Barbarzy�ca i kobieta uciekli...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

Noc dogania�a ju� dzie�, gdy Harskeel rozkaza�o swym ludziom rozbi� ob�z. Zaraza! Mia�o ich ju� prawie w gar�ci! Teraz b�d� musieli czeka� na pierwsze promienie s�o�ca, a kto wie, czy zabity potw�r nie mia� towarzysza lub krewnych w tych g�rach? A Harskeel postawi�oby worek z�ota przeciwko kupie koziego �ajna, zak�adaj�c si�, �e Conan z pewno�ci� nie flirtuje teraz ze sw� kobiet�, czekaj�c na pogo�. Na Bezimiennego i wszystkie jego w�ochate s�ugi! �wiadomo��, �e nic nie mo�e na to poradzi�, doprowadza�a Harskeel do w�ciek�o�ci. Wikkel obluzowywa� w�a�nie strop jaskini, chc�c zrobi� kolejn� zapadni�, kiedy jeden z Albinos�w wbieg� do groty w szalonym p�dzie, potr�caj�c w po�lizgu ci�k� drabin�, na kt�rej Wikkel z trudem utrzymywa� r�wnowag�. - Idioto! - wrzasn�� Wikkel, gdy drabina zako�ysa�a si� gro�nie. Albinos zabe�kota� co� w swym dziwnym j�zyku, znanym z konieczno�ci tak�e Wikkelowi, z uwagi na jego s�u�b� u Katamaya Reya. - Co? Czego tam mamroczesz? Istota powt�rzy�a sw� niewyra�n� wypowied� i tym razem Wikkel zrozumia� jej sens. M�czyzna, kt�rego szukali, wpad� do jednej z zapadni poni�ej szczytu korytarza! Wikkel pospiesznie zlaz� z drabiny. Sukces, i to tak wcze�nie! Czarodziej b�dzie zadowolony. - Macie go? Albinos zapewni� Wikkela, �e tak. Dziesi�ciu z jego braci okr��y�o schwytanego m�czyzn� i w tej chwili z pewno�ci� nios� go do jednej z cel w g��wnej jaskini Albinos�w. - Dobrze, bardzo dobrze! - To rzek�szy, Wikkel pobieg� za Albinosem, by z�apa� sw� ofiar�. Deek s�ucha� opowie�ci jednego z br�zowych, sk�rzastoskrzyd�ych nietoperzy, kt�ry sfrun�� ku pobliskiemu stalagmitowi. Deek nie ufa� im zbytnio, poniewa� by�y wyj�tkowo skore do zmiany frontu, w zale�no�ci od tego, kto oferowa� im wi�ksz� zap�at�. Obecnie jednak te nietoperze wielko�ci sporej ma�py wydawa�y si� ch�tne do wsp�pracy z Chunth�... po niezwykle hojnej ofercie w postaci przestrzeni l�gowej. Deek podci�gn�� cz�� swego cielska, kt�ra s�u�y�a mu do artyku�owania s��w, na tward� ska��. - Cz-czy j-j-jeste� p-pewien? Nietoperz potwierdzi�. - Para pe�nych krwi ludzi wpad�a do pu�apki Jednookiego: jeden du�y i z pewno�ci� smakowity, a drugi nieco mniejszy k�sek. Deek gwa�townie zako�ysa� cia�em w prz�d i w ty�. - C-co si� z n-n-nimi s-s-sta�o? Tego nietoperz nie by� pewien. - Raport obserwatora m�wi�, �e dwa soczyste ssaki zosta�y otoczone przez du�� band� Albinos�w, zamierzaj�cych je schwyta�. - Z-zaraza! Deek pospiesznie pope�z� wzd�u� korytarza. Je�li Jednooki z�apie ludzi, on zostanie pierwszym kandydatem do wapiennej jamy. Niezbyt przyjemna perspektywa. Musia� co� zrobi�, i to szybko! Nad wi�kszo�ci� tej okolicy panowa�y Tkaczki, mo�e m�g�by nam�wi� je do pomocy... To powinno przed�u�y� jego istnienie. Bez m�czyzny, kt�rego po��da wied�ma, jego �ycie mia�o mniejsz� warto�� ni� guano tego marnego, g�upiego nietoperza! Pierwsza z bezokich bia�ych istot skoczy�a - nie tak ostro�nie, jak mo�e powinna. Przekonawszy si� w mgnieniu oka, i� nie by� to objaw sympatii, Conan uskoczy� i ci�� mieczem p�asko, szerokim �ukiem. Czubek ostrza dosi�gn�� boku kreatury, rozcinaj�c j� niemal na dwoje. Cia�o przelecia�o jeszcze obok Conana i uton�o w wodzie nieco za nim. Krew, szkar�atna nawet w przy�mionym �wietle, zabarwi�a zimne fale rubinowym odcieniem. Pozostali napastnicy poruszali si� ju� znacznie ostro�niej. Gdy Conan skoczy� naprz�d, oddali