ďťż

Wychodząc cz tych założeń uzupełnienia poszczególnycl trzonów analizowaliśmy i ocenialiśmy z punktu widzenia elementów świadczą cych o stopniu, w jakim utrata wzroku i...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.
Z drugiej strony, szukając treści świadczących pozytywnii o akceptacji, analizowaliśmy uzupełnienia pod kątem elementów wskazującycl na odnalezienie sensu życia oraz wyznaczenie sobie zadań i celów w nowycl zmienionych warunkach. W TZNO istnieje 14 trzonów, których uzupełnienia pozwalają na ocenę sto pnia akceptacji ślepoty i jej skutków. Są one następujące: Trzon nr 2. Nie mogę się pogodzi ć... Trzon nr 2 charakteryzuje się tym, że bardzo bezpośrednio stawia sprawi akceptacji ślepoty i z tego powodu wykrywa w sposób zdecydowany najmniej sze braki w tym zakresie. Jedynie jednostki o wysokim stopniu rehabilitacj psychicznej uzupełniają to hasło treścią świadczącą pozytywnie o akceptacj kalectwa. Ogółem.62% uzupełnień udzielanych przez badanych zawierało ele menty wskazujące na brak akceptacji. Do najczęściej występujących tego ro dzaju wypowiedzi należą: 54 mogę się pogodzić - z utratą wzroku - z moim losem, że jestem niewidomy - z moim kalectwem > pozytywne uznawano uzupełnienia typu: mogę się pogodzić - że tak długo odkładałem decyzję przyjazdu do zakładu - że tyle jeździłem po lekarzach, którzy zwodzili mnie, że odzyskam wzrok :akże nieuzupełnienie trzonu, które badany tłumaczył tym, że "nic mi nie rychodzi do głowy". Brak reakcji na tak silny bodziec, jakim jest treść trzonu 2, świadczy dostatecznie o tym, że;w świadomości badanego ślepota nie zaj-je centralnego miejsca. "rzon nr 14. Popadam w przygnębienie... Trzon nr 14 kładzie nacisk na uczuciowe reakcje występujące na skutek śle-|n>::y i jej skutków. Ma on za zadanie stwierdzenie, czy sytuacja, jaka powstała :vriązku z kalectwem, wywołuje negatywne reakcje uczuciowe w postaci de-;ji, rozpaczy itp. Jako negatywne oceniano takie uzupełnienia, które wskazy-:y, że przyczyną "przygnębienia" jest ślepota, jak np.: padam przygnębienie - z powodu utraty wzroku - gdy myślę o sobie i o swoim losie - gdy napotykam na trudności na skutek kalectwa tomiast jako pozytywne uznawano uzupełnienia typu: padam przygnębienie - nie popadam - rzadko, dosyć rzadko - raczej nie, chyba że żona znęca się nade mną akże brak uzupełnienia wychodząc z podobnych założeń jak przy haśle nr 2. Trzon nr 17. Gdy mi się coś nie powiedzie... Trzon nr 17 związany jest również z emocjonalnymi reakcjami powstającymi • ; skutek trudności spowodowanych brakiem wzroku. Negatywną ocenę otrzy-::: .-wały wszystkie uzupełnienia, które wskazują na to, że trudne sytuacje ży- Dwe wywołują u badanych silne negatywne uczucia. Do takich uzupełnień "= leżą: - to chyba sobie w łeb palnę - to rozpaczam - to popadam w przygnębienie - to uskarżam się na swój los i y mi się coś nie : w i e dzie Na korzyść akceptacji ślepoty przemawiają takie wypowiedzi, jak: d y mi się coś nie :• wiedzie - nie będę rozpaczał - wtedy zaczynam znów od początku - staram się, aby błąd naprawić Brak wypowiedzi na hasło nr 17 nie podlegało żadnej ocenie. Trzon nr 8. Często myślę o... Odpowiedź na hasło nr 8 ma ujawnić treść częstych i nieraz długotrwałych rozmyślań badanych. Z tego względu uzupełnienia, które wskazują na to, że radany często myśli o ślepocie i utracie wzroku są z punktu widzenia akceptacji 55 oceniane negatywnie. Przykładowo z licznych tego typu uzupełnień można pi toczyć: Często myślę o - utracie wzroku - okolicznościach wypadku - moim nieszczęściu - tym jakby odzyskać wzrok Pozytywną ocenę otrzymują takie uzupełnienia, jak: Często myślę o - pracy w spółdzielni - dzieciach i ich wykształceniu - domu i rodzinie - własnych studiach Wiele uzupełnień trzonu nr 8 zawiera także elementy dotyczące oceny post a wobec rodziny. Trzon nr 20. Moje życie... Uzupełnienie trzonu nr 20 ma dać odpowiedź na pytanie - jaki jest stosui badanego do życia, jaki jest jego pogląd na sens i wartość istnienia. Pogle pesymistyczne, a zarazem negatywne z punktu widzenia akceptacji ślepoty, wierają uzupełnienia w formie: Moje życie jest beznadziejne, tylko sobie życie odebrać wydaje się skończoną tragedią jest bardzo ciężkie z powodu ślepoty Przeciwieństwo stanowią uzupełnienia zawierające pewien stopień optymizr a mianowicie: Moje życie - może być jeszcze pożyteczne - na razie jest niezłe, mogłoby być gorzej - układa się, jak dotychczas, dobrze Trzon y: nr 1. n r 7. nr 13. nr 19. Chciałbym bardzo... Moim marzeniem jest... Byłbym szczęśliwy, gdyby... Pragnąłbym bardzo... Wymienione trzony można traktować wspólnie z uwagi na to, że wszystl one wskazują na pragnienie czy plany na przyszłość badanych, a ich uzupełn nią w'zasadzie posiadają podobne treści. Wprawdzie na podstawie uzupełniei tych trzonów należy przede wszystkim ocenić postawę badanych wobec siei jako inwalidów (dostpsowanie' planów i zamierzeń do własnych możliwość to jednak pośrednio zawierają one elementy pozwalające wnioskować o akce tacji kalectwa. Ujawnione realne pragnienia czy plany można bowiem traki wać jako wynik akceptacji ślepoty, a więc pogodzenia się z sytuacją życiom Poza tym wiele uzupełnień tych trzonów w swojej treści zawiera elementy zw: zane bezpośrednio z kalectwem, świadczące o braku akceptacji. Do tych osti nich należą: Pragnąłbym bardz o... abym widział Chciałbym bardz o... abym odzyskał wzrok Byłbym szczęśliwy, gdyby m... mógł znów zobaczyć świat. W uzupełnieniach tego typu jest całkowity brak elementów wskazujących i odbudowanie perspektyw na przyszłość, natomiast mamy skoncentrowanie L na swoim kalectwie. 56 :zytywnie ,o akceptacji ślepoty w sposób pośredni świadczą natomiast wypo- -izi w formie: ryłbym szczęśliwy, gdyby m... otrzymał pracę w spółdzielni --ciąłbym bardz o... pracować jako masażysta. -;ony: nr 3. Uczyniłbym wszystko, aby... nr 9. Moją ambicją jes t... nr 15. Wżyciu muszę... nr 21. Powinienem dążyć..
Wątki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gĂłwnianego szaleństwa.