Nie chcesz mnie, Ben. SkĹadam siÄ z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobinÄ
gĂłwnianego szaleĹstwa.
Postępowanie właściciela powinno zależeć od tego, jakiej rasy jest szczenię i jakie cechy osobnicze reprezentuje. Z jednym, niezmiennym wyjątkiem: w stadzie panuje zgoda. Wykluczone są awantury rodzinne, używanie przemocy, wyładowywanie złości na dzieciach czy kimkolwiek z rodziny włącznie z psem.
Aby dowiedzieć się, do jakiej grupy charakterologicznej należy pies, trzeba pozwolić mu zaprezentować się z każdej strony, nie narzucając się mu w pierwszych dniach przebywania w nowym miejscu. Jeżeli mamy psa lękliwego, pamiętajmy, że strach łatwo przeradza się w agresję, samookaleczanie lub niemożność wyładowania energii podczas zabawy, co prowadzi do niszczenia przedmiotów.
Większość ras miniaturowych jest wrażliwa na wszystkie bodźce: dotykowe, dźwiękowe, wzrokowe; psy myśliwskie, takie jak aportery, pło-chacze, psy dowodne i wyżły, są bardzo czułe na bodźce dźwiękowe.
Najtrudniej wychowywać nadwrażliwe, pobudliwe szczenię. Trudno podać tu jakieś reguły. Postępowanie musi być dostosowane do indywidualnego przypadku. Konieczne są regularne wizyty u specjalisty, który zajmie się zaburzeniami w zachowaniu.
Panuje opinia, że suki lepiej tolerują dzieci. To nieprawda. Pamiętajmy o istniejącym u społecznych psowatych zwyczaju zagryzania szczeniąt innych suk przez sukę alfa. Jeśli wybór pada na szczeniaka rasy uważanej za trudną wychowawczo, a w rodzinie są lub będą małe dzie-i ci, znacznie bezpieczniej wybrać psa, a nie sukę. Najlepiej zdecydować się na psa, który od pokoleń służył do towarzystwa, a nie do walk.
WYBÓR RASY
Wybór rasy szczenięcia wydaje się najistotniejszy pod względem | przyszłych powodzeń czy niepowodzeń wychowawczych, dlatego powinien zostać poprzedzony poradą fachowca - doświadczonego kyno-loga lub lekarza weterynarii, który doradzi, jakiego psa wybrać, biorąc
10
pod uwagę wielkość rodziny, warunki, w jakich żyje, obecność i wiek dzieci, a przede wszystkim oczekiwania rodziny w stosunku do psa. Rola specjalisty polega na poinformowaniu przyszłych właścicieli
0 różnicach w wychowaniu szczeniąt nie tylko ze względu na ich wrażliwość osobniczą, ale przede wszystkim na rasę.
Pierwotnie rasy tworzone były w kierunku uzyskania pewnych cech użytkowych. Bardzo dziś modny pies pracoholik husky nie nadaje się dla domatora. Tak samo jak mops dla amatora joggingu. Natomiast mieszańce, kundelki z dziada pradziada, bardzo łatwo dostosowują się do każdych warunków i doskonale nadają się do roli pierwszego psa w rodzinie.
Przyjrzyjmy się zatem grupom psich ras i ich charakterystyce: I grupa - owczarki i psy zaganiające
Owczarki i psy zaganiające to pierwsza grupa w nomenklaturze psów rasowych przyjętej przez Międzynarodową Federację Kynologiczną. Już w czasach prehistorycznych ludzie zauważyli, że podczas polowania psowate zaganiają zwierzęta w grupę, próbując wyeliminować z niej najsłabsze. Ta umiejętność została wykorzystana przez człowieka do wyhodowania psów, które miały nie tylko utrzymywać stado zwierząt hodowlanych w grupie, ale także pilnować go i prowadzić. Wszystkie te umiejętności wymagają od psów pasterskich zaganiających bardzo dużej inteligencji, siły fizycznej, spostrzegawczości i refleksu. Z czasem zaczęto tym niezwykle inteligentnym psom powierzać nowe funkcje, takie jak pilnowanie, poszukiwanie ludzi, wykrywanie narkotyków
1 materiałów wybuchowych, ratownictwo, pomoc osobom niepełnosprawnym. Od pewnego czasu rolnicy bardzo chętnie wykorzystują je, zwłaszcza owczarki border collie, do ich pierwotnej funkcji, a więc do pilnowania i zaganiania stada.
W Polsce nazwa owczarek kojarzy się oczywiście z owczarkiem niemieckim, chyba najbardziej popularnym z owczarków. Owczarek niemiecki zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ jest to pies wszechstronny - doskonale nadaje się do towarzystwa, jak również jako pies
11
pracujący. Znamy wszyscy filmy opowiadające o losach owczarków niemieckich: Szarika z serialu Czterej pancerni i pies czy psa Cywila. Nikogo w Polsce nie trzeba przekonywać do tej rasy, muszę jednak zaznaczyć, że jest to pies wrażliwy, inteligentny, ale potrzebujący współpracy właściciela. A więc ci, którzy nie mają czasu na zabawę z nim i na długie spacery, nie powinni się na tę rasę decydować. Wszystkie psy należące do tej grupy zdecydowanie nie nadają się dla ludzi, którzy nie mogą poświęcać im dużo czasu i stawiać przed nimi coraz to nowych zadań.
Ostatnio bardzo w Polsce modny border collie to typowy przedstawiciel grupy psów zaganiających i tak jak australijski kelpie wykazuje wszystkie cechy swojej użytkowości
|
WÄ
tki
|