ďťż

Nauczcie się tego, jak mieć przed sobą „otwarte drzwi"...
Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.
Nauczcie się przemawiać do odpowiednich ludzi w odpowiednim czasie. Nauczcie 5 • Igranie z chaosem się subtelnej sztuki rozporządzania natchnieniem. Pomocnym archetypem w tej dziedzinie jest Cesarz, Książę lub Mandaryn. Na samym początku można przeczytać Machiavellego, potem zaś przyjrzeć się losom wielkich przywódców. W jaki sposób ludzie zwracają się do cesarza? Z szacunkiem, bo każdy przejaw jego braku grozi śmiercią. Cesarz lubi pochlebstwa, ale nie służalczość. Cesarz posiada wielką władzę, ale również świadomość odpowiedzialności z nią związanej. Cesarz słynie z ekspansywności. Kiedy w grę wchodzi jego reputacja, musi być hojny. Dobry cesarz wie, jak korzystać ze swych zasobów i jak wzbudzać szacunek u innych, szacunek to rzecz święta, ponieważ bez niej nie jest możliwe zaie. Zaufania nie można wymusić. Wymaga ono żmudnej pracy, [ucz się, jak wzbudzać szacunek i czym prędzej weź się do tego. Bogactwo to coś, co się osiągnęło lub ku czemu się aspiruje, tradycji hinduskiej uchodzi ono za mądrość, siddha, czyli osiągnięcie. Nabywa się je stopniowo. Na ścieżce tantry wszystkie tzw. moce magiczne to produkty uboczne naszego bytowania w świecie. Często nawet nie zdajemy sobie sprawę z ich posiadania. Hindusi mają własnego patrona bogactwa. To Ganesia, bóstwo związane z obfitością, il e nie będące do niej przywiązane. Ganesia nie zna żądzy pieniądza. In zwyczajnie potrafi się zrelaksować i mieć dobrze. Jaką więc można ypracować pożyteczną definicję magii obfitości? Powiedziałbym, że lagia obfitości polega na uczeniu się doceniania teraźniejszości i cielenia się swym otoczeniem. Natomiast ekspansywność pojmowana iko „siła ducha, szczodrobliwość i dar mowy" to umiejętność relak) wania się w każdej sytuacji. „Gest pustej ręki" Naprawdę dobrego maga charakteryzuje tzw. gest pustej ręki, tyli umiejętność rzucania czarów bez konieczności posługiwania się roniami magicznymi. Niezbędna jest do tego praktyka wizualizacji, ibtelna pewność siebie nie mająca nic wspólnego z arogancją oraz miejętność wyzwalania swoich pragnień z pułapek kompleksów ego. Dla wytrawnego czarownika wystarczy moc jego gestów oraz Wizualizacja, dzięki której może stworzyć potrzebną przestrzeń ma ili Phil Hine „Magia chaosu" giczną. Naprawdę dobry czarownik nie musi otaczać się ikonami materialnego bogactwa, a mimo to wydaje się szczęśliwy, ponieważ zawsze potrafi znaleźć się „w odpowiednim miejscu w odpowiednim czasie". Interesuje go to, co dzieje się w jego życiu. Obserwuje ukryte wzorce kryjące się za pozornie chaotycznym biegiem rzeczy, a także te wszystkie zbiegi okoliczności, które czynią go szczęśliwym. I nawet jeśli odnosi w magii liczne sukcesy, nie kupczy nią na prawo i lewo. Rozdział 6 Serwitory chaosu 6 • Serwitory chaosu Ewokacja Ewokacja to inaczej „wywoływanie". Termin ten stosuje się do opisu wszystkich technik magicznych służących do wywoływania jakichś bytów w takiej zamkniętej przestrzeni jak butelka albo kryształ. Istoty te z równym powodzeniem mogą stanowić owoc naszych wizualizacji, posiadający własny kształt i charakter. Praktykę ewokacji powszechnie kojarzy się z tak zwanymi „demonami", znanymi z takich grimuarów jak Mniejszy i Większy Klucz Salomona, przez co w niektórych kręgach posiada ona niepochlebną reputację. Ducha wywołuje się po to, by wykonał konkretne „zadanie". Taki pragmatyzm może być postrzegany jako pozbawiony „duchowości" akt „niskiej magii". Niektórzy ludzie uważają też, że nie należy igrać z duchami. Nie przekonuje mnie żaden z tych argumentów, ponieważ ewokacja to bardzo przydatna technika magiczna posiadająca wiele zastosowań. Serwitor jest bytem świadomie stworzonym przy pomocy technik ewokacyjnych w celu wykonania konkretnego zadania lub usługi. W zachodniej tradycji ezoterycznej byty takie nazywane są czasem „myślokształtami", zaś w magii tybetańskiej występują pod nazwą tulpa. Serwitor może być z powodzeniem wykorzystany do wykonania w naszym imieniu całego szeregu zadań lub funkcji. Kolejność porządku tworzenia serwitora Poniżej przedstawię podstawowe metody tworzenia serwitorów do konkretnych celów, z wykorzystaniem niektórych wcześniej wspomnianych technik
Wątki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gĂłwnianego szaleństwa.