pola i poszli w rozsypk�, pr�buj�c okr��y� Cymmerianina i Elashi. Wtedy Conan zauwa�y� ciekawe zjawisko. Gdy �wiat�o na zewn�trz zgas�o, zobaczy� dziwny, zielonkawy blask bij�cy od �cian i stropu jaskini. By�a to wprawdzie trupio blada i przy�miona �wiat�o��, ale do�� jasna dla bystrych oczu Cymmerianina. Otaczaj�ce ich istoty nie spieszy�y si�, by podzieli� los swego �wie�o przepo�owionego brata, tote� Conan stwierdzi�, �e lepiej opu�ci� t� nieprzyjazn� okolic�, dop�ki jest po temu okazja. - Mo�e mi jeszcze powiesz, jak chcesz to zrobi�? Przelecie� nad nimi? - spyta�a Elashi. - Nie - odrzek� Conan, silniej chwytaj�c r�koje�� miecza - nie nad nimi, lecz przez nich. Tylko trzech blokuje nam drog�. Ty we� tego z prawej, a ja zajm� si� pozosta�ymi dwoma. Na m�j znak, gotowa? Elashi westchn�a, obliza�a wargi i skin�a g�ow�. - Teraz! Oboje rzucili si� na trzy zaskoczone istoty. Ta od strony Elashi po prostu odwr�ci�a si� i umkn�a, podczas gdy obaj przeciwnicy Conana wydali z siebie przera�one krzyki i zderzyli si� ze sob�, pr�buj�c zej�� mu z drogi. Rozleg� si� t�py trzask, kiedy ich czaszki uderzy�y o siebie. Upadli bez czucia i Conan przeskoczy� nad nimi, by natychmiast znale�� si� tu� obok biegn�cej Elashi. - To nie by�o takie trudne! - krzykn�a. Conan zdo�a� mrukn�� co� potwierdzaj�cego, ale zachowa� reszt� oddechu na szybk� ucieczk� przed pozosta�ymi jazgocz�cymi istotami - prosto w otch�a� �arz�cych si� tuneli. Wikkel sta� nad unosz�cym si� na wodzie cia�em i gapi� si� na nie. Mrugn�� swym pojedynczym r�owym okiem i odwr�ci� si� ku dw�m Albinosom, siedz�cym na zimnej pod�odze i pocieraj�cym wielkie guzy na g�owach. - Co sta�o si� z lud�mi? - zapyta� w ko�cu. Oba Albinosy zabe�kota�y. - To by�y potwory - rzek�y. - Rozszarpa�y jednego z naszych braci olbrzymimi pazurami. S�yszeli�my, jak j�czy powietrze, ci�te ich ostrzami. Nas tak�e chcia�y rozp�ata�. Stali�my na ich drodze, a rzuci�y si� na nas i odepchn�y, jakby ogania�y si� od paj�k�w! Walczyli�my dzielnie, lecz pokona�a nas pot�na si�a potwor�w... - Do��! - uci�� Wikkel. - Pozwolili�cie im uciec. - Ale nasi bracia ich �cigaj� - odparli r�wnocze�nie. - M�dlcie si� lepiej, �eby ich z�apali - ostrzeg� Wikkel. - Je�li ci ludzie uciekn�, przyp�ac� to �yciem. Ale zanim odejd�, zabior� ze sob� was i tylu waszych braci, ilu tylko zdo�am! Niechaj spadnie na nich kl�twa tysi�ca demon�w! Wikkel bieg� tunelem, przez kt�ry uciekli ludzie. Wiedzia� ju�, �e wied�ma wys�a�a jednego ze swych t�ustych robali, sun�cego t� sam� drog� ku jego ofiarom. Je�li mu nie przeszkodzi, sp�dzi reszt� �ycia czekaj�c na kl�tw� czarodzieja, kt�ra zamieni go w rozpuszczon� galaret�. I z pewno�ci� nie b�dzie d�ugo czeka�, o nie! Koniecznie musia� schwyta� m�czyzn�, kt�rego ��da� Rey, nie mia� innego wyj�cia. Deek wpe�z� do szerszej cz�ci tunelu i obserwowa� swymi ukrytymi �lepiami zw�oki Albinosa podskakuj�ce na powierzchni wody poni�ej du�ej dziury w stropie jaskini. Nietoperz, z kt�rym rozmawia� ju� wcze�niej, zakr�ci� si� i usiad� na martwym ciele, kt�re wkr�tce zaton�o. Skrzydlaty wampir kwikn�� i podlecia�, by wyl�dowa� ponownie na brzegu stawu. - N-nie t-trud� s-s-si� - rzuci� Deek - j-jego k-k-krew j-ju� d-daw-no w-wyciek�a. - C�, zawsze lepszy ma�y �yczek ni� sucha g�ba - odpar� sentencjonalnie nietoperz. - Je�li pot�ny Deek pomo�e wyci�gn�� k�sek z wody, to mo�e nietoperz powie mu co� ciekawego

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.