Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.
Obecnie, gdy Unix ma reputacje systemu
bardziej skomplikowanego niz MS-DOS, w wiekszosci wypadkow, kilka
podstawowych i prostych komend powinno nam wystarczyc.
Jezeli nasz komputer uzywa MS-DOS lub PC-DOS, podstawowe zasady
wydadza sie dobrze znane - ale uwazajmy na polecenie cd, ktore daje
zupelnie inne rezultaty od polecenia o tej samej nazwie w DOS'ie;
doprowadza to niektorych do szewskiej pasji. Takze w odroznieniu od
DOS, Unix traktuje male i duze litery jako dwa rozne znaki - jezeli
wydamy polecenie albo nazwiemy katalog lub plik uzywajac nieprawidlowej
litery (np. malej, tak gdzie ma byc duza), rezultatem bedzie komunikat o
bledzie.
Jezeli przyzwyczajeni jestesmy do nazewnictwa stosowanego na
komputerach Macintosh, pamietajmy ze Unix przechowuje pliki w katalogach
a nie folderach. Katalogi Unixa sa skonstruowane na podobienstwo galezi
na drzewie. Na dole znajduje sie korzen, stad nazwa katalogu "root". Z
niego rozgaleziaja sie podkatalogi, ktore z kolei tez moga miec swoje
podkatalogi, itd. Rownowaznikiem podkatalogu w Mac'u jest folder zawarty
w innym folderze.
cat
w przyblizeniu rownowazne poleceniu "type" w MS-DOS. Aby zatrzymac
wyswietlanie po kazdym ekranie, uzyjemy formy
cat plik |more
gdzie "plik" jest nazwa pliku, ktory chcemy przeczytac. Nacisniecie
control-c przerwie wyswietlanie. Inna komenda
more plik
ma takie samo dzialanie. Mozemy rowniez uzywac cat w celu wpisania
czegos do nowo utworzonego pliku lub sciagnecia pliku z naszego
komputera do pliku komputerze odleglym (podobnie jak komenda "copy con"
w MS-DOS). Jezeli napiszemy
cat>test
to utworzony zostanie plik o nazwie "test". Mozemy albo napisac cos
prostego (poprawianie tekstu w wierszu nie jest mozliwe po zakonczeniu
wpisywania i nacisnieciu ENTER) lub sciagnac cos z naszego komputera
uzywajac transferu tekstowego (ASCII), w ktory wyposazony jest nasz
program komunikacyjny. Zamkniecie pliku nastepuje po nacisnieciu
control-D.
cd
Komenda "zmien katalog". Aby przejsc z katalogu, w ktorym aktualnie
pracujemy, do innego, napiszemy
cd inny_katalog
i wcisniemy ENTER. W przeciwienstwie do MS-DOS, ktory uzywa znaku \ do
rozdzielenia nazw katalogow (na przyklad \stuff\text), Unix uzywa / (na
przyklad /stuff/text). Piszac
cd stuff/text
nakazujemy systemowi przejsc z katalogu w ktorym obecnie sie znajdujemy,
do podkatalogu stuff/text. Tak jak w MS-DOS, nie piszemy pierwszego
znaku /, jezeli przechodzimy do katalogu bedacego podkatalogiem
aktualnego. Przechodzac do katalogu znajdujacego sie bezposrednio nad
aktualnym, napisalibysmy
cd ..
Zwrocmy uwage na odstep pomiedzy cd i dwoma kropkami -- w tym wlasnie
momencie uzytkownicy MS-DOS dostaja krecka.
cp
Kopiuje plik. Syntaks jest nastepujacy
cp plik1 plik2
co oznacza: skopiuj plik o nazwie "plik1" do pliku o nazwie "plik2"
(jezeli plik2 istnieje, jego zawartosc bedzie skasowana i zastapiona
przez plik1).
ls
Komenda ta pokazuje co znajduje sie w biezacym katalogu, podobna do dir
w DOS, z tym ze lista jest uporzadkowana alfabetycznie.
ls | more
powoduje zatrzymanie wyswietlania po kazdych 24 wierszach - wygodne gdy
w katalogu znajduje sie duzo pozyci. Podstawowe polecenie ls nie
listuje tak zwanych ukrytych plikow (hidden), jakim na przyklad jest
plik .login, ktory kontroluje nasza wspolprace z Unixem. Polecenie
ls -a lub ls -a | more
pokaze nam takie pliki. ls -l powie nam jak duze sa pliki (w bajtach) i
kiedy zostaly utworzone lub zmodyfikowane.
mv
Podobne do rename i move w MS-DOS.
mv plik1 plik2
zmieni nazwe pliku plik1 na plik2. Komenda jest rowniez uzywana do
przesuniecia pliku z jednego katalogu do innego. Na przyklad niech News
bedzie nazwa katalogu. Polecenie
mv plik1 News
przesunie plik1 do podkatalogu News.
rm
Wymazuje plik. Napiszmy
rm nazwapliku
i nacisnijmy ENTER (lecz strzezmy sie: z chwila nacisniecia ENTER plik
znika na dobre).
SYMBOLE OGOLNE: Szukajac czegos, kopiujac czy tez kasujac pliki, nie
bedac pewnym nazwy pliku, mozemy zrobic uzytek z tak zwanych "symboli
ogolnych" ("wildcards"):
ls man*
wylistuje nastepujace pliki:
manual, manual.txt, man-o-man.
Znak zapytania znajduje zastosowanie, gdy nie jestesmy pewni co do
jednego lub dwoch znakow. Na przyklad
ls man?
znajdzie plik nazwany mane, lecz nie znajdzie manual.
2.7 GDY COS NIE GRA
* Wysylamy list, ale zostaje on nam odeslany wraz ze zwlowieszczo
wygladajacym komunikatem od MAILER-DAEMON (elektroniczny punkt
pocztowy). Komunikat zawiera czasem do kilkudziesieciu wierszy
komputerowej paplaniny, a po nim widzimy tekst naszego listu.
Gdzies w tekscie komunikatu powinnismy znalezc wskazowke naprowadzajaca
nas na przyczyne odrzucenia listu. Moglismy popelnic pomylke piszac
adres
|
WÄ…tki
|