Nie jest�e to cud si�y jakiej� nieczystej, �e ten cz�owiek wszystko na wskro� przenika!...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

.. Odgad� go! odgad�! Powtarzaj�c ten wyraz pospieszy� zaraz protonotariusz kieruj�c si� ku tumowi , kt�ry ca�y dzie� do p�nej nocy sta� otworem. Ko�ci� by� pusty, jedna lampa gorej�ca wiecznie p�on�a przed o�tarzem. W po�rodku, na czterech grubych s�upkach kamiennych oparty, sta� nieforemnie wyciosany grobowiec, na kszta�t skrzyni ogromnej, zawieraj�cy zw�oki kr�la Mieszka. Tu tak�e dwie lampki pali�y si� rzucaj�c md�e �wiate�ko. Przy tumbie tej znalaz� wchodz�cy ksi�dz Petrek kl�cz�cego z g�ow� o kamie� opart� mnicha. Gdy na szelest krok�w jego podni�s� si� nieznajomy, blada twarz jego okryta by�a �zami, r�ce mu dr�a�y. Szybko, �egnaj�c si�, wsta� od grobowca ujrzawszy ksi�dza i uspokojony podszed� ku niemu. Na Boga lito�ciwego! zawo�a� do� ksi�dz Petrek, uchod�cie co najpr�dzej... ksi�dz opat podejrzenie ma, a raczej... chytry wzrok bazyliszka, pozna� was... znalaz� w rysach waszych i g�osie podobie�stwo do kr�la... powiedzia� mi: To jeden z syn�w Ody... Kazano mi was �ci�gn�� do zamku albo do mnie... dla badania... Uchod�cie niezw�ocznie... spieszcie... Ja powiem, �em was nie znalaz�, nie widzia�... Na podzamczu znajdziecie schronienie... I do ucha mu si� nachylaj�c szepta� co� zacz��. Mnich r�k� skin�� oboj�tnie. Ale mam ja tu wiernych naszych s�ug dosy�, rzek� u�miechaj�c si�, b�d�cie spokojni o mnie... Bywajcie zdrowi... B�g z wami. Ksi�dz Petrek sta� jeszcze we drzwiach tumu, gdy mnich szybkim krokiem wyszed�szy z ko�cio�a, z widoczn� miejsca �wiadomo�ci�, ciasnymi przej�ciami uda� si� w g��b zamku i z ocz�w mu znikn��. Odetchn�� protonotariusz l�ej i powolnym krokiem do swojej celi powr�ci�. Nied�ugo potem pachol� przysz�o od ksi�dza opata z wezwaniem ksi�dza Petrka do niego. C�e�cie uczynili? Gdzie mnich? zapyta� Aron. Ruchem r�k rozpaczliwym odpowiedzia� pos�any. Nigdzie ani �ladu! ... I ja, i s�u�ba ko�cielna w tumie, oko�o niego na pr�no�my mnicha szukali... ani na grodzie, ani na drodze, ani w okolicy �ladu ni wie�ci nie dopytali�my. Znik�... nie wiem jak... Znik�! szepn�� Aron. Popatrzy� pilno na ksi�dza Petrka i z dziwnym twarzy wyrazem doda�. Nie ma wi�c potrzeby nikomu o nim wspomina�... rozumiecie; tym bardziej, i� troch� winy na was spada, �e�cie o duchownym obcym natychmiast zna� mi nie dali... Ksi�dz Petrek chcia� si� t�umaczy�, lecz opat da� znak r�k�, by za milk�. B�g z wami... id�cie w pokoju! Rozdzia� 6. Ksi�dz Petrek opr�cz swych obowi�zk�w pisarza, kt�rymi wiele do czynienia nie mia�, bo w wolnych chwilach nawet przepisywanie kanon�w bardzo sz�o opieszale spe�nia� te� inne duchowne na zamku pos�ugi, nie tak mo�e z gorliwo�ci wielkiej, jak raczej, aby si� wcisn�� wsz�dzie i dowiedzie� o wszystkim, co go obchodzi�o. Najmniejsze drobnostki nie by�y mu oboj�tne. Obchodzi� by� zwyk� wi�zienia nios�c pociech� duchown� winowajcom i skazanym, nawraca� po trosze rozpuszczonych wojak�w, aposto�owa� mi�dzy czeladzi� poga�skimi jeszcze przesi�k�� przes�dami. S�u�ba zamkowa m�ska i niewie�cia wszelkich stopni by�a mu poufale znajom�. Mimo pozoru wcale nie ujmuj�cego, przebieg�y cz�eczyna umia� sobie jedna� ludzi rozmaitymi przys�ugami, dobrym s�owem, datkami i dla niego ch�tnie si� wszystkie usta otwiera�y. Znano te� jego stosunek z opatem Aronem, u Boles�awa wszechw�adnym, przyczynia�o si� to do nadania mu powagi. Nie by�o wi�c dziwnym ukazanie si� ksi�dza Petrka w �adnym zaK�tku zamkowym, prawo wnij�cia swobodnego, kt�re suknia sama dawa�a, s�u�y�o mu wsz�dzie. Domy�lano si� tam cz�sto rozkaz�w z g�ry, gdzie ich wcale nie by�o. Ksi�dz �mia�o korzysta� z przywilej�w swego stanu i po�o�enia pewien, �e mu tego nikt za z�e nie we�mie. Nie zadziwi�o te� nikogo, gdy ksi�dz pisarz, jak go pospolicie na dworze nazywano, tego� dnia wieczorem b��dz�c po podw�rzach znalaz� si� u wnij�cia do ciemnic. W szyi otwartej siedzia� w ko�uchu str� wi�zienny, a naprzeciw niego oprawca... Pierwszy z nich jad� co� z garnka, kt�ry starannie kuli� mi�dzy kolanami, drugi mu si� przypatrywa�. Byli z sob� w dobrej z dawna przyja�ni. Zobaczywszy ksi�dza przed sob� oba natychmiast powstali. Ryba na bok usun�� garnuszek, przyszli przykl�kuj�c poca�owa� go w r�k� i odebra� b�ogos�awie�stwo. Ksi�dz si� zwr�ci� do kata. Gdzie Jaksowie siedz�? zapyta� jakby omy�k�. Ryba i kat popatrzeli na siebie. Ano ich do dnia jeszcze wyprowadzono na stracenie! ozwa� si� Ryba. Stracono ich? spyta� ksi�dz Petrek

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.