Popr...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

: j e. - Nie znajduj�c w Rzymie rozgrzeszenia, znajduje go w ofierze kochaj�cej go kobiety. Popr.: je. W cytowanych zdaniach wyr�niony zaimek odnosi si� do rzeczownik�w rodzaju nijakiego: st�wo (wst�pne), �eglarstwo, dziecko, okienko, poj�cie, rozgrzeszenie. Nale�a�o wi�c u�y� formy je, nie: go. 105 Zaimki on i ono maj� zbli�one wzorce deklinacyjne, por�wnajmy je: Liczba pojedyncza M. on M. ono D. jego, niego, go D. jego, niego, go C. jemu, niemu, mu C. jemu, niemu, mu B. jego, niego, go B. je, nie N. nim N. nim Mc. o niw Mc. o nim R�nice wyst�puj� jedynie w mianowniku i bierniku. Zaimek on ma w bierni form� jego \ubgo (po przyimku niego), a zaimek ono - form� je (po przyimku n B��d polegaj�cy na wyborze postaci go zamiast je jest wynikiem tendencji wyr( nawczej, zmierzaj�cej do ujednolicenia form. Je czy ich? - Czyta si� podania, rozk�ada si� ich na kupki. PORT.: j e. - Dwunogie istoty wracaj� tam, sk�d wywiod�a ich ewolucja. Popr.:je. - W tych wy�cigach, nazwijmy ich kontrolnymi wy�cigami, byli naprau doskonali. Popr.:je. - Stanie w Indonezji s� pod ochron�. Gdyby nie byty, to z pewno�ci� spotka ich ten sam los, co kolumbijskie korkodyle. Popr-.je. - Utwor�w tych specjalnie nie b�d� zapowiada�, b�dzie zatem okazja nag ich w ca�o�ci. Popr.:J'e. - Rodzina to podstawowa kom�rka spo�eczna wychowuj�ca dzieci, przygi wuj�ca ich do �ycia w �wiecie dorostych. Popr.:je. We wszystkich przytoczonych wy�ej zdaniach pojawi�a si� b��dna forma za kowa: ich zamiast je. Kiedy wi�c nale�y u�ywa� postaci ich? Ot� jest to bier liczby mnogiej formy m�skoosobowej zaimka on, ona, ono (w M. Im. oni). Zain oni zast�puje rzeczowniki m�skoosobowe, np.: Widz� m�czyzn - Widz� i Forma niem�skoosobowa zaimka on, ona, ono (w M. Im. one) ma w bierniku lic mnogiej posta� je. Zaimek one odnosi si� do rzeczownik�w niem�skoosobow takich, jak np.: podania, istoty, wy�cigi, s�onie, utwory, dzieci, Por�wnajmy wi�c odmian� zaimk�w oni i one: Liczba mnoga rodzaj m�skoosobowy rodzaj niem�skoosobowy (ch�opcy, ludzie) (ptaki, sto�y, dzieci, dziewczynki) M. om M. one D. ich, nich D. ich, nich Bardzo wiele os�b pos�uguje si� jednak form� t�. S�yszymy j� cz�sto w �rodka' masowego przekazu. Niekt�rym posta� t� wydaje si� ra��ca, inni sk�onni s� akceptowa�. Wydawnictwa normatywne nakazuj� u�ycie formy t�. Jednak szerz nie si� postaci t� sk�oni�o j�zykoznawc�w do ust�pstw. Dopuszcza si� j� w je�y] m�wionym. W polszczy�nie pisanej nadal obowi�zuje wy��cznie forma t�. Powin si� jej u�ywa� r�wnie� w starannym j�zyku m�wionym, jakiego oczekujemy : przyk�ad od dziennikarzy radiowych i telewizyjnych: - Zapiszemy t� anegdot� do naszej kroniki towarzyskiej. Popr.: t �. - Autor b�dzie podpisywa� t� ksi��k�. Popr.: t �. - A dzi�ki czemu zdoby�, sobie t� popularno��. Popr.: t�. - Trudno byto z�owi� t� ryb�. Popr.: t�. - Wybierali pierwsz� wersj�, t� w kolorze bia�ym. Popr.: ( �. B�d�my jednak ostro�ni z form� t�. Jest to - przypominamy - posta� bierni liczby pojedynczej. Niedobra zatem jest konstrukcja: Id� z t� dziewczyn�, gd w narz�dniku liczby pojedynczej zaimek to ma posta� t� (popr.: Id� z t� dzie czyn�}. Uwa�ajmy te� na to, by ko�c�wki -� nie wprowadza� do odmiany inny zaimk�w, na przyk�ad: Idziesz w t� czy w tamte stron�? Popr. '.tamt�. Ka�de? Spotykamy si� czasem z b��dn� form� ka�den (�arn. popr.: ka�dy). Jest to fon gwarowa, kt�ra traktowana jest jako niepoprawna w polszczy�nie