Jego ogromne r�ce wykona�y szybki ruch ku g�rze i r�wnie szybko opad�y na kolana, jak dwa celnie trafione ptaki...

Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.

� Tak. W pokoju kredensowym. W�a�nie ten pok�j szalenie mnie interesuje. Hayes wpatrywa� si� w Willburna za�zawionymi oczyma. � Prosz� pana� � wyszepta� i umilk�. Ale nagle zmieni� si�. Szeroki u�miech ods�oni� du�e z�by i r�owe dzi�s�a. � Ale� oczywi�cie. Co� podobnego. No, wie pan� �mia� si� cicho, wylewnie. Brzmia�o to jak gruchanie go��bicy. Ale jego oczy pozosta�y czujne. � Panu chodzi o ten nieszcz�sny n� Zupe�nie o tym zapomnia�em. Tego dnia rano zabra�em n� z pokoju kredensowego, aby� � N� do �y�owania mi�sa � przerwa� Willburn z u�miechem. � Tak jest � skwapliwie podj�� Hayes. � W moim pokoju jest wentylator. Chcia�em go nieco uchyli�, ale klapka si� zaci�a. Potrzebowa�em no�a, aby j� podwa�y�. W�a�nie dlatego wzi��em n� z pokoju kredensowego. Willburn kiwa� g�ow� z aprobat�. Powiedzia�: � No, widzi pan. Wszystko si� wyja�ni�o. Szkoda, �e pan dopiero teraz powiedzia� o tym no�u, panie Hayes. Hayes u�miechn�� si� z lekkim za�enowaniem. � Doprawdy zapomnia�em. To zupe�nie idiotyczne, ale doprawdy zapomnia�em. � O, tak � odpar� Willburn. � To zupe�nie idiotyczne. Wprost przera�aj�co idiotyczne. Zapomnia� pan o no�u, kt�ry tkwi� w sercu zamordowanej. Co� niebywa�ego, panie Hayes. Hayes u�miecha� si� dalej, ale to by� ju� martwy u�miech, pozbawiony wszelkiej tre�ci. Pusty grymas, sparali�owany na wargach. � A wi�c otworzy� pan sobie wentylator, �eby by�o ch�odniej i przyjemniej � kontynuowa� Willburn. � A potem? Co pan potem zrobi� z tym no�em? Czy wbi� go pan w pier� Marii Van, drogi przyjacielu? � To nieprawda! � krzykn�� Hayes. � Pan lepiej wie, czy to jest prawda, czy nie, panie Hayes. Tylko od pana zale�y, czy i ja b�d� wiedzia� dok�adnie, co sta�o si� z tym no�em. Hayes milcza�. Willburn m�wi� dalej, spokojnie i cicho: � To jest w�a�ciwie dobry interes dla obu stron, panie Hayes. Ale stanowczo lepszy dla pana ni� dla mnie. Mnie zale�y tylko na wykryciu sprawcy, a panu zale�y na w�asnej g�owie. Je�eli nie dogadamy si� dzisiaj, ja strac� satysfakcj�, ale nie strac� nic ponadto. Wyjad� do Londynu przez Folketone, a potem dalej na p�noc. Mam tam sw�j cichy k�cik. Hodowla r�, pan pojmuje. Tymczasem pan zostanie tutaj, w tym mie�cie, zapewne na bulwarze Raspail, nie opodal Cherche�Midi. Komisarzu Garnet! To jest nie opodal Cherche�Midi, je�li mnie pami�� nie myli� Komisarz Garnet u�miechn�� si� s�odko i powiedzia�: � Bardzo blisko, panie nadinspektorze. Ale stamt�d nie wida� �adnej ulicy. Okna w celach s� umieszczone szalenie wysoko. � Co za brednie! � krzykn�� Hayes i wytar� twarz r�k�. � Co za brednie! � Panie Hayes � podj�� Willburn bez szyderstwa. � Prosz� zrozumie� moje po�o�enie. Najkr�tsza droga jest najwygodniejsza. Zawsze wybieram w�a�nie tak� drog�. Milczeniem skazuje si� pan na straszn� tragedi�. N�, kt�ry mia� pan w r�ku, znaleziono w piersi zamordowanej. Niech pan ode mnie nie wymaga zbyt wiele. Nie zamierzam broni� pa�skiej g�owy przeciwko panu. Obrona pana jest prosta. Prosz� wskaza� nam �lad. Gdzie pan podzia� ten n� po operacji z wentylatorem? � Ale� tak � zawo�a� Hayes � oczywi�cie! Nie mog�em doj�� do g�osu. Ten n� zostawi�em na stoliczku w korytarzu, obok schod�w. � W korytarzu, obok schod�w � powt�rzy� Willburn. � Tak jest. � No, c� � powiedzia� Willburn. � My�l�, �e komisarz Garnet obejrzy sobie ten wentylator� Hayes zmarszczy� brwi, siedzia� chwil� milcz�co, potem rzek�: � Nie rozumiem, co to ma do rzeczy� � Tylu rzeczy nie rozumiemy, ale zgadzamy si� na nie � odrzek� Willburn, a komisarz Garnet z u�miechem wyszed� z salonu. Hayes odprowadzi� go wzrokiem, a potem powiedzia�: � Panie nadinspektorze, ja naprawd� nic wi�cej nie wiem! � Rzeczywi�cie? � Naprawd�. Ja ten n� wzi��em, aby otworzy� klapk� wentylatora. Chodzi�o o wentylator� � Je�eli rzeczywi�cie chodzi�o o wentylator, to dlaczego pan si� denerwuje? Wobec tego wszystko jest w porz�dku� � Ja si� wcale nie denerwuj�. Nie mam nic do ukrycia. � Oczywi�cie, oczywi�cie � rzek� Willburn i wsta�. Podszed� do okna. Hayes obserwowa� go uwa�nie. Willburn popatrzy� na niego i obdarzy� serdecznym u�miechem. � G�owa do g�ry. Wszystko zaczyna si� i ko�czy na niewinnym wentylatorze� � No, tak � mrukn�� Hayes i kropelka potu stoczy�a si� po jego czole. W tej chwili otworzy�y si� drzwi i wszed� komisarz Garnet. Jego twarz zwiastowa�a sensacj�. Ju� na progu powiedzia� z triumfem: � Oto co znalaz�em w wentylatorze� I po�o�y� na stole zawini�tko. Hayes zmarszczy� brwi, a jego oczy zacz�y biega� niespokojnie. Willburn podszed� do sto�u. Ujrza� ma�y sk�rzany woreczek, zwi�zany sk�rzanym rzemykiem. Rozpl�t� rzemyk i wysypa� na st� zawarto�� woreczka. By�a to bi�uteria. Kilka pier�cionk�w, ci�ka z�ota bransoletka, niewielki, ale pi�kny rubin w platynowej oprawie, wreszcie kilka brylant�w luzem. � Jest pan nieostro�ny � rzek� Willburn. � Trzyma� takie rzeczy w wentylatorze! Hayes wyj�ka�: � Co to znaczy? � Jak to? � zdziwi� si� Willburn. � Pan wydaje si� zaskoczony. Czy to nie jest pa�ska w�asno��?� Hayes obliza� wargi, prze�kn�� lin�. � W�a�ciwie� � powiedzia� � w�a�ciwie to� Urwa� i patrzy� na kosztowno�ci za�zawionymi oczyma. Willburn roze�mia� si� g�o�no

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Nie chcesz mnie, Ben. Składam się z siedmiu warstw popieprzenia okraszonych odrobiną gównianego szaleństwa.