Nie chcesz mnie, Ben. SkĹadam siÄ z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobinÄ
gĂłwnianego szaleĹstwa.
Nie mieli pojęcia, jak niewiele brakowało, żeby zostali zestrzeleni rakietą przeciwlotniczą. Wiedzieli już, że okręty marynarki wojennej są w drodze i statek ma małe szanse, by uciec. Znów skupili uwagę na spowitej dymem platformie w dole.
- Mgła się podnosi z lądowiska - zauważył Giordino. - Mogę tam usiąść, jeśli chcecie wyskoczyć i trochę się rozejrzeć.
- Jasne - odrzekł Dirk. - Zaczniemy od sterowni, a potem zejdziemy do hangaru, jeżeli będzie można tam oddychać.
- Ja bym zaczął od baru okrętowego - powiedział Giordino, żeby rozwiać ponury nastrój. - Coś mi mówi, że jeśli twojemu staremu nic się nie stało, to miksuje teraz martini i wyjada tutejszy zapas precli.
Oddalił Icarusa" od platformy i obrócił dziobem do wiatru. Kiedy nadleciał nad lądowisko i zaczął schodzić w dół, Dahlgren wsunął głowę do kokpitu i wskazał coś przez boczną szybę.
- Spójrzcie tam.
Niedaleko platformy na wodzie pojawiły się pęcherze powietrza. Kilka sekund później powierzchnię morza przebił szary metaliczny obiekt.
- Część rakiety? - zapytał Dahlgren.
- Nie, to Badger"! - wykrzyknął Giordino.
Skierował sterowiec w tamtą stronę. Zobaczyli, że to rzeczywiście pojazd głębinowy NUMA. Wysoka temperatura zniszczyła lśniący lakier i na kadłubie została tylko farba podkładowa. W wielu miejscach widać było goły metal. Dziób był zgnieciony jak przód samochodu po zderzeniu czołowym. Nie mieli pojęcia, jakim cudem Badger" utrzymuje się na wodzie, ale nie było wątpliwości, że to ten sam eksperymentalny pojazd głębinowy, którym Dirk i Dahlgren dopłynęli do platformy.
Kiedy Giordino sprowadził Icarusa" niżej, żeby mogli się lepiej przyjrzeć Badgerowi", ku ich zaskoczeniu otworzył się nagle właz. Z wnętrza wydobyły się kłęby pary. Przez kilka długich sekund wpatrywali się z nadzieją w pojazd. W końcu z włazu wyłoniły się dwie stopy w skarpetach. Potem pojawiły się ciemne włosy i zdali sobie sprawę, że stopy to dłonie. Ręce zabezpieczone skarpetami przed oparzeniem gorącym metalem szybko podciągnęły do góry szczupłą postać swojego właściciela.
- To ojciec! Jest cały! - wykrzyknął Dirk z ulgą.
Pitt stanął na nogach, zachwiał się na rozkołysanym kadłubie i odetchnął głęboko świeżym morskim powietrzem. Był spocony i zakrwawiony, mokre ubranie lepiło mu się do ciała. Ale błyszczały mu oczy, gdy spojrzał w górę i pomachał do mężczyzn w sterowcu.
- Schodzę w dół - oznajmił Giordino i po chwili gondola sunęła tuż nad
falami. Zbliżył Icarusa" do pojazdu głębinowego i zatrzymał.
Pitt schylił się, zamknął właz Badgera", zrobił chwiejnie kilka kroków i dotarł do otwartych drzwi gondoli. Dirk i Dahlgren chwycili go za ręce i wciągnęli do środka.
- Chyba wypiję drinka - wychrypiał Pitt.
Pitt opadł na fotel drugiego pilota i wypił całą butelkę wody. Al, Dirk i Jack opowiedzieli mu o eksplozji zenita. Pitt przyjrzał się białym smugom pary na niebie, popatrzył na uciekającego Koguryo" i opisał im swój atak na podpory kolumnowe Odyssey" i uderzenie wydechu rakiety w Badgera".
- A ja chciałem postawić grubą forsę na to, że siedzisz w barze na platformie i pociągasz martini - mruknął Giordino.
- Sam byłem miksowany jak koktajl - roześmiał się Pitt. - Upiekłbym się żywcem, kiedy Badger" zaklinował się przy pływaku Odyssey", ale udało mi się ręcznie ustawić ster pod prąd i wypłynąć na chłodniejszą wodę. Mimo opróżnienia zbiorników balastowych wynurzenie szło opornie, dopóki nie uruchomiłem pompy zęzy. W środku zostało mnóstwo wody, ale Badger" powinien się utrzymać na powierzchni jeszcze przez jakiś czas.
- Połączę się z Deep Endeavorem" i powiem im, żeby go wyłowili, jak tylko zabiorą załogę platformy z wyspy Santa Barbara - odparł Giordino.
- Będę miał do czynienia z wściekłą siostrą, jeśli najpierw jej nie zawiadomisz, że żyjesz - poskarżył się Dirk.
Summer omal nie zemdlała, kiedy w radiu zabrzmiał głos jej ojca, który dla żartu zamówił piwo i kanapkę z masłem orzechowym.
- Obawialiśmy się najgorszego - wyznała. - Co się z tobą działo, na Boga?
- To długa historia. Niech ci wystarczy to, że Instytut Scrippsa nie będzie zachwycony moimi umiejętnościami prowadzenia okrętu podwodnego - odrzekł Pitt.
Kiedy Icarus" uniósł się w powietrze, Pitt zauważył myśliwce F-16 krążące nad Koguryo".
- W końcu przybyła kawaleria - mruknął.
- Marynarka wojenna też wysłała tu całą armadę - odrzekł Giordino. - Ci dranie daleko nie uciekną.
Pitt wskazał głową biały punkt na południu.
- Ale tam jest ich motorówka.
Korzystając z zamieszania, łódź oddaliła się spokojnie od macierzystego statku i teraz pędziła w kierunku horyzontu. Giordino zmrużył oczy.
- Skąd wiesz?
Pitt poklepał monitor WESCAM.
- Stąd.
Kiedy rozmawiali, manipulował obiektywem kamery i trafił na motorówkę. Na zbliżeniu było wyraźnie widać, że to łódź z Koguryo", którą zaobserwowali wcześniej.
- Samoloty jej nie ścigają -odezwał się z tyłu Dirk
|
WÄ
tki
|