ďťż

Szkoła normandzka, surowa i ciężka, oddziałała na Anglię (ryć...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.
344 w NORMANDII. W ANGLII 296. Krużganki kościoła St. Trophime w Aries, 11-12 w. 298). Zdobywają ją w r. 1066 Norma-nowie (Wilhelm Zdobywca) i przenoszą swój styl za morze. Ten okres budownictwa w Anglii jest nawet nazywany stylem normandzkim. Naj-świetniejszym przykładem romanizmu tego typu jest katedra w Durham (niedaleko granic Szkocji), ciężka,' masywna, bardzo konstrukcyjna (ryć. 299, 300). Katedra w Durham posiada empory, a kapitele kolumn są kostkowe. Trzony kolumn pokrywają ornamenty geometryczne, typowe dla stylu zwanego normandzkim. Powstanie katedry przypada na lata 1093-1133. Sklepienie jest krzyżowe z grubymi żebrami, co jest zastanawiające, bo w zasadzie sklepienia żebrowe należą do gotyku. W każdym razie w Durham mamy jeden z najstarszych przykładów żeber i to użytych wcześniej niż we Francji. Lecz ten sposób budownictwa nie oddziałał tak szeroko-jak przebudowa opactwa w St. Denis (r. 1144). I dlatego ta ostatnia data uważana jest za początek gotyku. We Włoszech lokalne tradycje roma- PORTALE 345 297. Portal z kościoła St. Trophime w Aries, 11-12 w. 346 PLANY KOŚCIOŁÓW DURHAM. ROMANIZM WE WŁOSZECH 347 298. Plan kościoła w Caen, ok. 1062--1066 299. Plan katedry w Durham, 1093- -1133 nizmu sięgają czasów rzymskich i wpływają na architekturę (tabl. XXVIII). Typową bazylikę starochrześcijańską z atrium i przedsionkiem widzimy na przykładzie kościoła św. Ambrożego w Mediolanie. Wnętrze jest szerokie, z emporami, o sklepieniu podzielonym gurtami na niezależne przestrzenie. Na skrzyżowaniu nawy głównej z transeptem wyrasta wieża. Zamiast pendentywów u podstawy wieży zastosowano nisze (tzw. trompy) (ryć. 301). Wieże związane z fasadą nie przyjęły się w kościelnej architekturze włoskiej. Zastępują je dzwonnice (cam- 300. Wnętrze katedry w Durham, 1133 panile), stojące obok kościoła i niezależne od niego. Tak np. słynna krzywa wieża w Pizie stoi obok romańskiej katedry i baptysterium. Budowle te powstały w ciągu dwustu lat (1053-1272). Fasada katedry w Pizie i jej dzwonnicy pokryta jest galeriami okrągłołukowych arkad. Kolumnowy podział nawy głównej oparty jest wyraźnie na architekturze starochrześcijańskiej (ryć. 302). Kontynuacją tej architektury we Włoszech w okresie romanizmu jest niewielki kościół S. Miniato na wzgórzu nad Florencją. Postawiony na wzgórzu z dala od miasta i jego 348 ROMANIZM W NADRENII 307. Bazylika św. Ambrożego w Mediolanie, 9-12 w. zgiełku zachował się tak, jak zbudowano go w 11 i 12 wieku. Wspominaliśmy o tym w rozdziale o sztuce starochrześcijańskiej (str. 187). Jest to kościół bazylikowy z belkowaniem dachu widocznym z nawy. Architekt podkreślił tę konstrukcję malując belki. Styl romański w Niemczech posiada znowu swoje własne oblicze, zresztą wspaniałe. I tu występuje kilka szkół, w których może najważniejsza jest szkoła nadreńska. W Moguncji, Wormacji, Kolonii, Spirze buduje się kościoły typowo romańskie. Niektóre z nich są dwuapsydowe. Wspomnieliśmy, że jeszcze z Rzymu wywodzą się owe dwuapsydowe bazyliki (np. Basilica Ulpia; w jednej z apsyd znajdowało się miejsce sądów, w innej składano hołd