ďťż
Nie chcesz mnie, Ben. SkĹadam siÄ z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobinÄ
gĂłwnianego szaleĹstwa.
Uziemienie: łącznik z rzeczywistością 107
Podstawowe poczucie bezpieczeństwa u jednostki jest zdetermi-
nowane przez jej wczesną relację z matką. Doświadczenia pozy-
tywne - czuła opieka, oparcie, tkliwość, aprobata - pozostawiają
ciało dziecka w stanie miękkim, naturalnym i wdzięcznym. Dziecko
doświadcza swego ciała jako źródła radości i przyjemności, więc
utożsamia się z nim i odczuwa łączność ze swą zwierzęcą naturą.
Takie dziecko wyrośnie na osobę dobrze osadzoną w rzeczywisto-
ści, obdarzoną silnym poczuciem wewnętrznego bezpieczeństwa.
I przeciwnie, gdy dziecko odczuwa brak miłości i oparcia ze strony
matki, jego ciało robi się sztywne. Usztywnienie jest naturalną re-
akcją zarówno na fizyczne zimno, jak i na chłód emocjonalny. Ja-
kakolwiek oziębłość ze strony matki osłabia u dziecka poczucie
bezpieczeństwa poprzez zerwanie łączności z jego pierwotną rze-
czywistością. Matka jest naszą osobistą ziemią, tak samo jak ziemia
jest naszą uniwersalną matką. Każda niepewność, jaką dziecko od-
czuwa w stosunkach z matką, znajdzie odbicie w strukturze jego
ciała. Dziecko będzie podświadomie napinało przeponę, wstrzymy-
wało oddech i unosiło barki ze strachu. Jeśli niepewność odłoży się
w strukturze jego ciała, to wpadnie ono w błędne koło, gdyż będzie
odczuwało brak pewności jeszcze długo po tym, jak przestanie być
zależne od swej matki.
Problem braku bezpieczeństwa jest nierozwiązalny, jeżeli czło-
wiek pozostaje nieświadomy swego braku uziemienia. Może wie-
rzyć, że jest bezpieczny, bo posiada pieniądze, pozycję i rodzinę,
lecz jeżeli nie jest uziemiony, będzie cierpiał na brak wewnętrznego
poczucia bezpieczeństwa.
Najbardziej widocznym objawem braku uziemienia jest tenden-
cja do stania z zablokowanymi kolanami, w pozycji, która usztyw-
nia nogi i osłabia w nich czucie. Taki sposób stania uniemożliwia
również spełnianie przez kolana funkcji amortyzatorów dla ciała.
Podobnie jak amortyzatory w samochodzie, kolana uginają się, gdy
ciało jest przeciążone, pozwalając na przeniesienie stresu poprzez
nogi do ziemi (zob. ryc. 7.1 A i 7.1 B). Jak widać na ryc. 7.1C, za-
blokowane kolana powodują, że ciśnienie stresu przejmowane jest
przez dolną partię pleców. Większość z nas nie zdaje sobie sprawy,
że psychiczne stresy powodują w ciele takie same naprężenia jak
siły fizyczne. Gdy blokujemy kolana, aby znieść te przeciążenia, na-
rażamy dolne partie kręgosłupa na poważne uszkodzenia.
Stanie na lekko ugiętych kolanach może być niewygodne, jeżeli
nie jesteśmy do tego przyzwyczajeni. Gdy mięśnie się zmęczą, za-
miast blokować kolana, lepiej jest usiąść i pozwolić im odpocząć.
Zablokowanie kolan może usunąć ból, ale tylko dzięki temu, że
108 Duchowość ciała
Ryc. 7.1. Uziemienie a stres
(A) Gdy kolana mamy rozluźnione, stoimy w pełni wyprosto-
wani.
(B) Gdy zwiększa się stres spowodowany zmęczeniem fizycz-
nym lub obciążeniem emocjonalnym, kolana uginają się, by go
zamortyzować
(C) Gdy kolana są zablokowane, co nie pozwala im na pochło-
nięcie stresu, stres koncentruje się w dolnym odcinku pleców i
powoduje pochylenie górnej części ciała
Uziemienie: łącznik z rzeczywistością 109
nogi ulegają usztywnieniu i tracą wszelkie czucie. Ludzie, którzy
nauczyli się stać prawidłowo, zwykle stwierdzają, że powoduje to
zasadniczą różnicę w sposobie odczuwania ciała. Jak napisał do
mnie pewien czytelnik: Odblokowując moje kolana, odblokował
Pan moją energię". Z tego właśnie powodu rutynowym postępowa-
niem w terapii bioenergetycznej jest ciągłe przypominanie pacjen-
tom, aby zawsze stali na lekko ugiętych kolanach *.
Zgłosiła się raz do mnie na konsultację młoda kobieta, narzeka-
jąc na brak samorealizacji i zadowolenia z życia. Gdy poprosiłem
ją, aby wstała, zauważyłem, że jej kolana są zablokowane i że cały
ciężar jej ciała spoczywa na piętach. Zademonstrowałem jej, jak
niewyważona i niepewna jest taka pozycja, lekko naciskając jed-
nym palcem na jej klatkę piersiową, co spowodowało, że upadła
do tyłu. Gdy wykonaliśmy to ćwiczenie powtórnie, upadła ponow-
nie, mimo że wiedziała, co się może stać. Natychmiast uświado-
miła sobie znaczenie takiej postawy. Zauważyła, że chłopcy mówią
o niej, iż ma okrągłe pięty". Znaczy to, że się zbyt łatwo pod-
daję", powiedziała. I rzeczywiście nie umiała się im przeciwstawić
|
WÄ
tki
|