Uwa�a�, �e z tego tytu�u nale�y mu si� bezwzgl�dny sukces...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

Jego ojciec, w�t�y ciemnow�osy entuzjasta o spadzistym czole, by� p�omiennym w�drownym kaznodziej� jakiej� ma�o znanej, ale rygorystycznej chrze�cija�skiej sekty � cz�owiekiem ponad wszystko ufnym w przywileje w�asnej cnotliwo�ci. U syna, indywidualisty z temperamentu, skoro tylko wiedza uniwersytecka gruntownie zast�pi�a wiar� wpojon� przez sekciarskie konwentykle, ta postawa moralna przerodzi�a si� w szale�cz�, puryta�sk� ambicj�. Hodowa� j� w sobie jako co� po �wiecku �wi�tego. Przeszkody, jakie napotyka�a, otworzy�y mu oczy na prawdziw� natur� �wiata, kt�rego moralno�� by�a sztuczna, zgni�a i blu�niercza. Drog� najbardziej nawet usprawiedliwionym rewolucjom toruj� osobiste impulsy, wyst�puj�ce pod mask� przekona�. Oburzenie Profesora znalaz�o w samym sobie ostateczn� przyczyn�, rozgrzeszaj�c� go z si�gni�cia po zniszczenie jako narz�dzie zaspokojenia w�asnej ambicji. Zniszczy� wiar� og�u w praworz�dno�� tak brzmia�a niedoskona�a formu�a jego pedantycznego fanatyzmu; ale pod�wiadome prze�wiadczenie, �e ram ustalonego �adu spo�ecznego nie mo�na skutecznie obali� inaczej ni� przez jak�� form� zbiorowej lub indywidualnej przemocy, by�o �cis�e i s�uszne. Dzia�a� z pobudek moralnych � to przekonanie tkwi�o mocno w jego g�owie. Wykonuj�c swoj� dzia�alno�� z wyzywaj�c� bezwzgl�dno�ci�, stwarza� sobie pozory w�adzy i osobistego presti�u. Jego m�ciwemu rozgoryczeniu by�o to koniecznie potrzebne. U�mierza�o jego niepok�j; naj�arliwsi rewolucjoni�ci szukaj� mo�e tylko na sw�j spos�b spokoju, podobnie jak wszyscy inni ludzie � spokoju nasyconej pr�no�ci, zaspokojonych apetyt�w lub mo�e ukojonego sumienia. Zagubiony w t�umie, n�dzny i ma�y, rozmy�la� ufnie o swojej w�adzy trzymaj�c r�k� w lewej kieszeni spodni, lekko zaci�ni�t� na gumowej gruszce, najwy�szej r�kojmi jego z�owrogiej wolno�ci. Ale po chwili zacz�� oddzia�ywa� na niego niemile widok jezdni zat�oczonej pojazdami i chodnik�w pe�nych m�czyzn i kobiet. Znajdowa� si� na d�ugiej, prostej ulicy, zaludnionej ledwie drobn� cz�stk� niezmierzonej rzeszy ludzkiej, ale wsz�dzie doko�a, szeroko i daleko, a� po horyzont przes�oni�ty ogromnymi spi�trzeniami cegie�, czu� mas� ludzk�, pot�n� w swojej liczebno�ci. Ludzie roili si�, liczni jak szara�cza, pracowici jak mr�wki, bezmy�lni jak si�a przyrody, parli naprz�d w jakim� �lepym porz�dku, zaabsorbowani, odporni na uczucie, na logik�, mo�e i na strach. Tej formy zw�tpienia obawia� si� najbardziej. Odporni na strach! Cz�sto podczas w�dr�wek po mie�cie, kiedy zdarzy�o mu si� rozmy�la� o innych, miewa� takie momenty straszliwej i trze�wej nieufno�ci do ludzi. Je�li nic nie zdo�a ich poruszy�, co wtedy? Chwile takie zdarzaj� si� wszystkim tym, kt�rym ambicja ka�e d��y� do bezpo�redniej w�adzy nad ludzko�ci� � artystom, politykom, my�licielom, reformatorom lub �wi�tym. Jest to godny pogardy stan emocjonalny, przed kt�rym cz�owieka wy�szego rz�du broni samotno��; tote� Profesor z zaciek�� rado�ci� pomy�la� o schronieniu, jakim by� jego pok�j z szaf� zamkni�t� na k��dk�, zagubiony w puszczy ubogich dom�w � pustelnia doskona�ego anarchisty. Aby szybciej dotrze� do punktu, w kt�rym m�g� wsi�� do swojego omnibusu, skr�ci� raptownie z ludnej ulicy w w�ski i mroczny zau�ek wy�o�ony kamiennymi p�ytami. Po jednej stronie niskie domy z ceg�y o martwych, zakurzonych oknach przedstawia�y obraz nieuleczalnej ruiny � puste pow�oki czekaj�ce na rozbi�rk�. Budynk�w po drugiej stronie �ycie nie opu�ci�o jeszcze ca�kiem. Na wprost jedynej latarni gazowej zia�a jaskinia sklepu z u�ywanymi meblami, gdzie w ciemnej g��bi czego� w rodzaju w�skiej uliczki wij�cej si� poprzez dziwaczny las szaf o spl�tanym podszyciu z n�g sto�owych l�ni�o wysokie tremo niby jeziorko w borze. Na chodniku sta�a nie� szcz�sna, bezdomna kozetka w towarzystwie dw�ch niedobranych krzese�. Jedyna ludzka istota korzystaj�ca z zau�ka poza Profesorem, ros�y i wyprostowany m�czyzna nadchodz�cy spr�ystym krokiem z przeciwnej strony � zatrzyma� si� nagle. � Halo � powiedzia� i stan�� czujnie troch� z boku. Profesor zatrzyma� si� ju� wcze�niej i wykona� szybki p�obr�t, tak, �e jego barki niemal dotkn�y muru. Prawa r�ka opad�a lekko na oparcie bezdomnej kozetki, podczas gdy lewa tkwi�a nadal celowo w g��bi kieszeni od spodni, a okr�g�e okulary w grubych obw�dkach nadawa�y jego pos�pnej, niewzruszonej twarzy co� z wygl�du sowy. By�o to jakby spotkanie na bocznym korytarzu wielkiego, t�tni�cego �yciem gmachu. Ros�y m�czyzna mia� na sobie ciemny p�aszcz zapi�ty na wszystkie guziki i ni�s� w r�ce parasol. Kapelusz zsuni�ty na ty� g�owy ods�ania� sporo czo�a, kt�re w p�mroku zdawa�o si� bardzo bia�e. W ciemnych plamach oczodo��w ga�ki oczne b�yszcza�y przenikliwie

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.