Nie chcesz mnie, Ben. SkĹadam siÄ z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobinÄ
gĂłwnianego szaleĹstwa.
2 Krauch był szefem przemysłu chemicznego, Pleiger pełnomocnikiem Rzeszy do spraw węgla, a zarazem kierownikiem ważnych zakładów paliwowych, Butefisch szefem zakładów Leuny, Fischer członkiem zarządu 1. G. Farben.
3 Pierwszy atak z 12 maja przyniósł straty wydajności wynoszące 14 proc. Dane te pochodzą z moich memoriałów skierowanych do Hitlera 30 czerwca i 28 lipca 1944 r. oraz z mojego opracowania pt.: Skutki wojny powietrznej, z 6 września 1945 r.
4 Liczba produkowanych miesięcznie myśliwców dziennych i nocnych wzrosła z 1017 w styczniu 1944 r. (przed falą ataków) do 1755 w maju i 2034 w czerwcu. Przeciętna miesięczna w 1943 r. wynosiła 849 sztuk.
Wobec zarzutów Góringa broniłem się następująco (protokół fuhrera z 3-5 czerwca 1944 r., pkt 20): "Przy tej okazji oświadczam fuhrerowi, iż pogląd marszałka Rzeszy, jakoby kierowane przeze mnie zbrojenia wojsk lądowych zaniżały w ostatnich dwóch latach zbrojenia wojsk powietrznych, zostaje obalony przez fakty, że w ciągu trzech miesięcy mimo ataków lotniczych produkcja samolotów została podwojona i że udało się to osiągnąć w tak krótkim czasie nie w wyniku wykorzystania nowych mocy produkcyjnych ze zbrojeń wojsk lądowych, jak sądzi marszałek Rzeszy, lecz tylko dzięki rezerwom pochodzącym ze zbrojeń wojsk powietrznych".
5 Zarządzenie z 20 czerwca 1944 r. Góring próbował zachować swój prestiż, zarządzając, ,,by zbrojenia niemieckiego lotnictwa stosownie do wymagań taktycznych
i ustaleń technicznych naczelnego dowódcy Luftwaffe prowadził odpowiedzialnie minister Rzeszy do spraw zbrojeń i produkcji wojennej".
6 Na cztery tygodnie przed atakami na przemysł paliwowy, 19 kwietnia 1944 r., Pisałem do Hitlera: "Podczas gdy w 1939 r. produkowano w rafineriach (włącznie
z paliwem samochodowym) ogółem 2 min ton paliw i olejów, dzięki budowie nowych zakładów liczba ta w czasie wojny do 1943 r. wzrosła do 5,7 min ton, a po oddaniu do użytku zakładów, które winny być gotowe jeszcze w tym roku, roczna produkcja osiągnie
7,1 mln ton". Przy remontach mogliśmy teraz sięgać do maszyn i części z tych dodatkowych urządzeń, o mocy produkcyjnej 1,4 mln ton rocznie lub 3800 ton dziennie. Tak więc opór Hitlera, który jesienią 1942 r. nie chciał zrezygnować z tych dodatkowych mocy produkcyjnych, mimo wszystko przyniósł korzyści.
7 22 maja spowodowałem mianowanie zaprzyjaźnionego ze mną pułkownika von Belowa, adiutanta Hitlera do spraw Luftwaffe, moim łącznikiem przy Hitlerze. Według protokołu fuhrera z 22-25 maja 1944 r. (pkt 8) miał on "zadanie informować mnie na bieżąco o poglądach wyrażonych przez fuhrera", co miało zapobiec nowym niespodziankom, jakie przeżyłem podczas mojej choroby. Below także przejął w przyszłości przekazywanie Hitlerowi moich memoriałów. Bezsensowne bowiem było przekazywanie ich osobiście, gdyż Hitler z reguły żądał, aby mu zreferować treść, sam jednak nie pozwalał referującemu wypowiedzieć się. Od Belowa dowiedziałem się, że Hitler gruntownie czytał te i następne moje memoriały, a nawet opatrywał je uwagami na marginesie i podkreśleniami.
8 Mimo rozśrodkowania produkcji straciliśmy w grudniu 1944 r. wskutek ataków bombowych l 149 tyś. ton paliwa lotniczego, dwa razy więcej, niż wynosiły rezerwy Keitla. Teoretycznie były one zużyte już w sierpniu wskutek zmniejszonej produkcji w wysokości 492 tyś. ton; tylko wskutek niedopuszczalnego już ograniczenia lotów rezerwy utrzymywano jeszcze po l września 1944 r.
Nieprzyjacielowi trudniej było sparaliżować produkcję benzyny do samochodów i paliwa do silników dieslowskich, ponieważ rafinerie były bardzo rozproszone. W lipcu 1944 r. podukcja benzyny spadła do 37 proc., a paliwa dieslowskiego d.o 44 proc. Rezerwy benzyny samochodowej i paliwa dieslowskiego wynosiły w maju 1944 r. razem 760 tyś. ton. Produkcja przed atakami wynosiła 230 tyś. ton miesięcznie
|
WÄ
tki
|