Nie chcesz mnie, Ben. SkĹadam siÄ z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobinÄ
gĂłwnianego szaleĹstwa.
Tym bardziej więc jego dane z 1940 roku są szokujące w ich prawdziwosci i obiektywizmie. Raport był wręcz miażdżący dla żyd6w. Dlatego, choć często się nań powoływano, został opublikowany w całości dopiero w 1989 roku, a więc po 49 latach od jego powstania. (2).
Jak więc Gross zmanipulował raport Karskiego w "Upiornej dekadzie". Najbezczelniej jak tylko mógł to zrobić bezkarny żydowski hucpiarz.
Gross skupił się na tych fragmentach raportu Karskiego, które rzekomo nie zostały szerzej nagłośnione na zachodzie z uwagi na zawarte w nich przykłady niechęci Polaków do żydów, więc on,
Gross, obiektywny "historyk", nadrabia te przemilczenia i poświęca im cztery strony ze swej książczyny liczącej 119 stron.
Oburza się na to, że pominięto tak istotne fragmenty raportu, ale ten kłamca i hipokryta pomija starannie te fragmenty raportu Karskiego, które dosłownie miażdżą kresowych żydów w kontekście ich zbrodniczej kolaboracji z okupantem sowieckim po 17 września 1939.
Prof. Nowak cytuje niektóre z tych fragmentów, starannie pominiętych przez Grossa:
- żydzi są tu (na terenach zajętych przez ZSRR) u siebie; nie tylko że nie doznają upokorzenia i prześladowań, ale posiadają dzięki swojemu sprytowi i umiejętności przystosowania się do każdej nowej sytuacji pewne uprawnienia natury zarówno politycznej, jak i gospodarczej.
1. Niestety, w latach 90. zamienionego w żydowskiego "Kuriera z Waszyngtonu do Warszawy"!
2. W czasopiśmie "Dzieje Najnowsze".
.
120
(...) Uwaza się powszechnie, że żydzi zdradzili Polskę i Polaków, że w zasadzie są komunistami, że przeszli do bolszewików z rozwiniętymi sztandarami (...) Gorzej już jest np., gdy denuncjują oni Polaków, polskich narodowych studentów, polskich działaczy politycznych, gdy kierują pracą milicji bolszewickiej zza biurek, lub są członkami tej milicji, gdy niezgodnie z prawdą szkalują stosunki w dawnej Polsce (...) Polacy są rozżaleni i rozczarowani w stosunku do żydów - olbrzymia większość (przede wszystkim młodzież) doslownie czeka na sposobność "krwawej zemsty".
Tak więc raport Karskiego był jedynie ogólnym omówieniem zbrodniczej zdrady Polski przez żydów, ich uczestnictwa w eksterminacji elementu polskiego na kresach. Gross oczywiscie musiał pominąć te fragmenty, bowiem obalały jego kłamstwa o "bierności" żydów.
Kiedy w Więzi" (lipiec 1999) toczyła się apologetyczna dla Grossa dyskuja o jego "Upiornej dekadzie", Agnieszka Magdziak - Miszewska "nie wytrzymała" i wypaliła:
-Jeśli pragnie się obalić mit powszechnej współpracy żydów z Sowietami, to trudno to zrobić w sposób przekonujący, wybiórczo traktując na przykład relację Karskiego, cytując te fragmenty, kiedy pisze on o antysemickich nastrojach w polskim społeczeństwie i opuszczając te, w których opisuje agresywne zachowania żyd6w wobec Polaków pod okupacją sowiecką.
Gross jednak pisze bezczelnie w "Upiornej..."
-Wizja sowietyzacji zachodniej Ukrainy i zachodniej
Białorusi przy pomocy żydów jest nieprawdziwa.
A wcześniej, na s. 76:
-Tylko drobna część społecznosci żydowskiej jawnie manifestowała uczucia prosowieckie.
Po takim chlubnym wkładzie w budowaniu sowieckiego raju na krwi polskich żołnierzy i cywilów, żydzi dekujący się w sowieckich oddziałach partyzanckich byli najbardziej okrutnymi mordercami Polaków na Kresach
121
Oto słynny mord i.ydo-bolszewicki w miejscowości Koniuchy. Jeszcze po dziesięcioleciach, żydowscy
mordercy chełpili się rzezią około 300 mieszkańców tej wsi, jako swoim bohaterskim wyczynem. Chaim Lazar w książce Destruktion and Resistance (Nowy Jork 1985), tak oto przechwalał się wyczynami swoich współplemienców:
- Sztab brygady zdecydował zrównać Koniuchy z ziemią, aby dać przykład innym. Pewnego wieczoru 120 najlepszych partyzantów ze wszystkich obozów, uzbrojonych w najlepszą broń wyruszyło w stronę tej wsi. Między nimi było około 50 żyd6w (na 120 wszystkich bandziorów tam wysłanych (H.P), którymi dowodził Jakow Prener. Mieli rozkaz, aby nie darować nikomu życia
|
WÄ
tki
|