuj�cy wypadek, a zw�aszcza t�o, na kt�rym jest osnuty. - Niewiele zrozumia�em z tej ca�ej historii - wyzna�em. - No widzisz! Istnieje dwu ludzi albo mo�e wi�cej, w ka�dym razie co najmniej dwu, kt�rzy z jakiego� tam powodu zdecydowali si� dobra� do tego jegomo�cia... Blessingtona. To wprost rzuca si� w oczy. Moim zdaniem by�o to tak: M�ody cz�owiek zakrad� si� do pokoju Blessingtona, podczas gdy jego wsp�lnik w bardzo pomys�owy spos�b zatrzymywa� doktora na dole. - A katalepsja? - Po prostu ten oszust udawa�, Watsonie! Chocia� przykro by mi by�o powiedzie� to naszemu specjali�cie. Chorob� t� bardzo �atwo symulowa�. Sam to te� robi�em. - No i co dalej? - Blessington za ka�dym razem by� nieobecny. Dlaczego wybrali oni tak niezwyk�� por� na badania lekarskie? Chodzi�o im oczywi�cie o to, aby w tym czasie w poczekalni nie by�o innych pacjent�w. Tak si� jednak z�o�y�o, i� w�a�nie w tym samym czasie Blessington mia� zwyczaj chodzi� na przechadzk�. Widocznie nie znaj� dok�adnie jego trybu �ycia. C� mog�o by� ich celem? Naturalnie nie rabunek! Nic bowiem nie zgin�o. Poza tym Blessington boi si� okropnie o swoj� sk�r�, co �atwo wyczyta� z jego oczu. Obaj prze�ladowcy wygl�daj� na jego nieub�aganych wrog�w. Zupe�nie niemo�liwe, aby mia� takich wrog�w, nie wiedz�c o tym. A wi�c on wie, kim s� ci ludzie, lecz ukrywa ten fakt z sobie tylko wiadomych przyczyn. To zupe�nie jasne. No, zobaczymy. Mo�e jutro stanie si� bardziej rozmowny. - A czy nie istnieje inne wyja�nienie - zaryzykowa�em przypuszczenie. - Co prawda, ma�o prawdopodobne, ale jednak mo�liwe? Przypu��my, i� dr Trevelyan w jakim� osobistym celu dosta� si� do pokoj�w Blessingtona i wymy�li� t� ca�� histori� z Rosjaninem_kataleptykiem i jego synem. W �wietle gazowej latarni ulicznej spostrzeg�em, jak Holmes u�miecha si� rozbawiony, w trakcie gdy wyg�asza�em sw� "�wietn�" hipotez�. - M�j drogi przyjacielu - odpar� - to by�o jedno z pierwszych rozwi�za�, jakie mi przysz�y do g�owy. Wkr�tce jednak mia�em mo�no�� sprawdzi�, i� doktor m�wi� prawd�. M�ody cz�owiek zostawi� �lady na chodniku, na schodach. Ot� mia� on buty o szerokich nosach i wi�ksze o 1 i 1/3 cala ni� Trevelyan, kt�ry nosi obuwie w�sze i ostro zako�czone. W �adnym razie nie m�g� to by� doktor. Zgodzisz si� chyba ze mn�? Chwilowo jednak mo�emy temu wszystkiemu da� spok�j. By�bym bowiem bardzo zdziwiony, gdyby�my jutro rano nie otrzymali dalszych wiadomo�ci z Brook Street. Przewidywania Holmesa rych�o si� sprawdzi�y, i to w dramatyczny spos�b. Nasst�pnego dnia, gdy si� przebudzi�em (by�a godzina wp� do �smej), w �wietle mglistego poranka ujrza�em Sherlocka, stoj�cego w szlafroku przy moim ��ku. - Watsonie, pow�z czeka na nas na dole! - Co si� zn�w sta�o? - Sprawa Brook Street. - Co� nowego? - Tragiczna i niejasna historia - odpowiedzia�, podnosz�c stor�. - Przeczytaj to zreszt�. Na kartce wydartej z notesu kto� w po�piechu o��wkiem napisa�: "Zaklinam na wszystko! Prosz� niezw�ocznie przyby� - P.T. - Nasz przyjaciel, doktor, musia� by� do g��bi wstrz��ni�ty, gdy kre�li� te s�owa. Chod�, m�j drogi! To pilne wezwanie! Mniej wi�cej w ci�gu kwadransa zn�w znale�li�my si� w rezydencji lekarza

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.