ďťż
Nie chcesz mnie, Ben. SkĹadam siÄ z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobinÄ
gĂłwnianego szaleĹstwa.
Instytucje te uzyskały prawo wysuwania kandydatów na posłów. W czerwcu
w poszczególnych krajach zwiększono garnizony Armii Czerwonej. Wybrane
w ten sposób sejmy dokonały zmiany rządów i uchwaliły deklaracje o do-
konaniu się rewolucji socjalistycznej. Sejmy te wystosowały prośbę o
przyjęcie poszczególnych państw do ZSRR. Rada Najwyższa ZSRR na se-
sji w sierpniu 1940 r. wnioski te rozpatrzyła i 3 sierpnia podjęła uchwał /r#7Ć
o przyjęciu tych państw do ZSRR, jako kolejnych republik radzieckich
Początek konfliktu(1939-1941)
Litewskiej, Łotewskiej, Estońskiej. Zastosowano tu schemat wypróbowa-
ny rok wcześniej na ziemiach zagarniętych Polsce. ZSRR za jednym za-
machem powiększył się o trzy nowe republiki związkowe. Zadziwiające
było tempo "przeobrażeń socjalistycznych" w tych krajach. Zostały one po
prostu zadekretowane. Jednocześnie bezceremonialnie łamano podpisane
wcześniej uroczyste układy i porozumienia, cynicznie naśmiewając się z
burżuazyjnych praw i moralności.
ftównolegle z aneksją państw bałtyckich ZSRR zmusił Rumunię do sce-
dowania obszarów, które uznano za historycznie rosyjskie. W 1940 r. Rumu-
nia została okrojona na rzecz Bułgarii, Węgier i ZSftR. 26 czerwca W. Moło-
tow, po uprzednim uzgodnieniu z Ribbentropem, przedłożył Rumunu
ultimatum, zażądał zwrotu zagarniętej rzekomo przez Rumunię w 1918 r. ro-
syjskiej Besarabii i Północnej Bukowiny. Sprawa Besarabii była uzgodniona
pomiędzy ZSRR i Rzeszą Niemiecką już w 1939 r. Natomiast ze sprawą Bu-
kowiny ZSRR wystąpił w 1940 r. bez specjalnych uzgodnień. Niemcy po
pewnych oporach wyrazili na to zgodę. Rumunia musiała przyjąć ultima-
tum. Na wojnę z ZSRR i z Niemcami nie mogła sobie pozwolić. 27 czezwca
Rada Koronna przyjęła ultimatum większością 11 głosów przeciw 10 i 5
wstrzymujących się od zajęcia stanowiska. ZSRR przejął obszar Besarabii,
wielkości 44 500 km2, zamieszkany przez 3,2 mln ludności i obszar Bukowi-
ny Północnej, wielkości 6 tys. km2, zamieszkany przez 0,5 mln ludności.
Pozostałe roszczenia wobec ftumunii rozstrzygnięto w arbitrażu wie-
deńskim (zob. s. 49).
Besarabię włączono do Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Rad, na-
tomiast Bukowinę do Mołdawskiej Autonomicznej Republiki Rad, prze-
kształcając ją w republikę związkową. Obszar ZSftR znacznie się powię-
kszył bez wojny, ale w drodze szantażu przy wykorzystaniu zmian jakie
dokonały się w Europie pod ciosami armii Hitlera. W ramach ZSRR po-
wstało 5 nowych republik: Karelska, Estońska, Litewska, Łotewska
i Mołdawska.
8. BITWA O ANGLIĘ
Po zajęciu Francji Hitler stanął wobec konieczności nowego wy-
boru. Dysponował już zasobami prawie całej Europy. Dojrzał czas do zer-
wania sojuszu z ZSRR i osiągnięcia właściwego celu, jakim była kolonizacja
rozległych obszarów Białorusi, Ukrainy i Rosji. Celu tego nie mógłjednak
osiągnąć, póki nie została wyjaśniona sprawa z Anglią. Gen. F. Halder
w dzienniku swoim odnotował nastroje panujące w kołach przywódczych
Rzeszy po zajęciu Francji. "Wzrok - pisał on - skierowany uparcie na
wschód. Prawdopodobnie potrzebna będzie jeszcze demonstracja naszej
Bitwa o Anglię
potęgi militarnej wobec Anglii zanim ustąpi ona i pozostawi nam spokój
na tyłach w stosunku do Wschodu".
