P�niej, kiedy nabra�em pewnej wprawy, uwa�a�em si� raczej za upiornego rekina, kt�ry kr��y w poszukiwaniu zdobyczy, z �atwo�ci� prze�lizguj�c si� przez �ciany,...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

�wiat Holok�w by� - w tej kwestii Laura nie k�ama�a - �jednym d�ugim snem�. By� to �wiat zieleni: nie w odcieniu fasolki albo jab�ka Granny Smith czy te� tak ciemny jak szpinak Jedyne por�wnanie, jakie mi si� nasun�o, to zielone s�o�ce prze�wituj�ce latem przez drzewo klonowe: jarz�ce si� spody li�ci - ziele� promienna i pe�na. �wiat�o s�oneczne bez przerwy �agodnie o�wietla�o ca�y teren - sie� przezroczystych kopu� i tuneli, p�ytkie strumienie baniek, kt�re wirowa�y pod gi�tkimi pasa�ami i sufitami niczym p�ynna izolacja. Wszystko si� porusza�o. Nie by�o to kiwanie, kt�re odczuwasz w �odzi, lecz taniec wodorost�w unoszonych najdelikatniejszym pr�dem, uginaj�cych si� wraz z nim. Ca�y �wiat Holok�w si� ko�ysa�. A mimo to wsz�dzie panowa�a idealna wr�cz cisza. Wszechobecne uczucie trwa�o�ci. Ka�de pomieszczenie, przez kt�re przechodzi�em, wydawa�o si� istnie� od zawsze. Aura niewyobra�alnego spokoju. Laura twierdzi�a, �e uczucie jest niesamowite, Saul - �e straszne. �adne z nich nie powiedzia�o mi, �e jest pi�kne. Nade mn� przesun�� si� jaki� cie�. Spojrza�em w g�r� i zobaczy�em wielkiego bia�ego w�a, kt�ry zwija� si� hipnotycznie ponad kopu�ami. Spod ogona wysuwa�y si� ta�cz�ce powoli ba�ki powietrza. W�a�nie te stworzenia Holokowie nazywali Matkami. Reprezentowa�y jeden z dw�ch gatunk�w istot wodnych i by�y na planecie jedynymi przedstawicielami p�ci �e�skiej, tak jak wspomina�a Laura. Niekt�re podane przez ni� fakty okaza�y si� prawdziwe. Kiedy obserwowa�em w�yc�, dostrzeg�em dw�ch Holok�w. Podp�yn�li powoli w g�r�, aby j� powita�. Obaj chwycili si� r�koma za �rodek jej cia�a niczym za k�od� sp�ywaj�c� w d� rzeki. P�niej dosz�o do tak cudownego i nieoczekiwanego zdarzenia, �e chocia� by�em jego �wiadkiem, nie wierzy�em w nie. Bia�a w�yca odwr�ci�a g�ow� w zielonej galaretce, po czym zwin�a si�, tworz�c elips�. Chwyci�a w pysk w�asny ogon i otoczy�a Holok�w, kt�rzy przez moment przypominali dzieci p�ywaj�ce nago w basenie wewn�trz wielkiej bia�ej d�tki. Cia�o w�ycy nagle nap�cznia�o jak nape�nione powietrzem i - r�wnocze�nie - zacz�o si� obraca� coraz szybciej, a� zmieni�o si� w zamazan� bia�� plam�, upodabniaj�c si� do wiruj�cego na stole b�czka. Kr�ci�a si� tak szybko, �e jej sk�ra zacz�a si� jaskrawo �wieci�, a� naraz katapultowa�a si� w g�r�, zostawiaj�c za sob� smug� �wiat�a. Jarzy�a si� niczym powidok p�omienia przy siatk�wce oka, po czym zanik�a stopniowo (od podstawy w g�r�), a� galaretka na powr�t sta�a si� zielona i nieruchoma. Odnios�em wra�enie, �e zawsze taka by�a. Przez minut� gapi�em si� w miejsce znikni�cia w�ycy. Gdybym m�g�, potrz�sn��bym g�ow�. Mimo i� wydarzenie by�o niezmiernie osobliwe, wyda�o mi si� w jaki� nieokre�lony spos�b znajome. Odczu�em co� w rodzaju deja vu, zamajaczy�o mi jakie� stare wspomnienie, kt�rego ju� nie pami�ta�em. Przypomnia�em sobie, co m�wi�a Laura o lataj�cych spodkach: �Nie s� dyskami, lecz rurami... Wyobra� sobie dziecko w pustej oponie staczaj�cej si� ze wzg�rza�. �Chryste� - pomy�la�em. Dok�adnie o to chodzi. To jest ich lataj�cy spodek. Nie maszyna, lecz stworzenie. �ywa istota! Smoki s� taks�wkami do podr�y w czasie! Nagle zobaczy�em trzeciego Holoka. Schodzi� zielonym korytarzem. By� zamy�lony i porusza� si� jak kto�, kto musi gdzie� doj��, ale nie spieszy mu si�. Przypomina� lwa na sawannie: pe�ne gracji, majestatyczne zwierz�, st�paj�ce powoli i bez l�ku, poniewa� nie ma �adnych naturalnych wrog�w. Pod��y�em za Holokiem korytarzem, kt�rego �ciany na wysoko�ci bark�w zdobi�y wn�ki. Le�a�y w nich rz�dy prostok�t�w, kt�re wygl�da�y jak baloniki z bia�ej czekolady hershey. M�j przewodnik, nawet nie przystaj�c, porwa� jeden z nich i po�ar� b�yskawicznie, wyra�nie bez przyjemno�ci. Zaprowadzi� mnie do pokoju pe�nego maszyn. Waham si� przy ich opisie, nie jestem bowiem pewien, czy potrafi� odda� ich pi�kno. Wyobra�cie sobie rury ogromnych organ�w w gotyckiej katedrze, rozbiegaj�ce si� p�koli�cie jak ogon pawia. W dodatku wykonane ze szk�a. Teraz wyobra�cie sobie rozmaite odcienie zielonego p�ynu, w kt�rym ba�ki w kszta�cie pier�cionk�w poruszaj� si� w g�r� i w d� tych przezroczystych walc�w: pasiaste rury oddzielone co jaki� czas (w nieregularnych odst�pach) bladozielonymi, prawie ��tymi interwa�ami. C� za ironia, �e maszyny rasy nie rozumiej�cej muzyki przypominaj� instrumenty - organy parowe, kt�rym brakuje jedynie klawiatury. By�y milcz�ce i pi�kne, niczym stworzone przez przedstawicieli mieszkaj�cego w zupe�nej izolacji plemienia na podstawie zdj�cia z wyrzuconego na brzeg ich wyspy egzemplarza �National Geographic�. Obs�uga maszyn pozosta�a dla mnie tajemnic�. Ani razu nie widzia�em, by Holok ich dotyka�. Obserwowa�em go wszak�e. Sta� obok nich ze skrzy�owanymi ramionami i przygl�da� im si� ze skupieniem, kt�re graniczy�o z zachwytem. Przyczepi�em si� do owego Holoka niczym paso�yt. Wszed�em w jego umys�

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.