cezarowi). Otóż romanizm niemiecki przyjął motyw dwóch apsyd lub loży zachodniej (tzw. Westwerk), która miała symboliczne znaczenie miejsca przeznaczonego dla monarchy, we wschodniej natomiast ustawiano ołtarz. W ten sposób spotykały się dwie władze: duchowna i świecka. Katedra w Wormacji, wielka budowla bazylikowa, miała sześć wież, z których dwie wzniesione są na planie ośmioboku, przez co czynią wrażenie kopuł. Bliska jej w swych formach jest katedra w Moguncji (ukończona w r. 1239) z potężną wieżą w chórze zachodnim. W kościołach nadreńskich, ale nie tylko, występują krypty. Są to pod-. ziemne kaplice, pierwotnie przeznaczone na przechowywanie relikwii, które były celem pielgrzymek. Stąd do krypt prowadzą dwa wejścia ułatwiające krążenie. Krypty były sklepione, wsparte na kolumnach z kapitelami kostkowymi. Dodajmy, że skle- 302. Katedra w Pizie, 11 w. ROMANIZM SASKI 349 pienie krypty powodowało podwyższenie poziomu części ołtarzowej kościoła, czyli prezbiterium, gdzie zazwyczaj odprawiał śpiew chór kapłanów (ryć. 303). Osobną grupę w romanizmie niemieckim stanowią kościoły saskie w Hil-desheim, Ouedlinburgu, Gernrode, Brunszwiku. Najcenniejsze są dwie bazyliki w Hildesheim: św. Gotarda (poświęcona w r. 1033) i św. Michała (zaczęta w r. 1033) (ryć. 304, 305). Oba kościoły mają dwa chóry i tzw. alternację podpór (czyli kolumn na przemian z filarami). Kościoły grupy saskiej nakryte są pułapami. Dodajmy, że sklepienia w romanizmie nie- 303. Krypta w katedrze vr Spirze, ok. 1100 mieckim pojawiają się późno, około pięćdziesiąt lat później niż we Francji. W Westfalii, na północy, występują inne typy świątyń, mianowicie kościoły halowe (o trzech nawach równej wysokości), np. w Paderborn. Do późnoromańskich kościołów należą katedry w Bambergu i w Naum-burgu, obie dwuchórowe z wieżami, imponujące rozmiarami. W Niemczech w okresie romanizmu rozwija się także budownictwo klasztorne. Obok benedyktyńskich kościołów (Hirsau, Paulinzelle) powstają klasztorne zabudowania cysterskie. Te są odmienne niż w Burgundii. 350 STYL ROMAŃSKI W POLSCE 304. Wnętrze koSdola św. Michała w Hildesheim (stan przed r. 1945), 11-12 w. Chór bywa zakończony prostokątnie, fasady nie mają wież. W myśl reguły zalecanej przez założyciela zakonu św. Bernarda, dekoracja ich jest skromna. Zbliżamy się do Polski. Dawniej sądzono, że dzieje naszej architektury zaczynają się od stylu romańskiego, dziś wiemy, że już przed rokiem tysięcznym istniało u nas budownictwo przedromańskie, bardzo skromne, to prawda, początkowe, ale idące od architektury epoki merowińskiej i karolińskiej. Styl romański w Polsce trudno uporządkować według szkół terytorialnych. Przyczyną jest tu rozmaitość środowisk, skąd Polska sprowadzała budowniczych. Architekci, zależnie od tego skąd przybywali, przynosili własne, lokalne sposoby budowania. I tak pierwsza w Krakowie katedra z czasów Chrobrego, której fundamenty znamy z jej części apsydalnej, miała kryptę w chórze zachodnim, transept i trzy nawy nakryte pułapem. Wiele więcej nie da się z odkopanych resztek wyczytać, prócz NA ŚLĄSKU I W WIELKOPOLSCE 351 przypuszczenia, że tę katedrę wznieśli budowniczowie sascy
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gĂłwnianego szaleństwa.