Ta oddalona zaledwie o par� ulic od miasteczka uniwersyteckiego Yale - i nale��ca do zupe�nie odmiennego �wiata - szko�a znajduje si� w sercu podupadaj�cej dzielnicy...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

Dzisiaj ten rezerwuar si�y roboczej skurczy� si� do nieca�ych trzech tysi�cy os�b. New Haven, jak wiele innych przemys�owych miast w Nowej Anglii, sta�o si� siedliskiem n�dzy, narkoman�w i przemocy. To w�a�nie w odpowiedzi na n�kaj�ce ludno�� takich dzielnic koszmary grupa psycholog�w i pedagog�w z Yale opracowa�a w latach osiemdziesi�tych Program Umiej�tno�ci Spo�ecznych, zestaw, zaj�� obejmuj�cych praktycznie te same dziedziny co program wiedzy o sobie realizowany w O�rodku Kszta�cenia Nueva. W Troupie zwi�zek temat�w z �yciem jest jednak bardziej bezpo�redni i namacalny. Nie jest to czysto teoretyczne szkolenie, kiedy uczniom klasy �smej u�wiadamia si�, �e od ich decyzji zale�y, czy unikn� takich chor�b jak AIDS. Procent kobiet zara�onych AIDS jest w New Haven najwy�szy w Stanach Zjednoczonych; wiele matek dzieci ze Szko�y im. Troup jest zara�onych wirusem HIV, podobnie jak niekt�rzy uczniowie. Mimo wzbogaconego programu kszta�cenia uczniowie tej szko�y zmagaj� si� na co dzie� z wszystkimi problemami �ycia w dzielnicy n�dzy; wiele dzieci ma tak skomplikowan�, by nie rzec straszn�, sytuacj� w domu, �e nie mo�e czasami w og�le przyj�� do szko�y. Tak jak we wszystkich szko�ach w New Haven, go�cia wita znajoma, przypominaj�ca romboidalnym kszta�tem i ��tym kolorem znak drogowy, tablica z napisem "Strefa wolna od narkotyk�w [Drug-Free Zone]. W drzwiach stoi Mary Ellen Collins, szkolna rzeczniczka praw ucznia i specjalistka od rozwi�zywania wszelkiego rodzaju problem�w, kt�re pojawiaj� si� w szkole. Do jej zada� nale�y r�wnie� pomaganie nauczycielom w zmaganiu si� z wymaganiami, kt�re stwarzaj� zaj�cia ucz�ce umiej�tno�ci spo�ecznych. Je�li nauczyciel nie wie, jak poprowadzi� jak�� lekcj� czy przedstawi� temat, wtedy do akcji wkracza Collins. "Uczy�am w tej szkole przez dwadzie�cia lat - powiedzia�a mi Collins na powitanie. - Niech pan si� przyjrzy tej dzielnicy; nie wyobra�am sobie, jak przy tych wszystkich problemach, z kt�rymi dzieciaki borykaj� si� codziennie, mogliby�my ograniczy� si� tylko do klasycznego nauczania. We�my cho�by te dzieci, kt�re walcz�, bo albo same maj� AIDS, albo choruje na to kto� w ich domu - nie m pewna, czy kt�re� z nich powiedzia�oby o tym podczas dyskusji o AIDS, ale je�li dziecko wie, �e nauczyciel czy nauczyciela wys�ucha ich opowie�ci o problemach emocjonalnych, a nie tylko o k�opotach, jakie maj� ze zrozumieniem lekcji, to otwiera to drog� do takiej rozmowy". Na drugim pi�trze mieszcz�cej si� w starym ceglanym budynku szko�y Joyce Andrews prowadzi w�a�nie w pi�tej klasie lekcj� umiej�tno�ci spo�ecznych. Pi�toklasi�ci maj� trzy takie lekcje tygodniowo. Andrews, jak wszyscy pozostali nauczyciele klas pi�tych, by�a na specjalnym letnim kursie, gdzie instruowano ich, jak maj� uczy� tego przedmiotu, ale jej zaanga�owanie i zapa� �wiadcz�, �e ma naturalne predyspozycje do takich zaj��. Tematem dzisiejszej lekcji jest rozpoznawanie uczu�; zdolno�� ich nazywania, a w konsekwencji lepszego ich rozr�niania, co owi jedn� z najwa�niejszych umiej�tno�ci emocjonalnych. Praca domowa polega�a na wyci�ciu z dowolnego czasopisma zdj�cie twarzy jakiej� osoby, okre�leniu emocji, kt�re wyra�a ta twarz i wyja�nieniu, na jakiej podstawie ucze� uwa�a, �e wyra�a ona takie w�a�nie emocje. Po zebraniu prac wszystkich uczni�w nauczycielka wypisuje na tablicy te uczucia - smutek, zmartwienie, podniecenie, i tak dalej - i zaczyna rozmow� na ten temat z osiemnastoma uczniami, kt�rym uda�o si� tego dnia przyj�� do szko�y. Dyskusja jest o�ywiona, dowcipna i prowadzona w szybkim tempie. Siedz�c grupkami przy czterech sto�ach, uczniowie podnosz� z zapa�em r�ce, sygnalizuj�c gotowo�� odpowiedzi, staraj�c si� jak mog�, by w�a�nie ich dostrzeg�o oko nauczycielki. Dodaj�c do wypisanej na tablicy listy s�owo zawiedziony Andrews pyta: - Ile os�b czu�o si� kiedykolwiek zawiedzionych? - Wszystkie r�ce unosz� si� w g�r�. - Jak si� czujecie, kiedy jeste�cie zawiedzeni? Odpowiedzi sypi� si� jak w r�kawa: "Zm�czony", "Zmieszany", "Nie mo�na wtedy dobrze my�le�", "Czuje si� niepok�j". Kiedy na tablicy pojawia si� przymiotnik zdenerwowana, Joyce m�wi: - Znam to uczucie. Kiedy nauczycielka jest zdenerwowana? - Kiedy wszyscy w klasie gadaj� - m�wi z u�miechem jedna z dziewczynek. Nie gubi�c rytmu, Andrews rozdaje dzieciom kartki, na kt�rych po jednej stronie przedstawione s� twarze ch�opc�w i dziewczynek wyra�aj�ce jedn� z sze�ciu podstawowych emocji - szcz�cie, smutek, z�o��, zdziwienie, strach i wstr�t, a na drugiej opis dzia�ania mi�ni wywo�uj�cego tak� min�, na przyk�ad: STRACH * Usta s� szeroko otwarte, dolna szcz�ka cofni�ta. * Oczy s� szeroko rozwarte, a wewn�trzne ich k�ciki uniesione w g�r�. * Brwi s� podniesione i �ci�gni�te. * Tworz� si� zmarszczki po�rodku czo�a.3 Kiedy dzieci ogl�daj� rysunki i czytaj do��czone do nich opisy; na ich twarzach pojawia si� wyraz strachu, z�o�ci, zdziwienia albo wstr�tu, poniewa� na�laduj� te przyk�ady. Lekcja opiera si� be po�rednio na badaniach Paula Ekmana nad pojawiaj�cym si� na twarzy wyrazem emocji; uczy si� tego prawie na ka�dym kursie wst�pnym psychologii w szkole �redniej, ale rzadko, je�li w og�le, w szkole podstawowej

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.