- S�yszysz, jak cieszy si� Slamet, �e wydobyli�my si� wreszcie z matni? Rozpalaj ognisko! Nie potrzeba mu by�o powtarza� tego dwa razy...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

Wiedzia� tak samo dobrze jak ja, �e na ciemne moce nie ma lepszego lekarstwa. Rzeczywi�cie, gdy rozb�ys�y p�omienie, od razu poczuli�my si� ra�niej. - Zjad�bym co� - mrukn�� Udian takim tonem, jakby ju� zapomnia� o wszystkim. - Ale nie ma nic - odpar�em do�� oboj�tnie, cho� i mnie zacz�� dokucza� g��d. Udian przeci�gn�� si� ostro�nie i j�kn��. Odezwa� si� b�l. - Wszystko przez ciebie - powiedzia� w z�o�ci. - By�bym syty, gdyby� nie odgania� mnie od jedzenia. Nic nie odrzek�em. Czyni� mi niew�tpliwie s�uszne wyrzuty. Tylko mr�wki b�d� mia�y teraz uciech� z naszej �ywno�ci. W przysz�o�ci postanowi�em post�powa� ostro�niej. Przedrzemali�my jako� t� noc, a gdy tylko ukaza�o si� s�o�ce, skierowali�my si� w stron� kampongu. Po�ywili�my si� w pierwszej chacie, ale ludzie spogl�dali na nas do�� podejrzliwie. Nic dziwnego, tacy, kt�rzy wracaj� ze Slametu z nocnej wyprawy, nie mog� budzi� w nikim ufno�ci. Kto wie nawet, czy nie oddaliby nas w r�ce w�adzy, ale na szcz�cie moja puszka powstrzymywa�a ich od nierozs�dnych wyst�pie�. - Co tam trzymasz w �rodku? - zapyta� jaki� bardzo energicznie wygl�daj�cy m�odzieniec, gdy szli�my przez wie�. Czu�em, �e mog� mie� z nim sporo k�opot�w. Nie wygl�da� na uprzejmego. Postanowi�em wyzna� mu prawd�. - Demony Zniszczenia - szepn��em pochylaj�c si� nad nim. Odskoczy� jak oparzony. Nie m�g� nie uwierzy�, poniewa� nasze cia�a wygl�da�y okropnie, a twarze te� z pewno�ci� zdradza�y �lady niedawnych walk. Ruszyli�my dalej. Dzieciarnia wyprowadza�a bawo�y z zagr�d. Przed domami, tak samo jak u nas, ros�y palmy kokosowe, cukrowe i sagowe, banany, drzewa muszkatowe i wanilia, a tu i �wdzie pojawia�y si� k�py bambus�w. Gdzieniegdzie uderza�y swoim przepychem �liczne, czerwone malwy i pokryte kwieciem ja�miny. W�a�nie przechodzili�my ko�o jednego z takich ogr�dk�w, gdy poza k�p� zieleni ujrzeli�my siedz�c� na progu starsz� kobiet�. Co� mnie uderzy�o w tej pochylonej postaci. Patrzy�a na nas, ale wzrok jej by� zamglony, twarz zapadni�ta, w ka�dej zmarszczce czai� si� b�l. Pozdrowi�em j� grzecznie i przystan��em. - Nie�atwe jest �ycie - rzek�em ze smutkiem, gdy� �al �cisn�� mi serce na widok tej skulonej postaci. - Zajrza�o do chaty jakie� nieszcz�cie? Jej nieruchome oczy zdawa�y si� mnie nie dostrzega�. S�dzi�em, �e nie dos�ysza�a, wi�c powt�rzy�em pe�ne wsp�czucia pytanie. - Sp�jrz! - westchn�a, wyci�gaj�c przed siebie r�k�. - Sp�jrz tam, na te ro�liny... Zobaczy�em niewielkie p�lko, na kt�rym ros�a kukurydza. Zasadzona by�a widocznie niedawno, listki by�y niewielkie. L�k cz�owieka ogarnia�, gdy na nie patrzy�. Cz�� ro�lin le�a�a na ziemi martwa. Inne pochyla�y si� chorobliwie. - To kl�ska!... - wykrztusi�em z trudem, wstrz��ni�ty tym widokiem do g��bi. - Tak, to kl�ska - potwierdzi�a kobieta �a�o�nie. - Przy ostatnim zbiorze jeszcze co� tam zdo�a�o si� uratowa�. Teraz nie b�dzie co je��... - A ry�? - b�kn��em niepewnie. - Nie mam go na czym uprawia�. Popatrzy�em na ni� zmieszany. Musia�a by� wdow�, je�li przydzielono jej tak ma�o ziemi. - Czy to tylko na twoim polu, matko? - spyta�em. - Czy u s�siad�w jest lepiej? - Nie, ale oni sobie poradz�. Pola ich s� wi�ksze, a poza tym s� tam przecie� m�czy�ni... G��boko wzruszony uda�em si� na p�lko i obejrza�em z bliska �odygi. Jedn� wyrwa�em. Dwa g�rne listki by�y rozwini�te normalnie, za to dolne opada�y bezw�adnie. Zastanowi�em si� nagle. Uderzy�y mnie niewielkie, okr�g�e plamki, kt�re dopiero teraz spostrzeg�em. - Czy�by?... - mrukn��em do siebie. - Ha, gdyby tak by�o naprawd�! Dopiero by kobiecina od�y�a!... W moim sercu zrodzi�a si� cicha nadzieja. Zbli�y�em si� powoli do domu. - Nie rozpaczaj jeszcze, matko - przem�wi�em ostro�nie. - Mo�e znajd� jak�� rad� na to nieszcz�cie. Kobieta pokiwa�a bezradnie g�ow�. - Nic na to nie poradzisz, m�j synu - rzek�a w zw�tpieniu. - To Demon Zniszczenia. R�ni pr�bowali mu si� przeciwstawi�. Niestety, nic z tego nie wysz�o... Raptownie nabra�em w p�uca powietrza. Demon Zniszczenia! Wi�c nie omyli�y mnie moje przeczucia! - Nie martw si�, matko! - zawo�a�em rado�nie. - Demony to moja specjalno��

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.