Nie chcesz mnie, Ben. SkĹadam siÄ z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobinÄ
gĂłwnianego szaleĹstwa.
Ale cóż, konstytucja była dobra, różne prawa pozaznaczała, że nasza kochana
Polska
mogła się była jeszcze wyratować, ale sąsiedzi do tego nie dopuścili.
A najgorszy był, ma się rozumieć, szkop: cara zbontował, Austrie cholerę
napuścił i
wszystka trzech się za nasz wzięli. Kościuszko walczył, szewc Kiliński zdrowo
się z
warszawskiemi remiechami na Starówce namęczył. Józiek Poniatoszczak chciał także
samo
odrobić to, co stryjo naknocił, ale się koniec końców uszarpali.
Józiek różnie próbował, w jakiś czas potem z niejakiem Napoleonem się spomknął,
któren w tem czasie za dużego kozaka był i całej Europie knoty zasuwał, ale
koniec końców
leżał jak neptek. A Poniatoszczak życie przy niem stracił, bo Napoleon, jak spod
Lipska
pryskał, most za sobą wysadził w powietrze i koleżkie na drugiej stronie
zostawił.
Nadmienię jeszcze tylko, że Stanisław August w mieście Petersburgu jako
bezrobotny
umarł i na tem zakończem barlożenie o polskich królach.
Wybierzem się tylko jutro rzucić okiem na zamkowe gruzy, na pałac Józia Pod
Blachą i zobaczem, jak tam z ruchem na Trasie W-Z.
Przypisy
Od stenografa
Trasa W-Z: jedna z najważniejszych inwestycji w powojennej odbudowie i
przebudowie Warszawy. Zbudowana w latach 1947-49 od ul. Wolskiej przez tunel i
most
Śląsko-Dąbrowski do ul. Radzymińskiej. Nazwana początkowo Aleją Gen.
Świerczewskiego,
obecnie al. Solidarności.
król Goździk: chodzi o przysłowiowego króla Ćwieczka.
Pałac Pod Blachą: potoczna nazwa pałacu Lubomirskich przy wylocie tunelu. Od
roku 1776 własność króla Stanisława Augusta, od 1794 księcia Józefa
Poniatowskiego.
Spalony w 1944 i odrestaurowany w 1948 roku.
Piastuszkiewicze
Wanda: bajeczna królowa Polski, córka króla Kraka, który jakoby zabił smoka i
założył Kraków. Wszystkie składniki tej legendy przybierają nadzwyczaj rozmaite
wersje, z
których najbardziej rozpowszechnił się wariant antyniemiecki o nieudanych
zalotach
germańskiego władcy.
kaliflorek albo kalichlorek: chloran potasu, wybuchowa substancja masowo używana
przez dzieci do robienia huku na Wielkanoc.
wianki: starosłowiański zwyczaj rzucania w nurt rzeki wiaków z zapaloną świecą,
praktykowany w noc 23-24 czerwca.
Makowski: wytwórnia wina.
król Popiołek: miał to być Popiel, książę Gniezna, w legendzie niemieckiego
pochodzenia przypisany do Kruszwicy, gdzie rzekomo został wypędzony i kryjącego
się w
wieży zjadły go myszy.
Ryksza: siostrzenica niemieckiego cesarza Ottona III, właściwie Richenza, w
spolszczeniu Rycheza lub Ryksa (ok. 996-1063). Była żoną polskiego króla Mieszka
II i
synową Bolesława Chrobrego, lecz opuściła Polskę pod naciskiem niechętnych jej
możnowładców.
Złota Reneta: popularne wino owocowe.
Piast i Ziemowit: legendarni założyciele dynastii Piastów.
Cyryl i Metody: bracia i misjonarze greccy z IX wieku, zwani apostołami
słowiańszczyzny, wynaleźli dla języka starocerkiewnego pismo zwane cyrylicą i
przetłumaczyli na nie Biblię. Tu pomyleni z aniołami, którzy według legendy
odwiedzili
Piasta. Rozmówca zaś skojarzył ich tylko z ulicą św. Cyryla i Metodego między
Targową a
Parkiem Praskim.
Ogólne chrzciny
Światowid: imię słowiańskiego boga, dorobione mu w literaturze zamiast
właściwego
Swantewit albo Światowit.
Ziemie Odzyskane: tereny należące wcześniej do Niemiec, przyłączone do Polski w
wyniku II wojny światowej.
Mietek: książę Mieszko, pierwszy historyczny władca Polski.
Dąbrowszczanka: czeska księżniczka Dobrava.
Stalinogród: w latach 1953-56 tak nazywały się Katowice. Nazwa ta nigdy się nie
przyjęła, zawsze otoczona była niechęcią i władze PRL szybko się z niej
wycofały. U Wiecha
po prostu złośliwy dowcip.
chasena: zabawa towarzyska, draka itp. Z żydowskiego chasene wesele.
Za ciasna korana
Wiluś: w rzeczywistości Bolesława Chrobrego odwiedził w Gnieźnie cesarz
niemiecki
Otto III
|
WÄ
tki
|