Wydostawszy si� przez boczne drzwi, Horacy szed� ku stajniom...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

Us�ysza� wewn�trz szczekanie, po��czone z �a�osnym skowyczeniem. - Jeste� tu, Hyderze? - zapyta�, macaj�c drog� w�r�d ciemno�ci; nie chcia� bowiem przynie�� z sob� �wiat�a. - Chod� tu, m�j stary. Chod�, poczciwy piesku! To m�wi�c, spu�ci� �a�cuch, a wspania�y i ogromny brytan rzuci� mu si� na piersi, wyj�c na wp� dziko, a na wp� rado�nie. By� to �w pies, kt�rego pan Wilder nie chcia� kupi� dla syna. Jacek Miller, przyjaciel Horcia, po�yczy� mu go na dwa dni, niby dla pilnowania domu podczas nieobecno�ci rodzic�w. HOracy zatem zna� si� z nim dobrze. Gwi�d��c cicho, ch�opiec poprowadzi� brytana do dawnej kancelarii ojca. Tam przywi�za� go sznurem do nogi sto�u. Sznur ten by� tak d�ugi, �e brytan m�g� swobodnie przechadza� si� po pokoju; nie m�g� jednak poruszy� sto�u, kt�ry by� przy�rubowany do posadzki. Poko�czywszy przygotowania, HOrcio kaza� Hyderowi le�e� cicho, a sam wyszed�, starannie zamkn�wszy drzwi za sob�. Ma�gosia, zamkni�ta, daremnie wo�a�a HOrcia. Postanowi�a czeka� cierpliwie, a� przyjdzie Jan, zapali gaz i otworzy jej drzwi. Nie przypuszcza�a, aby z�o�liwy ch�opiec o�mieli� si� zrobi� krzywd� pieskowi. Niepok�j jej wzrasta� z ka�d� chwil� sp�dzon� w samotno�ci i mroku w�r�d ciszy wielkiego domu, w kt�rym umilk�y wszelkie odg�osy �ycia. Odetchn�a swobodniej, gdy us�ysza�a w sieni kroki Horcia, kt�ry wyzywaj�co zawo�a� przez drzwi: - Bardzo chce ci si� zobaczy� psiaka? Zamkn��em go w bezpiecznym miejscu i je�eli chcesz go odzyska�, musisz sama p�j�� po niego. - Czy... czy zamkn��e� go w domu? - trwo�liwie spyta�a Ma�gosia, przera�ona my�l�, �e wyni�s� psin� do stajni. - Tak - rzek�, wchodz�c do pokoju. - Jest w dawnej kancelarii ojca. Nie boisz si� sama i�� po Dandysa? - Nie, nie boj� si� - odpar�a dziewczynka. Pobieg�a naprz�d, a Horacy cichaczem skrada� si� za ni�, strasz�c s�owami i gestem, tak �e co chwila z przera�eniem ogl�da�a si� za siebie. Przy drzwiach kancelarii przystan�a na chwil�, szukaj�c klamki w ciemno�ci: gaz bowiem w korytarzu pali� si� bardzo s�abo. - Poczekaj - rzek� Horcio pomog� ci. - I nim dziewczynka opami�ta�a si�, wepchn�� j� z ca�ej si�y do pokoju i zamkn�� drzwi na klucz. Og�uszona gwa�townym pchni�ciem, zaledwie oprzytomnia�a w�r�d ciemno�ci, gdy poczu�a tu� obok siebie przy�pieszony i gor�cy oddech jakiego� stworzenia. Dwoje wielkich, po�yskuj�cych gro�nie oczu wyjrza�o na ni� z ciemno�ci. Dziki i przera�liwy okrzyk trwogi wyrwa� si� z piersi dziecka. - Horciu! Johnie! Ratujcie! Na pomoc! - Jak�e ci si� podoba m�j pies? - brutalnie roze�mia� si� pod drzwiami ch�opiec. - Radz� ci, nie zaczepiaj go! Nie jad� dzisiaj i nie wiadomo, na co si� mo�e odwa�y�. - Pu�� mnie! - wo�a�a p�przytomna z trwogi. - Pu�� mnie! O! Prosz� ci�, prosz�, Horciu! B�d� ju� grzeczna! �kanie d�awi�o jej g�os. - A b�dziesz skar�y� na mnie przed rodzicami? - pyta� HOrcio. - Lizeto, Lizeto! - krzycza�o dziecko. - Wo�aj sobie cho� do s�dnego dnia! Nikt ci� nie us�yszy. Jan i kucharka wyszli, ja te� wychodz� i zostawi� ci� tu na noc. Po d�ugich dw�ch godzinach HOracy zdecydowa� si� nareszcie wypu�ci� uwi�zion�. Ciekawy by� bardzo, jak te� strach na ni� podzia�a�. Ogarnia�a go jednak pewna trwoga na my�l, �e wyl�knione dziecko mog�o umrze� pod wp�ywem zbyt gwa�townego wstrz�su. Pobieg� wi�c do pokoju i otworzy� drzwi; Hyder wyskoczy� ku niemu, witaj�c go rado�nie. - C� u licha! - zakl�� ch�opiec. - Jak �mia�a� odwi�za� go bez mego pozwolenia? Co widz�, przegryz� sznur! To mi chwat! Ma�gosiu, wychod� teraz! �adnej odpowiedzi. - Pewnie zemdla�a - pomy�la� sobie. - W pokoju nie by�o s�ycha� �adnego szelestu. Zapali� zapa�k�, spojrza� wko�o siebie... nic, tylko �wie�y powiew nocnego powietrza, wpadaj�c przez okno, odgarn�� mu w�osy z czo�a

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.