Hitler liczył, że Anglia pójdzie na kompromis i podzieli się z Rzeszą
panowaniem na świecie. Po to, by jej nie drażnić, wstrzymał ofensywę
pod Dunkierką, umożliwiając Anglii ewakuację jej Korpusu Ekspedyeyj-
nego z Francji. Żądał, by Anglia wyraziła zgodę na pozostawienie mu
wolnej ręki w Europie i nowego podziału kolonii. Rząd brytyjski nie pod-
jął rozmów. "Fuhrera - odnotował Halder 13 lipca - najbardziej zajmuje
sprawa dlaczego Anglia dotychczas nie szuka pokojowych rozwiązań. Za-
równo on, jak i my dopatrywaliśmy się przyczyn w tym, że Anglia liczy
jeszcze na Rosję. Dlatego uważa on, że trzeba będzie skłonić Anglię siłą
do zawarcia pokoju. Jednakże uczyniłby to niezbyt chętnie. Uzasadnie-
nie: jeśli rozgromimy Anglię militarnie, całe imperium brytyjskie rozpad-
nie się. Lecz Niemcy nic na tym nie zyskają. Rozbicie Anglii zostanie
osiągnięte za cenę niemieckiej krwi, zaś owoce zbierać będą Japonia,
Ameryka i inni".
19 lipca Hitler przedstawił swoje propozycje pokojowe w parlamencie,
a już w następnym dniu Anglicy dali do zrozumienia, że propozycji tych
nie przyjmują. "21 lipca - pisze Below - Hitler miał w Kancelarii ftzeszy
rozmowę z naczelnymi dowódcami wszystkich rodzajów sił zbrojnych. Je-
szcze nie bardzo wiedział, co będzie z Anglią".
Wobec nieustępliwości Anglików wyboru jednak nie było. Hitler podjął
decyzję o zaatakowaniu Anglii. Przez cały czerwiec i lipiec sztaby praco-
wały nad wyszukaniem możliwie najlepszych rozwiązań. 13 lipca Hitler
plany te aprobował i polecił przygotować ich wykonanie. Dyrektywą nr 16
z 16 VII 1940 r. polecił przygotować szczegółowe plany inwazji na Wyspy
Brytyjskie do połowy sierpnia. Był to plan "Seel#we" (Lew Morski). 27 lipca
zatwierdzono plan okupacji Wysp Brytyjskich. Inwazję planowano w trzech
etapach. Na pierwszy plan wysuwano działania lotnictwa. Miało ono zni-
szczyć lotniska, porty i węzły komunikacyjne w południowej Anglii i za-
pewnić sobie panowanie w powietrzu. W drugiej fazie miano sterroryzo-
wać ludność cywilną nalotami bombowymi, a w trzeciej dokonać
przerzutu wojsk przez kanał i podboju wysp. Budowano lotniska we
Francji i w Norwegii, gromadzono środki przeprawowe, eksperymentowano
z czołgami podwodnymi. Dowodzący lotnictwem niemieckim H. Góring
chełpliwie zapewniał Hitlera, że samolotyjego w ciągu kilku tygodni rzu-
cą Anglików na kolana. Desantu miało dokonać 90 tys. ludzi na południe
i południowy zachód od Londynu. W następnych dniach planowano prze-
rzucić około 30 dywizji.
1 sierpnia Hitler podpisał dyrektywę OKW nr 17 o prowadzeniu woj-
ny lotniczej i morskiej przeciw Anglii, a w następnym dniu Góring podpi-
sał plan działań lotniczych pod kryptonimem "Adler" (Orzeł).
Początek konfliktu(1939-1941)
8 sierpnia lotnictwo niemieckie rozpoczęło akcję z lotnisk rozmieszczo-
nych we Francji, Belgii, Holandii i Norwegii. Łącznie użyto 2630 samo-
lotów zorganizowanych w 4 armie powietrzne
|
WÄ
tki
|