Nie chcesz mnie, Ben. SkĹadam siÄ z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobinÄ
gĂłwnianego szaleĹstwa.
Rokowanie zależy od stopnia zwężenia tętniey płucnej i wytworzonego krążenia obocznego. Leczenie chirurgiczne z. F. pozwala na dalszy prawidłowv rozwój dziecka. Całkowita korekcja zespołu polega na zamknięciu otworu przegrody międzykomorowej łatką ze sztucznego tworzywa, poszerzeniu drogi odpływu krwi z prawej komory przez wycięcie przerośniętego mięśnia ze stożka komory iŹ8Ślub nacięciu zwężonęj zastawki tętnicy płucnej. Leczenie paliatywne polega na wykonaniu połączenia krążenia systemowego z płucnym i dzięki temu doprowadzeniu większej ilości krwi do łożyska tętnicy płucnej. Wybór metody operacyjnej zależy od wieku i stanu klinicznego dziecka. Zabieg radykalny wykonuje się zwykle u dzieci 4-6 -letnich u których w pomyślnych przypadkach obserwuje się zmniejszenie sinicy i duszności oraz poprawę wydolności fizycznej. Istotne znaczenie dla ogólnej poprawy stanu dzieci z z. F. ma postępowanie rehabilitacyjne. (L. W.) zespół katatoniczny; obejmuje upośledzenie kontaktu z otoczeniem i zaburzenia aktywności motorycznej, która może przejawiać się - osłupieniem katatonicznym, - podnieceniem katatonicznym, rzadziej występuje jako - stan oniryczny. Stany te mogą pojawiać się naprzemiennie lub w przebiegu długotrwałego osłupienia występują stany podniecenia lub oniryczne. Z. k. występuje w - schizofrenii, może również wystąpić w psychozach o innej etiologii (intoksykacyjnych, infekcyjnych). (Z. K., T. S.) zespół Klippela-Feila - krótka szyja wrodzona zespół maniakalny - mania zespół móżdżkowy; najczęstszy zespół objawów wstępujący w przypadkach uszkodzenia móżdżku: zaburzenia równowagi (- abazja, - astazja), niezborność (ataksja), - drżenie zamiarowe, oczopląs, skandowana lub wybuchowa mowa i obniżenie napięcia mięśniowego. (Ś. Z.-Ch.) zespół opuszkowy i pseudoopuszkowy; klinicznie manifestuje się zaburzeniami artykulacji (anartria, dyzartia), połykania (dysfagia), głosu (afonia) i żucia. Występuje w przypadku uszkodzenia jąder ruchowych odpowiednich nerwów czaszkowych w pniu mózgu i opuszce rdzenia (zespół opuszkowy - porażenia mięśni artykulacyjnych mają charakter - niedowładów obwodowych) bądź w przypadku obustronnego uszkodzenia ich ośrodków mózgowych lub dróg korowo-jądrowych (zespół pseudoopuszkowy - niedowłady mają charakter niedowładów centralnych i towarzyszą im inne objawy uszkodzenia kory mózgu, naczęściej otępienie, śmiech lub płacz przymusowy). (S. Z.-Ch.) zespół paranoidalny; cechują go zaburzenia psychiczne w zakresie funkcji poznawczych, dążeniowych i życia uczuciowego oraz zatarcie granicy między świadomością chorego a światem zewnętrznym. W z.p. występują - urojenia: oddziaływań ksobnych, prześladowcze i in. Oprócz urojeń mogą występować - omamy, najczęściej słuchowe, słowne. Niekiedy stwierdza się objawy automatyzmu psychicznego, tj. urojenia oddziaływania, kierowania ruchami, nasyłania myśli, ugłośnienia myśli wraz z omamami rzekomymi. Z. p. cechują również inne - zaburzenia myślenia, jak: - myślenie autystyczne, - rezonerskie, - paralogiczne i - rozkojarzenie myślenia. Objawami z. p. są też: - paratymia, - paramimia, - ambiwalencja, - ambitendencja. Z. p. rozwija się na ogół wolno, objawy narastają stopniowo. Jeśli rozwija się szybko, towarzyszy mu podniecenie psychoruchowe często z - agresją. Poprawa następuje zawsze stopniowo i w okresie ustępowania objawów dość często występuje - depresja. Z. p. jest charakterystyczny dla - schizofrenii. Często objawom zespołu paranoidalnego towarzyszą objawy - zespołu katatonicznego. Zob. też zaburzenia formalne myślenia. (Z. K., T. S.) zespół piramidowy; zespół objawów towarzyszących uszkodzeniu - układu piramidowego: niedowład typu ośrodkowego, obecność odruchów patologicznych i współruchów patologicznych, zniesienie odruchów brzusznych. (S. Z.-Ch.) zespół pokomisurotomijny; powikłanie występujące w kilka dni lub tygodni po operacji. Pośród objawów dominują bóle w okolicy przedsercowej i mostka o charakterze tępym, kłującym lub ściskającym. Bóle promieniują najczęściej pod prawą łopatkę, w górę do karku, do barków lub nadbrzusza, potęgują się zwykle przy połykaniu, głębszych oddechach i zmianie pozycji ciała. Bólom może towarzyszyć niewielki wzrost temperatury ciała, duszność spoczynkowa, wzmożona potliwość, czasem krwioplucie i niestałe pobolewania w stawach. Badania kliniczne wykazują objawy niewydolności sercowej, zaburzenia rytmu,. obecność płynu w lewej lub obu jamach opłucnych, czasami w osierdziu. W zapisie ekg stwierdza się zmiany o typie "osierdziowych" lub przedłużenie odcinka P - Q. Odczyn opadania krwinek bywa najczęściej przyspieszony, w krwi obwodowej mierna leukocytoza, hipergammaglobulinemia, zwiększenie C-reaktywnej proteiny przy ujemnych posiewach krwi i moczu doraźnie podwyższonym mianie antystreptolizyn w surowicy. Rzadko mogą pojawić się objawy psychiczne. Z. p
|
WÄ
tki
|