ďťż
Nie chcesz mnie, Ben. SkĹadam siÄ z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobinÄ
gĂłwnianego szaleĹstwa.
Swiadomi tych obiektywnych trudności, zdecydowaliśmy się położyć cezurę na
końcu lat sześćdziesiątych wieku V. W naszym przekonaniu, zmiany wywołane
wojnami
grecko-perskimi, ustanowienie ateńskiej hegemonii w świecie egejskim,
uksztaltowanie się dojrzalej formy demokracji w Atenach, stwarzają zasadniczo
nową sytuację w życiu politycznym. Odpowiada jej nowa kultura rodząca się w
odmiennych warunkach.
Jasne wytożenie dziejów okresu archaicznego nic jest zadaniem larwym.
I'oszcrególne dziedziny życia i wydarzenia warunkują się wzajemnie,
wypreparowanie spraw, zabieg niezbędny z podręcznikowego punktu widzenia,
może zaciemniać obraz tych powiązań. (;zytelnik zechce pamiętać o tym
niebezpieczeństwie i uważnie śledzić te elementy wyktadu, których zadaniem
będzie związanie wszystkich informacji i hipotez w logiczną całość. Podstawową
jednak przyc-ryną naszych trudności jest stan źródcl_ Jest ich już wiele (bez
porównania więcej niż dla poprzednich epok, stąd możemy się hudjąć
wyjaśnienia wielu problemów, które dla II tysiąclecia zostawialiśmy w ogóle
nietknięte. Jednak mamy za mało godnych zaufania informacji, aby zmniejszyć
wydatnie stopień hipotetyczności wykładu. Masa dyskusji i wątpliwości nie
ułatwia nam sprawy. Na koniec pamiętać wypada, że mentalność archaiczna jest
dla naszej własnej o wiele odleglejsza niż mentalność epoki klasycznej czy
hellenistycznej. Mamy do czynienia zc
światem ludzi o innej strukturze myślenia. Będziemy o tym aż nazbyt często
przypominać.
Powstanie alfabetu greckiego
Brak nam solidniejszych podstaw, aby móc powiedzieć, kicdv i gdzie (;rety
dokonali adaptacji alfabetu semickiego do własnych potrzeb. Według tradycji
przekazanej nam przez historyka greckiego Herodota pismo pochodziło z
Iˇenicji, a przeniesienie go na grunt grecki nastąpiło w Beocji. Pierwsza
informacja jest na pewno trafna, o drugiej trudno coś powiedzieć. Z
perspektywy dzisiejszych badań nad alfabetem należałoby zamienić termin
"fenicki" na "zachodniosęmicki", gdyż wczesna faza rozwoju alfahetu byty
dzielem różnych ludów Syrii i Palestyny; któremu z nich należy przypisać
ostatecznie powszechnie przyjętą wersję - tego nie wiemy. Dla Greków pismu
było fenickie, gdyz z Iˇenicjanami mieli najczęściej do czynienia. Niektórzy uczeni
skłonni są sądzić, że przejęcie pisma nastąpiło w jakimś mieście syryjskim czy
fenickim, gclzic żyła liczna grupa Greków. Nasuwa się od razu myśl, że nx~glo
się to dukc~nać w Al-,'Mina, osadzie greckiej u ujścia Orontesu w Syrii, której
istnienie jest poświadczone od początku VIII w. Inni wskazują na Kretę czy
Jonię matoazjatycką. Wszystkie tc hipotezy nie mają poważniejszych podstaw.
O czasie przejęcia alfabetu można sądzić wyiącznie na podstawie dat
najstarszych zabytków pisma. Są to: ułamek naczynia datowany ną ok. 750 i tzw.
"czara Nestora" !710-725; znaleziona na wyspie Pithekussaj, dziś Ischia koło
Neapulu, r kniciutkim tekstem poetyckim napisanym heksametrem: "Kto się tylko
napije z pucharu tego, to zaraz / chwyci go żądza przemożna Afrodyty pięknie
wieńczonej". Nieco tylko późniejszy jest napis (także heksametrem) na wazie
znalezionej w jednym z grobów cmentarza dipylońskiego w Atenach ;lata 730-
720). Głosi on:~"Temu zc wszystkich tancerzy, kto teraz najpiękniej zatańczy /
to niech przypadnie" ! "to" oznacza oczywiście naczynie. Typ napisów, pomysł
umieszczenia ich na wazie wskazują na to, iż alfabetem posługiwano się od
pewnego czasu: oba naczynia należały do ludzi dobrze znających pismo i
traktujących taki żartobliwy napis jako coś zupetnic naturalnego.
115
PHOENICIAN GREEK
Name Value Sign Name Value Sign
t
'alep ~ (~') KJ ~ git- alpha a -~ A A A_
bet b L 7 9 beta b p ~J' C C a B
gimel g l~ '~ '~ gamma g
Balet d ~ V 4 delta d
he' h ~ ~ ~ e(psilon) e ~ ~ e Bg E
Waw ~ Y Y i ~o~ (~digomma) ~ I~ F /`( F C
^
zayn z I Z ~ zeta dz,
zd ~ I Z I
het h 8 ~ G3 hela h, e
tet t 8 Ž theta t(h)
yód i ~ ~ -L ióco i ~ ~ S S
ę
kn_p k V/ ~ ~ kappa k
lameą I L G lambda I I ś I
f r 1,~
mem m / ~ ~ mu i m I
nun n l S y nu n ~ I N N
$ i -~ ~
i $
=
samek s ł x x I
..L
'oy;n ` ~~i`~ O 0(nukron) 0
pe' p >>~ ~ pi p ~ rrc
saąe s ~ hĆ. h' san s ( z?) ~ M
qdP q p ~ T' qeppa q ~ r Q
reś r 9 T I rho r
~
śin ś N sigma
taw t t X I tnu t p T
f ~' Y u Y
u
phi p (h) Y' ~ ~
chi k(h) X '~ or f ~Y
1
psi ps
'~ SZ ŚŹ
36- ArchaicznEe wersje altabetów fer;ic;kiec;~~ :;:-"v c:;,
Określenie, ile czasu uplynęto od powstania alfabetu greckiego do jego
upowszechnienia, nie jest łatwe. Na ogół wśród badaczy epoki panuje
przekonanie, że jego początki należy umieścić pod koniec IX w., bądź w
pierwszej połowie wieku VIII. Nie jest jednak wykluczone, że Grecy stworzyli
swój alfabet jeszcze wcześniej. Zupetnie niedawno zwrócono bowiem uwagę, że
ksztalt liter greckich przypomina starsze formy pisma semickiego, będące w
użyciu w XI w., jest natomiast wyczuwalnie różny od późniejszych kształtów
liter semickich. Niestety liczba inskrypcji semickich z końca II tysiąclecia i
pierwszych wieków I jest szczupta (podobnie i greckich napisów VIII w.
zachowało się niewiele), stąd hipotezy budowane na podstawach
paleograficznych są kruche. Grecy wprowadzili istotne zmiany do systemu
semickiego, który nie byI jeszcze pismem fonetycznym w pełnym tego słowa
znaczeniu, gdyż nie posiadając osobnych znaków dla samogtosek zaktadat nie
tyle lekturę zapisów, co ich interpretację (czytelnik musiał wybierać spośród
możliwych dźwięków ten, który dawal dobry sens). Innowacje greckie polegały
na wprowadzeniu znaków dla 5 samoglosek: a, e, i, o, u, a także na ustaleniu
znaków dla s ół losek nie w st u c ch w z kadr semickich h kh)
|
WÄ
tki
|