ďťż

Przykładowo: dla z = 1 p2 = 0,1587...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.
70 Mówi nam to, że od wartości z = 1 do prawego końca rozkładu mieści się 15,87% obserwa- Sposoby wykorzystania informacji dotyczącej normalności rozkładu zmiennej w populacji cji. Jeżeli z = -1 ta sama wartość mówi nam, że do lewego końca rozkładu mieści się 15,87% obserwacji. Zatem: aby odpowiedzieć na pytanie 1 i 2, należyobliczyć wynik z i poszukać w tablicach wartości p2 dla z = 2. Wynosi ona 0,0228. Interpretując tę wartość jako procent (2,28%), otrzymamy odpowiedź na pytanie 1. o procent osób, które uzyskają wynik mniejszy od X(bo z = -2 leży poniżej średniej). Następnie należy dokonać przekształcenia 100% - 2,28% = 97,72% -jest to procent osób, które uzyskają wynik większy od X= 80. Korzystając z danych z przykładu 2.7, odpowiedz na następujące pytania, a rozwiązania umieść w tabelce: 1. Jaki procent osób uzyska wynik mniejszy/większy niż 90? 2. Jaki procent osób uzyska wynik mniejszy/większy niż 100? 3. Jaki procent osób uzyska wynik mniejszy/większy niż 110? 4. Jaki procent osób uzyska wynik mniejszy/większy niż 120? 5. Jaki procent osób uzyska wynik mniejszy/większy niż 130? X z % osób, które uzyskają wynik mniejszy od X % osób, które uzyskają wynik większy od X 80 -2 2,28 97,72 90 100 110 120 130 Wyliczanie wartości zmiennej na podstawie znajomości rozkładu normalnego, przy założonym procencie osób, które mają osiągnąć wynik z danego przedziału Wyniki egzaminacyjne o zakresie punktacji od 0 do 100 musimy przekształcić na oceny infor- mujące studentów o poziomie wykonania przez nich testu w skali: 1) bardzo słaby, 2) słaby, 3) przeciętny, 4) dobry, 5) bardzo dobry. Możemy dokonać tego, ustalając progi bezwzględne, np.: 71 Rozdział 2. Rozkład zmiennej w próbie i w populacji... 1) bardzo słaby poniżej 60% prawidłowych odpowiedzi 2) słaby 60-69% 3) przeciętny 70-79% 4) dobry 80-89% 5) bardzo dobry 90% i powyżej. Problem pojawia się, gdy wykładowca umieści w teście bardzo trudne pytania, na które są w stanie odpowiedzieć tylko nieliczni. W takim przypadku zamiast progów bezwzględnych lepiej wprowadzić progi pozycyjne, które odnoszą się do rozkładu wyników. 1) bardzo słaby dolne 10% rozkładu 2) słaby między 11% a 20% 3) przeciętny między 21% a 60% 4) dobry między 61% a 70% 5) bardzo dobry powyżej 70% (górne 30%) Aby stosując progi pozycyjne wyznaczyć ilość punktów, którą należy uzyskać na ocenę bar- dzo dobrą, trzeba wiedzieć, jaki jest rozkład wyników w populacji. Wyznaczmy progi bezwzględne i pozycyjne dla oceny bardzo dobrej. Aby wyznaczyć progi bezwzględne, należy za punkt wyjścia wziąć zakres punktacji. Sto punktów to 100% wykonania testu. Zatem: trzeba uzyskać co najmniej 90 punktów, aby otrzy- mać ocenę bardzo dobrą. Wyniki innych studentów nie mają wpływu na naszą ocenę. Progi pozycyjne zależą od tego, jak inni napisali egzamin. Ocenę bardzo dobrą uzyska górne 30% studentów. Aby wyznaczyć progi pozycyjne, musimy znać średnią i odchylenie standar- dowe w populacji studentów zdających egzamin. Załóżmy, że wyniki miały w populacji rozkład N(70,10). W tablicach rozkładu normalnego szukamy wyniku z, który odcina 30% powierzchni do prawego końca rozkładu. Musimy znaleźć w kolumnie p2 wartość najbliższą 0,3. Najbliżej wartości p2= 0,3 znajduje się p2= 0,3015, która odpowiada z = 0,52. Podstawiamy te wartości do wzoru na z, pamiętając, że wyniki mają rozkład N(70,10): 0,52 = ?-70 10 72 Po przekształceniu 0,52 x 10 = X - 70 wyliczamy X= 75,2. Wniosek: Aby uzyskać ocenę bardzo dobrą, wystarczy otrzymać 76 punktów lub więcej. Sprawdźmy teraz jaki stopień otrzyma Kamil, który uzyskał wynik 65 punktów w przypadku obu sposobów oceniania, wiedząc, że wyniki mają rozkład normalny N(70,10). W przypadku stosowania progów bezwzględnych 65 punktów oznacza ocenę słabą. Aby ustalić jaką ocenę otrzyma Kamil jeśli zastosujemy progi pozycyjne, przeliczmy jego wynik na jednostki z: z1 = (65-70)/10 = -0,5 W tablicach rozkładu normalnego szukamy w kolumnie z = 0,5 i odczytujemy wartość p2 = 0,3085, co oznacza, że 30,85% uzyskało wynik gorszy od niego a 69,15% wynik lepszy. Wynik Kamila należy do przedziału 21-60% rozkładu co daje mu ocenę przeciętną. Sposoby wykorzystania informacji dotyczącej normalności rozkładu zmiennej w populacji Jeżeli wyniki studentów są lepsze niż przed rokiem i mają rozkład normalny N(80,10) to bę- dzie to miało wpływ na ocenę Kamila: z2 = (65 - 80)/10 = -1,5 W tablicach rozkładu normalnego szukamy z = 1,5 odczytujemy w kolumnie p2 jaki obszar odcina ten wynik: p2 = 0,0668 co oznacza, że 6,68% uzyskało wynik gorszy od niego a 93,32% wynik lepszy. Wynik Kamila należy do przedziału: dolne 10% rozkładu, co przekłada się na ocenę bardzo słabą. Za 65 prawidłowych odpowiedzi Kamil otrzyma więc bardzo różne oceny: Proszę wyznaczyć progi bezwzględne i pozycyjne, wiedząc, że skala punktacji wynosi 0-100, progi absolutne progi pozycyjne gdy N(70,10) progi pozycyjne gdy N(80,10) (2) ocena słaba (3) ocena przeciętna (1) ocena bardzo słaba Ćwiczenie 2.16. dla:a)N(70,10);b)N(50,20) Zamieniamy informacje o procentach rozkładu na wartości z: szukamy p2= 0,1 szukamy p2 = 0,2 szukamy p2 = 0,4 bo 0,6 = 1 -0,4 szukamy p2 = 0,3 bo 0,7 = 1 -0,3 z = -1,28 b. słaby z = -0,84 z = 0,25 z = 0,52 [słaby przeciętny dobry b
Wątki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gĂłwnianego szaleństwa.