ďťż

Trudno nam, ludziom Zachodu, wyobrazi sobie, |e mo|na ludzi skazywa, jak przestpców, publicznie na [mier i równocze[nie grzeba ich z szacunkiem nale|nym cesarzom

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.
Najwiksz niespodziank, jak do tej pory sprawiB archeo- logom grobowiec Pierwszego Cesarza, byBo jednak odkrycie w roku 1974 terakotowej armii wojowników z orszaku pogrze- bowego, poniewa| o jej istnieniu nie wspomniano w |adnym ze zródeB historycznych. Pocztkowo istniaBy nawet wtpliwo[ci, czy ten "ósmy cud [wiata" nale|aB w ogóle do wyposa|enia grobowca, lecz wszelkie wtpliwo[ci na ten temat zniknBy, kiedy zdoBano dokBadnie okre[li wiek tych figur. Jeszcze w latach trzydziestych naszego wieku historycy sztuki twierdzili, |e przed nadej[ciem buddyzmu w I wieku n. e. w Chi- nach nie znano rzezb. Jak|e maBo wiedzieli[my. Produkcja po- sgów naturalnej wielko[ci, w dodatku w tak wielkiej ilo[ci, zakBada rzemie[lniczy i organizacyjny poziom rozwoju, jakiego nic nie zapowiadaBo w okresie dynastii Qin i Han. Kim byli rze- mie[lnicy, którzy stworzyli te monumentalne figury grobowe? Na jakich tradycjach si opierali i jakie innowacje konieczne byBy do realizacji tego imponujcego projektu Pierwszego Ce- sarza? W "Zapiskach historycznych" znajdziemy jedynie drobn wskazówk dotyczc istnienia wikszych rzezb w królestwie Qin, której wcze[niej naukowcy nie brali pod uwag: W paBacu w Xianyan~ miaBy sta ogromne figury z brzu, które wykonane zostaBy z przetopionej broni, skonfiskowanej po zjednoczeniu cesarstwa. Dzi[ zakBada si prawdziwo[ tej informacji, zdoBano nawet odkry, gdzie i kiedy te posgi zniknBy. Kazano te| spo- rzdzi ogromne kopie wspomnianych zaBo|eD paBacowych. Jak to si jednak staBo, |e Sima Qian nic nie pisze na temat armii z terakoty? Niektórzy historycy uwa|aj, |e w okresie Qin figury te nie byBy niczym szczególnym i dlatego nie zostaBy przez niego opisane. Jednak argumenty te wydaj si by wtpliwe z uwagi na niezwykBe rozmiary nekropolii. Yuan Zhongyi, który kieruje od pocztku pracami wykopalis- kowymi, wyja[nia: "Kiedy rozpoczli[my prace, wierzyBem, |e zdoBamy je ukoDczy w cigu 10-20 dni. Tymczasem jeste[my tu ju| ponad dwadzie[cia lat, a cigle nie wida koDca". WedBug niego Sima Qian nie wiedziaB nic na temat istnienia posgów wojowników, poniewa| powstawaBy w [cisBej tajemnicy. Autor "Zapisków" pisze jedynie, |e w roku 231 p.n.e. caBy kompleks grobowy zyskaB nazw Li od poBo|onej w pobli|u góry. Otoczone murem miasto, oparte na planie kwadratu z dwiema symetrycz- nie biegncymi drogami i centralnie poBo|onym publicznym pla- cem sdowym, byBo siedzib administracji. Po zjednoczeniu królestwa w roku 221 p.n.e. Pierwszy Cesarz za namow swego najbli|szego doradcy Li Si sprowadziB po- dobno do "kompleksu grobowego" 700 000 wizniów i robo- tników paDszczyznianych ze wszystkich stron królestwa. Cho- dziBo o przyspieszenie budowy rozpocztej w roku 246 p.n
Wątki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gĂłwnianego szaleństwa.