ďťż

Niektóre rządy zachodnie zaczęły niepokoić się ewentualny- 1 z obszaru USA na teren Europy oraz "zdyscyplinowanie" sojuszników afiantypiri^h r!' ft ;B mi konsekwencjami...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.
Obawiały się zwłaszcza, iż jej ^ -.-^ -. -_^ ^y^^ww ąuiťuwaiue przez waszyng- ton koncepcji "dozbrojenia" w istocie rzeczy miało na celu przeniesienie zagrożenia wojną ją- drową z obszaru USA na teren Europy oraz "zdyscyplinowanie" sojuszników atlantyckich. Te- raz na CZołn wysunął sio ł>In" .r.t.l"Ť"--- 'ťf"" - - raz na czoło wysunął się plan osłabienia ZSRR i jego sojuszników wyczernuiacym wS-16' B ł rezultatem stanie się skoncentrowanie uwagi USA na własnym bezpieczeństwie i zlekceważenie zbrojeń. Bez osłonek cele tego rodzaju zaczął głosić Ronald Reagan wtokukamp^ZS - l bezpieczeństwa sojuszników europejskich. Dlatego w ciągu 1984 r. i na początku 1985 r. sekre^ w 1980 r. i zdołał pozyskać dla nich poparcie większości Amerykanów Kiedy w s Su n7 l ' tarz obrony caspar w- weinberger i inni współpracownicy Reagana starali się przekonywać tępnego roku objął Biały Dom, tworząc najbardziej konserwatywną od pół wieku ek-zadowa" - stolice zachodnie'iż SD1 ^ na razie tylk0 P^^ badawczym. Konieczność udziału w mm podjął otwartą realizację tych celów pod hasłem polityki z oozvcii siiv" N t f fl sojuszników uzasadniali potrzebą przystosowania nowego systemu do unieszkodliwiania row- pogorszenie stosunków amerykańsko-radzieckich " ' ąp znaczne J nież balistycznych rakiet średniego zasięgu (w tym S S-20), na które zostali szczególnie uwrażli- Reagan starał się przenieść rywalizację międzyustrojową z płaszczyzny społeczno ekn l wieni od -P0^0'"6'" uchwaly NATO z grudnia 1979 r-Jednoczesnie Propaganda amerykańska nomicznej na wojskowo-technologiczną, która wydawała się łatwiejsza do ^-P^' - ! twierdziła, że w istocie chodzi o stabilizację równowagi sił, gdyż ZSRR narusza porozumienie gując się dogodnym pretekstem, jakiego dostarczył ZSRR instalując rakiety SS 20 R-ł n l SALT w sprawie OS[&mc^ew rozw0'11 broni ofensywnych. Nie wspominano, iż program SDI podjął decyzję o produkcji broni neutronowej (9 VIII 1981 r) Wkrótce nntpn. 'd t i M ^ całkowicie sprzeczny z tymi porozumieniami. Stany Zjednoczone były Jedynym państwem, gram produkcji strategicznych rakiet MX, bombowców B-l i okrętówpod^o^c^T^^ - które (12 x11 1984 ^ glosowa10 w zgromadzeniu ogólnym Narodów ^^ocz^ych ^wcw- Ogłosił też zamiar rozwinięcia produkcji broni chemicznej (2 n 1982 r) Następnie nori-^' ł k0 rezolucji "° ^""y^1"11 Przestrzeni kosmicznej wyłącznie do celów pokojowych". Ofen- zję (22 n 1982 r.) w sprawie realizacji programu budowy systemu 10-głowic^ycł^°rSlS & sywie zbTo^mo^ Waszyngtonu towarzyszyła ofensywa propagandowa. Reagan w przemowie- stycznych MX (Missile Experimental), co -jak podkreślał - nie udało sie^n tZ". T - riach (min-d0 Legionu ^--y1^1^0 23 vn11983 '--)oskarza1 ^ antynuklearne i pokojowe kom na urzędzie prezydenta Opracowany orzez Pent^on w 108-7 <- i T Poprzedm- Jg ^ osłabianie Stanów Zjednoczonych i całego "wolnego świata". Istotnym elementem działań sta- mial kosztować 1556 min dolarów. Zawarto^ nim ^™2ne z^0^ leń - ły się sankcie wobec PRL i kampania P^^0^ P0 13 X111981 r- produkcji rakiet MX, jak też na przewidywaną od 1^(1^Zw^°lTs S^^^^^^^^^ - w tym klimacie parlamenty europejskich sojuszników Waszyngtonu przeglosowywały w zachodniej części ZSRR NRD i Czechosłowacin nrorł,,^'^ i - t i - , ".'acJ? ^>""zu ^ wnioski rządowe w sprawie instalacji rakiet amerykańskich na terytoriach swoich krajów. gu(CruiseiPe^ingII)wniektó^SS^^^ - Serię tę rozpoczęła Wielka Brytania; głosowanie w Izbie Gmin odbywało się (31 X 1983 r.), gdy 23 marca 1983 r. prezydent Reagan wygłosił przemówienie w HrWm " ^ f -i. - - - ^akiety znajdowały się już w bazach amerykańskich na ziemi brytyjskiej. W następnych tygo- cjatywęobrony strategicznej (SD^ZawS w^ę^^^gwS^^^^^^ ^ dniach P0^ wnioski uchwamy pariamenty Belgii (9 XI)' wloch (16 XI) 1RFN
Wątki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gĂłwnianego szaleństwa.