og�lnej. M�w cy zapominaj� niekiedy r�wnie� o tym, �e zaimek przymiotny ka�dy wyst�p) tylko w liczbie pojedynczej. B��dna forma liczby mnogiej ka�de powsta�a prawi podobnie przez analogi� do form./edn.e, �adne: jeden (Ip.) -jedne (Im.), �aden (lj �adne (Im.). W sytuacji, gdy chodzi o liczb� mnog�, powinni�my"u�y� form ws, stkie (wszyscy), wszelkie (wszelcy), b�d�cych postaciami liczby mnogiej zaimk wszystek i wszelki, np.: - K a � d e przetwory s� mile widziane w naszych domach. Popr.: w s �el k - Komponowa� w ka�dych warunkach. Popr.: w e wszelkich. - W ka�dy ch zawodach walczy o wysok� lokat�. Popr.: w e wszystkie - M�wi si�, �e ka�de g�ry maj� swoj� specyfik�. Popr. '.wszystkie. Przy okazji dodajmy, �e niepoprawne jest tak�e u�ycie zaimka ka�dy pi rzeczownikach abstrakcyjnych, kt�re mog� wyst�pi� tylko w liczbie pojedyncs np.: ka�dy wolny czas (�arn. popr.: ka�da wolna chwila). Osobowe formy czasownik�w Wi�kszo�� s�ownik�w (m.in. SJPD, SJPS, SPP, SPPS) wyr�nia 11 wz�r odmiany czasownik�w (o kryteriach podzia�u na grupy koniugacyjne - por.r} s. 213 - 229). S� one zamieszczone we wst�pach do tych s�ownik�w. Przy ka�d; czasowniku znaduj� si� odsy�acze, np. por�wna� - dk I, tzn. "czasownik dokoi ny, I grupa koniugacyjna". W razie w�tpliwo�ci zwi�zanych z odmian� jakiej czasownika zagl�damy do tabel zawieraj�cych opis wszystkich form koniugacyj-nych i odczytujemy informacje dotycz�ce odpowiedniej grupy. Przejd�my do om�wienia najcz�stszych b��d�w zwi�zanych z fleksj� czasownik�w. Lubiej� i rozumiej� Z czasownikiem lubi� mamy r�ne k�opoty. Mog� one wi�za� si� z form� bezokolicznika. S�yszy si� bowiem cz�sto ra��ce u�ycia form - lubiec, polubie�, na przyk�ad: - Kraj mo�na nie tylko pozna�, ale i polubie�. Popr.: p o l ubi�. Jeszcze cz�ciej spotykamy b��dne formy osobowe czasownika lubi�: - Pomnik wyciosany zosta� z gtazu wydobytego z dna morza w miejscu, na kt�re szczeg�lnie podobno lubi� t spogl�da� Mickiewicz. Popr.: l u bit. - Zawsze lubialam wygl�da� tak niekonwencjonalnie. Popr.: l u bila m. - Okazuje si�, ze czasem mo�na przypadkowo trafi� na to, co si� b�dzie lubiato. Popr.: lubi�o. - To s� kwiaty bardzo pi�kne i wszyscy bardzo je lub i ej �. Popr.: lubi�. Z�a odmiana wi��e si� tu z niew�a�ciwym doborem wzorca koniugacyjnego. Niepoprawne formy lubiat, lubiatam, lubiato, lubiej� zosta�y utworzone wed�ug wzoru umiat, umia�am, umiato, umiej�. Czasowniki umie�, rozumie�, �mie� r�wnie� cz�sto bywaj� �le odmieniane: - Nie bardzo umie to okre�li�.'Popr.'.umiem. - Ja rozumie, ludzie chc� si� bawi�. Popr. '.rozumiem. - Znaj�c jednak �ycie, nie �mie obiecywa� s�uchaczom zbyt wiele. Popr.: s m i e m. - S� to rolnicy, kt�rzy naprawd� u m i � pracowa�. Popr.: u m i e j �. - Jestem zadowolony, �e rozumi�, po co ja jestem. Popr.: rozumi ej �. Trzeba pami�ta�, �e w czasie tera�niejszym w czasownikach typu umie� w l. os. Ip. wyst�puje ko�c�wka -em, nie: -� (a wi�c umiem, nie: umie; rozumiem, nie: rozumie; �miem, nie: �mie), w 3. os. Im. za� temat rozszerza si� o sp�g�osk� �j- (a wi�c umiej�, nie: umi�; rozumiej�, nie: rozumi�; ale: �miej� a. �mi�). Ss� czy ssaj�? Koniugacja czasownik�w: ssa�, ora�, gwizda�, �ga�, kara�, dawa� nie nale�y do naj�atwiejszych. �wiadcz� o tym cz�ste b��dy polegaj�ce na doborze niew�a�ciwych ko�c�wek w czasie tera�niejszym: - Zamiast pali� papierosa s s a m cukierka. Popr.: ss�. - Jak on �adnie gwizda. Popr.: gwi�d� e

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.